Στην έκθεση του Βερολίνου η TUI: Διψήφια αύξηση από Αγγλία και Γερμανία στην Κω

Πήγαμε στο Βερολίνο και εκεί μας ανακοίνωσε η TUI ότι οι φετινές αυξήσεις των τουριστών από την Αγγλία και την Γερμανία θα είναι διπλάσιες σε σχέση με πέρυσι.

Μάλιστα μας ευχαρίστησαν για την παρουσία μας στο καταπληκτικό μας περίπτερο της Περιφέρειας που έκανε την έκπληξη μεταξύ των εκατοντάδων περιπτέρων από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο.

Ήταν κατενθουσιασμένοι και μεταξύ των άλλων μας είπαν ότι δυστυχώς  οι Ολλανδοί δεν πάνε και τόσο καλά, αλλά πιστεύουν ότι στο τέλος θα τα καταφέρουμε.

Κατά την αναχώρηση μας από το Βερολίνο μας πλησίασαν και ψιθυριστά μας είπαν να ξεκινήσουμε όλοι την προσπάθεια προκειμένου να είμαστε έτοιμοι για το άνοιγμα της τουριστικής περιόδου. Μας προέτρεψαν να καθαρίσουμε τους χώρους μπροστά από τα ξενοδοχεία μας, να κλείσουμε τις λακκούβες στους δρόμους, να ετοιμάσουμε τα μαγαζιά μας και οι εργαζόμενοι να είναι καθώς πρέπει….

Φεύγοντας στο αεροπλάνο μας ρώτησαν που είναι φέτος οι φίλοι τους η Σέβη, ο Μηνάς και ο Κώστας, εάν είναι καλά στην υγεία τους και τους στέλνουν φιλιά και χαιρετισμούς

Αείμνηστος Αχιλλέας Κεντούρης: Μια απάντηση σε όσους μιλούν για ισονομία

Το άρθρο αυτό το γράφουμε με την ευκαιρία της επετείου για την ενσωμάτωση μας με την μητέρα πατρίδα. Για την Ελευθερία και την Δημοκρατία που αγωνίστηκαν οι πρόγονοι μας.  

Βγήκαν οι δήμαρχοι της Δωδεκανήσου μεταξύ των οποίων και ο δικός μας. Βγήκε ο Περιφερειάρχης και ίσως και η έπαρχος μας. Βγήκε και ο βουλευτής μας κ. Κόνσολας και μας είπαν ότι η κατάργηση της 12μετρης λωρίδας για την προστασία των παραλιών μας πάνω από τον αιγιαλό και την παραλία γίνεται από τηνς κυβέρνηση Μητσοτάκη για λόγους ισονομίας αφού στην υπόλοιπη Ελλάδα αυτή δεν ισχύει!

Το ίδιο είπαν και για τα δημόσια χαρακτηρισμένα από το φασιστικό όντως καθεστώς όπως μας λένε για να τους πιστέψουμε ως κοινόχρηστα ακίνητα πάνα από της 12μετρη λωρίδα τα οποία η κυβέρνηση Μητσοτάκη τα χαρακτηρίζει πλέον ως ιδιωτικά ακίνητα του δημοσίου σίγουρα για να μπορεί να τα ξεπουλήσει στους «επενδυτές»!

Την απάντηση σε όλους αυτούς τους κυρίους που προτάσσουν τάχα μου τα στήθη τους για την προστασία του περιβάλλοντος και των παραλιών μας δεν την δώσαμε μόνο εμείς οι αφελείς. Δεν την έδωσαν μόνο κάποιοι αιθεροβάμονες  που πίστεψαν ότι η δημοκρατία είναι αυτή που προστατεύει τα δημόσια αγαθά….

Την έδωσε πριν από 70 χρόνια ένας σοφός συμπατριώτης μας. Ένας αρχοντάνθρωπος χασάπης που ψάξαμε και βρήκαμε το όνομα του. Ο αείμνηστος Αχιλλέας Κεντούρης.

Είπε δημόσια το 1952 όταν στην Κω ήρθαν οι πρώτοι δημόσιοι υπάλληλοι και οι νόμοι από την Ελλάδα.

«Όταν έφυγαν οι Ιταλοί από την χαρά μου έσφαξα ένα μοσχάρι!! Όταν θα ξανάρθουν θα σφάξω δύο»!!!  

Αυτός ο άνθρωπος δεν μάντεψε! Το είδε μπροστά στα μάτια του πριν από 70 χρόνια! Ενώ οι κύριοι που μας εκπροσωπούν βλέπουν το χρήμα των Φαντς να γυαλίζει μπροστά στα μάτια τους.

Και αλήθεια είμασταν τυχεροί. Γιατί ήταν εδώ οι Ιταλοί όταν έγινε ο σεισμός  στις 23 Απριλίου 1933. Γιατί διαφορετικά θα ζούσαμε ακόμα μέσα σε Χαλουβαζιά.

Σάκης Χατζηπέτρος: Μια περίπτωση αναποτελεσματικής αγανάκτησης για το νοσοκομείο

Ο αγαπητός σε όλους μας Σάκης Χατζηπέτρος ξεχωρίζει για την αγνότητα και τα ιδιοτέλεια του. Είναι στην ουσία ένας μεταξύ όλων ημών που επιθυμούν να είναι πάντα γελαστοί, να μην στεναχωρούν τους συνανθρώπους τους και στο βαθμό που μπορούν και τους επιτρέπουν οι δυνάμεις τους να τους βοηθούν.

Ο Σάκης λοιπόν ένας απλός φιλήσυχος άνθρωπος, μακράν της πολιτικής, έκανε το λάθος να μπερδέψει με αυτήν. Όχι ότι δεν έπρεπε. Αντίθετα τέτοιοι άνθρωποι πρέπει να συμμετέχουν ενεργά στα κοινά και στην πολιτική. Αλλά. Υπάρχει και το αλλά. Πριν το αποφασίσει θα έπρεπε να μάθει και εάν όχι, μετά την εκλογή του θα έπρεπε να απαιτήσει να μάθει .

Τον Σάκη, που τον γνωρίζει ο κόσμος, του απέδειξαν με τον αριθμό των ψήφο που του έδωσαν, ότι τον εκτιμούν ως άνθρωπο. Άλλο όμως είναι να εκτιμάς τον άνθρωπο και άλλο τον πολιτικό. Και ο Σάκης δεν είναι ούτε έμαθε τι είναι ο πολιτικός και τι πρέπει να κάνει.

Έγινε λοιπόν ο Σάκης εξαιτίας των ψήφων και της εκτίμησης πρόεδρος του τοπικού Συμβουλίου της πόλης. Ενός θεσμικού οργάνου αποτελούμενο από 11 συμπατριώτες μας, εκλεγμένων από πάνδημη ψηφοφορία, για να υπηρετήσουν την πόλη τους και το νησί τους που αγαπούν πάρα πολύ.

Και από τότε αρχίζουν τα δύσκολα. Μπήκε στον ωκεανό χωρίς να ξέρει κολύμπι. Και άρχισε να τσαλαβουτά, μόνος του, άντε και με τον έτερο καλό συμπατριώτη μας τον φίλο Μανώλη! Να κλείσει μια τρύπα. Να μαζέψει κάτι σκουπίδια και πολλά άλλα καθημερινά μικρά προβλήματα.

Ο Σάκης με την μεγάλη καρδιά και την τεράστια δύναμη μέσα του να κλείνει τις λακκούβες, μέχρι που προχθές στην συνέντευξη του στην δημοτική τηλεόραση που διαβάσαμε στην AegeaNews έπιασε και το τεράστιο θέμα της δημόσιας υγείας εκνευρισμένος για την κατάντια του νοσοκομείου μας, παροτρύνοντας μας μάλιστα να ξεσηκωθούμε ! Από την λακκούβα του πεζόδρομου, στο…, Έβερεστ της δημόσιας υγείας!!!

Και αυτό γιατί κανένας δεν πήρε αυτό το ακατέργαστο διαμάντι να το καθαρίσει και να το γυαλίσει. Κανένας δεν του είπε ποια είναι η αποστολή του. Κανένας δεν του είπε ποια θα είναι η αποστολή του συμβουλίου του. Κανένας δεν του είπε τι κάνει ο Δήμος και τι το τοπικό συμβούλιο. Κανένας δεν του είπε τι χρήματα έχει ο Δήμος και πόσα από αυτά και για   που θα διαχειριστεί ο ίδιος και το συμβούλιο του. Κανένας δεν του είπε πόσους υπαλλήλους θα έχει και για ποιους σκοπούς. Κανένας, ρε αδελφέ, όπως και όλους τους άλλους συναδέλφους του δεν τους μίλησαν για την αυτοδιοίκηση και ποιος είναι αυτός ο Δήμος, τι έχει και τι μπορεί να κάνει.

Γιατί κανένας, από αυτούς τους κανένας, δεν θέλει τον Σάκη πολιτικό. Γιατί εάν ο Σάκης μάθει, τότε κινδυνεύει η δική τους θέση. Είναι αναλώσιμος, απλά τον έχουν για άλλοθι της εντιμότητας και της καλοσύνης. 

Κώστας Καϊσερλης.

Ν. Παπαντωνίου πρόεδρος ΔΙΙΚ: Ένας επιστήμονας στην χίμαιρα μιας αυταπάτης

Διαβάσαμε την αγωνιώδη κραυγή του συμπατριώτη μας καθηγητή ιατρικής και σημερινού προέδρου του Διεθνούς Ιπποκρατείου Ιδρύματος Νίκου Παπαντωνίου που για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια είπε τα πράγματα με το όνομα τους.

Ένα ίδρυμα και μάλιστα αυτής της παγκόσμιας βαριάς κληρονομιάς δεν μπορεί να επιβίωση και να εκπληρώσει την τεράστια ευθύνη της αποστολής του χωρίς χρήματα. Με μόνο την πενιχρή οικονομική στήριξη των επιχορηγήσεων θα φυτοζωεί. Ούτε θα λέγαμε εμείς και με τα 100 χιλιάδες ευρώ τον χρόνο που αναζητά εναγωνίως ο εκλεκτός και ευγενείς συμπατριώτης μας πρόεδρος του μπορεί να σηκώσει το τεράστιο παγκόσμιο φορτίο που σηκώνει.

Ο πρώτος που το ένοιωσε μετά από μία σειρά προέδρων ήταν ο τότε δήμαρχος της Κω Κ. Καίσερλης που μαζί με τον τότε πρόεδρο καθηγητή Ιστορίας της Ιατρικής αείμνηστο  κ. Μαρκέτο εμπνεύστηκαν την αξιοποίηση των ακινήτων του Ιδρύματος σε συνεργασία του Δήμου και μεγάλης φαρμακευτικής εταιρείας ή ερευνητικών ιατρικών κλινικών.

Ο δεύτερος που αποδέχτηκε την πρόταση ήταν ο αείμνηστος Α. Παυλίδης που ως πρόεδρος κατανοώντας το οικονομικό πρόβλημα και γνωρίζοντας την ανεκτίμητη αξία των ακινήτων του Ιδρύματος δίπλα στο νοσοκομείο του Ιπποκράτη ξεκίνησε να το μελετά. Δυστυχώς ήταν προς το τέλος της ζωής του.

Σεβαστέ αγαπητέ μας κ. καθηγητά. Στο ίδρυμα αναλώθηκαν αρκετοί επώνυμοι καθηγητές και λάτρεις της Ιπποκρατικής ιδέας. Εκατοντάδες καθηγητές και νομπελίστες της ιατρικής προσκύνησαν στον τόπο μας. Όμως κανένας από εμάς δεν μίλησε με ειλικρίνεια. Δεν είπε ότι το φορτίο είναι τεράστιο και οι παραστάσεις που προσφέρει είναι αμελητέες.

Το είπες εσύ δημόσια για πρώτη φορά. Είμαστε μικροί για να σηκώσουμε αυτό το βάρος. Όχι μόνο για τα πενιχρά οικονομικά του, αλλά και για την ευθύνη της διαχείρισης του.

Αγαπητέ κ. Καθηγητά, ποτέ εσύ, ούτε κάποιος άλλος από το συμβούλιο μπορεί να σκεφτεί επιχειρηματικά. Ανέτρεψε μόνος σου την κατάσταση και άνοιξε τους σωστούς διαύλους απευθυνόμενος σε μεγάλες εταιρείες αξιοποίησης της αίγλης, της τοποθεσίας και τα ακίνητα του Ιδρύματος με μόνη απαίτηση της διαφύλαξη της ιστορικής παρακαταθήκης του Ιπποκράτη.