Διαβάσαμε την καταγγελία του συμπατριώτη μας με την οποία εξέφραζε την απαράδεκτη συμπεριφορά των εργαζομένων στον νοσοκομείο μας κατά του ιδίου και μάλιστα τις στιγμές που αισθάνονταν άσχημα στην υγεία του.

Ο συμπατριώτης μας για να εκφραστεί δημόσια θα αισθάνθηκε την άδικη μεταχείριση και απεδίωξε με αυτόν τον τρόπο της δημοσιότητας να την καταγγείλει.

Όμως υπάρχουν και κάποια πράγματα που θα πρέπει να μας ηρεμούν και να μας οδηγούν σε καλύτερες σκέψεις και αποφάσεις.

Μια καταγγελία για ένα μεμονωμένο περιστατικό δεν λέει τίποτε! Πολύ δε περισσότερο αμαυρώνει την λειτουργία ενός ιδρύματος στο οποίο υπηρετούν εκατοντάδες υπάλληλοι που με αυταπάρνηση προσφέρουν τον εαυτό τους για την προστασία της υγείας των συμπατριωτών μας.

Μια καταγγελία εάν πρώτα δεν εξαντλήσουμε τα περιθώρια συνεργασίας με τους προϊσταμένους για την επιδίωξη της καλυτέρευσης των συνθηκών αλλά και των ανθρωπίνων λαθών πέφτει στο κενό.

Μια καταγγελία που έρχεται από το πουθενά και δεν ερμηνεύει τα γεγονότα που οδήγησαν στην άδικη πράξη την άλλη πλευρά οδηγεί επίσης σε λάθος συμπεράσματα.

Και το σπουδαιότερο. Η καταγγελία για ανάρμοστη συμπεριφορά μιας στιγμής, ενός υπαλλήλου δεν αντιπροσωπεύει την τεράστια και συνολική προσφορά των εργαζομένων και άρα δεν δημοσιοποιείται, γιατί έτσι θίγεται το σύνολο.     

Πήραμε και δημοσιεύουμε τις παρατηρήσεις ενός φίλου που μας τις απέστειλε και μας παρακάλεσε να τις δημοσιεύσουμε.

“Αγαπητοί φίλοι διάβασα το σχόλιο σας για την περίπτωση της υποδοχής στην Ρόδο του αγαπητού κατά τα άλλα κ. Τζέιμς Καφετζή του Σαρβάιβορ και με λύπη οφείλω να κάνω τις εξής παρατηρήσεις.

Αποκολοκύνθωση είναι η σατιρική κωμωδία του Σενέκα στην οποία γελοιοποιεί την αποθέωση του αυτοκράτορα Κλαύδιοι και μεταφορικά η λέξη σημαίνει αποβλάκωση, διανοητική – πνευματική κατάπτωση… Αυτό σημαίνει!

Αλήθεια αυτό συμβαίνει στον λαό μας. Ο λαός φταίει που έχει φυράνει ο νους του ή οι ταγοί του, που τον οδήγησαν στο χείλος της πνευματικής πενίας.

Ο κόσμος ευθύνεται που προσκυνάει σώβρακα και φανέλες και “Ντάνους” και “Καφετζήδες” ή οι πολιτικοί που πρόδωσαν ελπίδες και βύθισαν προσδοκίες γενεών και γενεών;

Και οι πνευματικοί άνθρωποι τούτου του τόπου; Οι καθοδηγητές του νου; Που δραστηριοποιούνται και τι πράττουν;

Κάποτε, όχι πάρα πολλά χρόνια πριν, στο ξόδι ενός ποιητή, του Κωστή Παλαμά ήχησαν σάλπιγγες και καμπάνες βροντερές, δόνησαν σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα. Στην κηδεία του πολιτικού Γεωργίου Παπανδρέου οι φοβερές σημαίες ξεδιπλώθηκαν στον αέρα. Σε εκείνα τα φέρετρα ακούμπησε τότε η Ελλάδα!

Πέθανε η Κική Δημουλά πέρσι και ο Ντίνος Χριστιανόπουλος και η Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ και τους σκέπασε η σιωπή. Ποιοί να ΄ταν αυτοί θα πουν κάποιοι.

Λυπάμαι, πολύ λυπάμαι ίσως και μόνος.”

Η Κυβέρνηση προχωρά στην πλήρη ανακαίνιση του δημόσιου νοσοκομείου της Βούλας μέσω ΣΔΙΤ και φυσικά στην συνεκμετάλλευση του με τον ιδιώτη επενδυτή!

Το τι θα γίνει το λένει η Γενική Συνέλευση των εργαζομένων στο νοσοκομείο με τον πιο γλαφυρό αλλά και αποκαλυπτικό τρόπο.

” Καταλαβαίνουμε όλοι μας πολύ καλά, ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη εντάσσει το νοσοκομείο μας στον σχεδιασμό ανάπλασης του παραλιακού μετώπου, όπου η επένδυση Λάτση στο Ελληνικό κατέχει περίοπτη θέση. Θέλουν ένα νοσοκομείο που θα υποδέχεται τους πλούσιους κατοίκους της νέας πόλης του Ελληνικού, τους πελάτες των ασφαλιστικών εταιρειών, τους έχοντες. Θέλουν ένα νοσοκομείο όπου οι φτωχοί δεν θα έχουν πρόσβαση, με τον ίδιο τρόπο που θα είναι αποκλεισμένοι από τις μαρίνες, τις πλούσιες κατοικίες, τα γιοτ. Επιπλέον, θέλουν ένα νοσοκομείο όπου οι εργαζόμενοι θα σωπαίνουν, θα δουλεύουν όσο πει το αφεντικό, θα φοβούνται.

Θέλουν ένα Ασκληπιείο μίας, δύο, πολλών ταχυτήτων. Από τη μία τα νέα κτίρια των δωρεών – επενδύσεων, όπου οι μεγαλοδιευθυντές ετοιμάζουν τις ακριβές κλινικές τους στη «νέα εποχή», οι πλούσιοι πελάτες, οι πελάτες των ασφαλιστικών εταιρειών. Από την άλλη, τα κτίρια που δεν ανακαινίζονται, οι «δευτεροκλασάτοι» γιατροί, νοσηλευτές, παρασκευαστές και διοικητικοί, οι συμβασιούχοι, οι ΟΑΕΔ, οι εργολαβικοί, οι φτωχοί ασθενείς.

Οι πατρίκιοι και οι πληβείοι.

Η υγεία είναι δικαίωμα που κατακτήθηκε με αιματηρούς αγώνες. Τα δικαιώματα δεν εκχωρούνται, τα δικαιώματα θα τα υπερασπιστούμε πάση θυσία”.

Ήλθε στην Ελλάδα προχθές ο Πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας κ. Ζόραν Ζάεβ και συναντήθηκε με τον δικό μας πρωθυπουργό κ. Μητσοτάκη.

Στην εγκάρδια αυτή συνάντηση μάθαμε ότι ο κ. Μητσοτάκης υπογράμμισε ότι ” ζωτικής σημασίας παραμένουν ο σεβασμός των σχέσεων καλής γειτονίας και η πλήρης, συνεπής και καλή τη πίστει εφαρμογή της συμφωνίας των Πρεσπών”

Τονίζοντας μάλιστα πως αυτοί είναι οι “βασικοί δείκτες στις διμερείς μας σχέσεις αλλά και για την προοπτική ένταξης της χώρας σας στην Ε.Ε.”

Και όμως ένας από τους κύριους λόγους που έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές ήταν η σκληρή πολεμική που επέλεξε ο κ. Μητσοτάκης εναντίον της συμφωνίας των Πρεσπών!

Και το δεύτερο. Σίγουρα υπάρχει αλλαγή στην στάση του κ. Μητσοτάκη για την Β. Μακεδονία και εμείς χαιρόμαστε, αλλά υπάρχει και το αλλά.

Συνεχίζει να κοροϊδεύει τους ψηφοφόρους του. Συνεχίζει να ψαρεύει στα θολά νερά της πατριδοκαπηλίας και τις εθνικοφροσύνης.

Στην συνάντηση ούτε μία φορά δεν ανέφερε ο κ. Μητσοτάκης το όνομα της Βόρειας Μακεδονίας. Ο κ. Ζόραν Ζάεβ ήταν ο πρωθυπουργός της Γείτονος χώρας. Της φίλης χώρας. Της ανώνυμης χώρας!