Μην νομίζετε ότι ήρθε τυχαία και’κατσε δίπλα μου ένας Χατζησαράντος. Είναι σίγουρα οι ημέρες. Βλέπετε θυμήθηκαν την Κύπρο και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης τρέχει, τάχα μου, για να λύσει το πρόβλημα που δημιούργησε πριν 59 χρόνια ο πατέρας του.

Ήταν επίσης προχθές, όχι τυχαία μάλλον,  η 15^η Ιουλίου της αποστασίας που δεν φεύγει από το μυαλό μου γιατί την έζησα δύο χρόνια στα πεζοδρόμια. Εκείνη την αποφράδα ημέρα που με αρχιαποστάτη τον πατέρα του Κυριάκου και μαζί του ο δικός μας Μανούσης πρόδωσαν έναν ολόκληρο λαό, έφεραν την Χούντα, απέσυραν την ταξιαρχία του γέρου της δημοκρατίας από την Κύπρο και πρόδωσαν όχι μόνο την δημοκρατία αλλά ένα ολόκληρο έθνος.

Κάθισε δίπλα μου ένας από τους χιλιάδες Χατζησαράντους της Κω! Ο Δικαστής Χατζησαράντος!

Παιδί μου τότε σου είπα, να προσέχεις! Καισύ ούτε που με άκουσες! Συνέχισες λες και είναι παιχνίδι!

Τι μου το θύμισε? Ούτε ο Χίτσκοκ να ήτανε και το παγκάκι γύρισε το πλάνο!

Ήταν σούρουπο μπροστά στο θεατράκι όταν με το ποδήλατο ρίχνοντας προκηρύξεις έπεσα πάνω του. Πάνω σε έναν Δικαστή!!! Κόκκαλο! Η καρδιά έφτασε στα τετρακόσια! Πάει, τελείωσε το πανηγύρι σκέφτηκα! Η αδρεναλίνη να σπάσει τα μηνίγγια!

Και όμως! Έπεσα πάνω στον ΔΗΜΟΚΡΑΤΗ Χατζησαράντο!. Μάλλον όχι! Έπεσα πάνω στους χιλιάδες δημοκράτες της Κω που με την σιωπή τους αντιστάθηκαν στην Χούντα! Αντίσταση με τα μάτια και τα νοήματα, σιωπηλοί με τα τραγούδια της νύχτας πούψαχνες να βρεις το κρυφό νόημα της κάθε λέξης….

Σιωπηλοί γιατί πρόσεχαν όπως ο Χατζησαράντος, επειδή  εκείνοι ήταν δολοφόνοι και εκτελούσαν εντολές άλλων! Ο Μανδηλαράς ήταν από αυτούς τους πολλούς που δεν άκουσαν και δεν πρόσεχαν!

Και ξαφνικά μπροστά μου ανοίγετε όλο το πλάνο. Με την μαεστρία του Σέρτζιο Λεόνε όταν σκηνοθετούσε το «για μια φούχτα δολάρια» μόνο που αυτά δεν ήταν για τους καταπιεσμένους αλλά για την προδοσία….

Η μπότα του κατακτητή με το περίστροφο στο χέρι, και ας ήταν ο αδελφός σου! Η σιωπή του αγριμιού που ήταν έτοιμο να χυμήξει, αλλά ήταν αλυσοδεμένο! Η αντάρα του αδελφοκτόνου μίσους που μόνο ερείπια, όπως της Κύπρου, φέρνει.. Η σφαγή της Γκουέρνικα από τα ξένα γεράκια…

Κάθισε δίπλα μου ο δικαστής Χατζησαράντος!  Για να μου πει: Αυτή τη φορά συνεχίστε, δές τους! Όπως το λένε δεκάδες και εκατοντάδες που παρελαύνουν μπροστά σου. Και να ο Αντώνης και ο Βασίλης που δεν φοβήθηκαν όταν στα δύο χρόνια των μουσικών διώξεων και της καταστολής του Ωσαννά ενός ολόκληρου λαού, επί «υπουργού» Μανούση, έβαζαν στο τζουμποξ της ταβέρνας τους το «γειά σου Γιώργο Παπανδρέου» καθηλώνοντας σε περισσότερο και από την μουσική του Ένιο Μορικόνε

Για να έρθει στιγμιαία μπροστά μου το Σπήλαιο του Ιωάννη σε διαφορετικό πλάνο με τον Ζυλ Ντασέν στο «ο Χριστός ξανασταυρώνεται» με τις εικόνες, τις αλληγορίες και τις Προφητείες του Καζατζάκη! Τα ταπεινά χαρτάκια των προκηρύξεων να περνούν από μπροστά μου, όπως τα κείμενα της Αποκάλυψης, στην αξέχαστη εκείνη συνάντηση στο θεατράκι με τον Δικαστή Χατζησαράντο, που έγραφαν  ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ. ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ. ΖΗΤΩ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ, ΖΗΤΩ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ. ΑΛΦΑ.  Λες και προφήτευαν τη συμφορά….

«Η Αποκάλυψη και η προειδοποίηση δεν είναι προφητεία» μου λέει ήρεμα ο Καζατζάκης! «Προφήτες δεν υπάρχουν! Οι μνήμες του παρελθόντος βλέπουν τα μελλούμενα».

Καλοκαιρινά όνειρα Κ. Καϊσερλης π. Δήμαρχος Κω

Ο φίλος Παναγιώτης Αβρίθης σε μια τηλεδιάσκεψη με τον Δήμαρχο, το διοικητικό συμβούλιο του νοσοκομείου και τον υπουργό Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη ξιφούλκησε!

Όρθιος και αγριεμένος, εκφράζοντας την αγανάκτηση ολόκληρου του λαού της Κω για την κατάντια του νοσοκομείου και της δημόσιας υγείας στην Κω μίλησε για τους τουριστογιατρούς και για την επί είκοσι και πάνω χρόνια τραγική κατάσταση όχι μόνο με τους ιδιώτες γιατρούς αλλά και με την κατάσταση εντός των τειχών του νοσοκομείου.

Και ολοκληρώνοντας του είπε:  «είμαστε δίπλα σου,  πάρε τα μέτρα (της επίταξης) και εγώ είμαι στη διάθεση σου να σου τα πώ»!!!

Είναι η δεύτερη φορά που ο νουνεχής και έντιμος Παναγιώτης μιλά εκνευρισμένος και γι’ αυτό κάνει λάθη αναφερόμενος στην κατάντια της δημόσιας υγείας στην Κω και στο «ριμάδι» το νοσοκομείο μας .

Να επιτάξουν λοιπόν τους γιατρουδάκους μας. Δηλαδή τον παθολόγο που τα βρόντηξε κάτω και έφυγε από το νοσοκομείο μόλις πριν από δύο χρόνια! Τους άλλους πέντε ιδιώτες παθολόγους της Κω που από την αρχή επέλεξαν το ανθρώπινο  ωράριο, το ραντεβού, την επιλογή των αδειών τους και της επιμόρφωσης τους και σίγουρα την επιλογή και των ασθενών τους. Για να πάνε στα κάτεργα και στα καταναγκαστικά έργα όπως κατάντησαν το νοσοκομείο.

Που αυτά που είπε σήμερα στην Άδωνη ξέχασε να τα πει στον πρωθυπουργό όταν τον χειροκροτούσαν όλοι μαζί που συμμετείχαν στην τηλεδιάσκεψη τάχα μου για το νέο νοσοκομείο αποπροσανατολίζοντας τον κόσμο.

Και πάνω από όλα  τα είπε σε αυτόν που εκπροσωπεί την κυβέρνηση της ΝΔ, αγνοώντας μάλλον ότι εδώ και πέντε χρόνια το παιχνίδι της υγείας το έχουν παραδώσει στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και στα Φαντς  με ναυαρχίδα την CVC και το «ΥΓΕΙΑ» που κοντεύει να γίνει Παγκωακό νοσοκομείο……  

Φίλε Παναγιώτη έχεις δίκιο. Μόνο που δεν πρόκειται να το βρεις, γιατί το παιχνίδι είναι στημένο και προμελετημένο! Με τις επιτάξεις της μαρίδας χοντρό ψάρι δεν πιάνεις…. Απλά γίνεσαι βούτυρο στο ψωμί της…..  CVC

Άποψη του Κ. Καϊσερλη π. Δημάρχου Κω.

Στο Θεατράκι τα παιδιά του Ιπποκράτειου Λυκείου με τους δασκάλους τους, την κ. Μπέττα και τον κ. Χαρτοφίλη, που τους ευχαριστούμε, μας είπαν  με τα τραγούδια τους ότι υπάρχει ελπίδα!

Η συντακτική ομάδα της ιστοσελίδας μας τους το ανταποδίδει!

Κάποτε θα ‘ρθουν να σου πουν πως σε πιστεύουν, σ’ αγαπούν και πως σε θένε  Έχε το νου σου στο παιδί, κλείσε την πόρτα με κλειδί ψέματα λένε

Κάποτε θα ‘ρθουν γνωστικοί, λογάδες και γραμματικοί για να σε πείσουν Έχε το νου σου στο παιδί κλείσε την πόρτα με κλειδί, θα σε πουλήσουν

Και όταν θα ‘ρθουν οι καιροί που θα ‘χει σβήσει το κερί στην καταιγίδα Υπερασπίσου το παιδί γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα

Ήταν αναπάντεχο! Να κάθεσαι και να βλέπεις τα κορίτσια με τα κοντά παντελονάκια να περνούν από μπροστά σου, να σκέφτεσαι τα χρόνια της νιότης σου και ξαφνικά να κάθεται δίπλα σου η δασκάλα. Η κυρία Μαρία Φορόζη! Αυτά τελικά τα παγκάκια στο Κάστρο δεν πρόκειται να μαφήσουν ναγιάσω….

Άκουσε δημαρχάκι, μου φωνάζει, αν δεν ανοίξεις το Αζίλο, να ξέρεις ότι δεν θα σου ξαναμιλήσω! Θα σε κράξω σε όλη την γειτονιά της Αγίας Παρασκευής!

Η παραδοσιακή δασκάλα, φρουρός άγρυπνος του σχολείου της, που έκανε τα μπάνιο της στο Κάστρο με τις φιλενάδες της με είδε και κάθισε δίπλα μου. Ήταν αγριεμένη! Που έμαθε για το Αζίλο! Να δεις που πάλι θα φταίω εγώ….

Λες και μπήκε στο μυαλό μου. Άκουσε δημαρχάκι, εγώ εσένα ξέρω! Μου τάπανε στη γειτονιά! Έβαλες αυτόν τον ………  πίσω μου σέχω σατανά! και έκλεισε το σχολείο μου! Που είναι ο Γιακουμής ναρθεί να το φτιάξει!

Τι να της πεις τώρα! Ότι δεν τον έβαλα εγώ! Ότι δεν φταίει αυτός! Ότι οι πιο πολλοί έχουν φύγει! Ότι τα όνειρα που γίνονταν πράξη στη στιγμή έχουν τελειώσει! Ότι γλίτωσε και η ίδια γιατί έφυγε νωρίς!

Μην μου λες εμένα τέτοια! Καταλαβαίνω τι σκέφτεσαι! Μην με κοροϊδεύεις με τις γαλιφιές σου! Εγώ τους μαθητές μου δεν τους έμαθα να κάθονται. Ξύπνιους τους θέλω… Ακούς!  θα ξανάρθω να μου πεις τι έκαμες! Και έφυγε για να αλλάξει το πλάνο και να  δω δίπλα μου τον Γιακουμή, τον Βραχνά και τον Κόκκινο να χτίζουν ολόκληρο νοσοκομείο! Τύφλα νάχει ο Δαλιανίδης στην καταπληκτική ταινία του «Δάκρυα για την Ηλέκτρα»

Ποιος Δαλιανίδης στην ταινία του «ο κατήφορος»! Το μαγικό παγκάκι τον ξεπέρασε! Και μπροστά μου εμφανίστηκε άλλο πλάνο με εκατοντάδες Κώτες εργάτες και με τους σταυροφόρους από πάνω τους να χτίζουν ολόκληρο Κάστρο με τα χέρια τους χωρίς επιδοτήσεις και ευρωπαϊκά προγράμματα, χωρίς νόμους και…. αγρονόμους, χωρίς βουλευτές και υπουργούς…… Η Κως έχει πλούτο να φτιάξει δεκάδες Κάστρα!

Ο ήλιος ανέβηκε! Αλήθεια! Πήραμε τον «κατήφορο»? Στερέψανε τα δάκρυα για μια «ξεχασμένη Ηλέκτρα»?

Να πάλι ο Τέλης! Όπου κάτσεις και όπου σταθείς, μπροστά σου θάναι!  Κωστάκι, ξέχνα το!, η Μαρία είναι δικιά μου…. Και χραπ, τις έστειλε τριακόσια χιλιάρικα για να αλλάξει τα σπασμένα παράθυρα του Αζίλου της!

Η αξέχαστη κυρία Μαρία μαζί με τόσους άλλους θα κάθονται πάντα στα παγκάκια για να μας θυμίζουν ότι οι κοινωνίες με τέτοιους ανθρώπους δεν παίρνουν ποτέ τον «κατήφορο» ….. Δεν «δακρύζουν» ποτέ…..

Σας ευχαριστώ Κ. Καϊσερλης