Αυτό δεν είναι κράτος. Είναι ανώνυμη εταιρεία τραπεζών και ασφαλιστικών εταιρειών!

Αντί το κράτος που έχει την ευθύνη των υποδομών, των προδιαγραφών, των κατασκευών και των ελέγχων της προστασίας του περιβάλλοντος, τους χώρους πολεοδόμησης και των αδειών και ελέγχων της ανέγερσης των οικοδομών να ευθύνεται για τις καταστροφές, μεταθέτει τις ευθύνες στους πολίτες!

Σε όλα δηλαδή αυτά που εξ αιτίας των λαθών του, των ελλειμμάτων του και της αδιαφορίας του καταστρέφονται από τις πυρκαγιές, τις πλημμύρες και τους σεισμούς, δεν αναλαμβάνει την ευθύνη και αντί να τους αποζημιώσει τους τιμωρεί και από πάνω!.

Ο έξυπνος Πρωθυπουργός μας και η κυβέρνηση των αρίστων μας λέει να ασφαλίζουμε τις περιουσίες μας σε ασφαλιστικές εταιρείες για τις περιπτώσεις φυσικών καταστροφών και μάλιστα υποχρεωτικά!!!

Και για να είναι και ευχάριστοι μας λένε ότι θα μειώνεται ο ΕΝΦΙΑ κατά 10% όταν ασφαλίζουν τα σπίτια τους!

Δεν παίρνει μόνο το χρήμα από τις τσέπες μας και το προσφέρει στα ΦΑΝΤΣ αλλά παίρνει και το χρήμα του κράτους από τον ΕΝΦΙΑ και το προσφέρει ως δόλωμα…

Και να σκεφτείτε ότι η θυγατέρα του πρωθυπουργού είναι στέλεχος του εθνικού μας ΦΑΝΤΣ, της CVC, που μεταξύ των άλλων αγόρασε και την Εθνική Ασφαλιστική.

Δεν έχουμε δει τίποτε ακόμα… 

 Και ποιός δεν άκουσε το τραγούδι του Νίκου Γκάτσου και του Σταύρου Ξαρχάκου, το δίχτυ!

” Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στην ζωή, μην περιμένεις να σε βρει το μεσονύχτι. Έχε τα μάτια σου ανοικτά βράδυ πρωί, γιατί μπροστά σου απλώνεται ένα δίχτυ!! Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς, κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει. Μονάχος βρες την άκρη της κλωστής κι’ αν είσαι τυχερός ξεκίνα πάλι!! Αυτό το δίχτυ έχει ονόματα βαριά, που είναι γραμμένα σε επτασφράγιστο κιτάπι, Άλλοι το λεν’ του κάτω κόσμου πονηριά. Κι άλλοι το λεν’ της πρώτης άνοιξης αγάπη”!!!

Αγαπητοί μας φίλοι μην αμφιβάλετε ότι το δίχτυ έχει απλωθεί και είμαστε μέσα από τότε, ένα πρωί και όχι μεσάνυχτα που ξεφύγαμε από το δίχτυ των Οθωμανών. Και από τότε, όποτε πάμε να πάρουμε έναν δρόμο λίγο πιο πέρα, με περισσότερη άπλα, στους παλιούς δικούς μας ωκεανούς,  να το δίχτυ μπροστά μας και επειδή ξεκινάμε αντί πρωί τα μεσάνυχτα μας πιάνουν στο δίχτυ!!

Ο εμφύλιος? Οι Άγγλοι? Οι βασιλιάδες? Οι αποστάτες? Η δικτατορία? Και τώρα οι δανειστές? Και πάντα το δίχτυ γίνεται πιο χοντρό, πιο ανθεκτικό! Γιατί έχει ονόματα βαριά που μερικοί το λέν’ του κάτω κόσμου πονηριά!! (οι αγάπες στην Ελλάδα τελείωσαν προ πολλού)

Κανείς δυστυχώς δεν θα μπορέσει να μας βγάλει. Μονάχοι μας πρέπει να βρούμε την άκρη της κλωστής!

Όχι για να ξεφύγουμε! Όχι για να σπάσουμε το δίχτυ! Άλλωστε με τον κάτω κόσμο που λένε μερικοί δεν μπορείς να παίζεις!

Όμως μην περιμένουμε τα μεσάνυχτα, γιατί πριν το σπάσουμε, θα το τραβήξουν έξω από το νερό και για να μας ξαναβάλουν μέσα να αναπνεύσουμε, θα τους παρακαλούμε!

Λίγη άπλα να ζητήσουμε μέσα στο δίχτυ, οι βρόχοι να ξεσφίξουν λίγο, και να το απαιτήσουμε μέρα,  το πρωί! Να βλέπουμε! νάχουμε τον χρόνο! Για να ζήσουμε σαν άνθρωποι και όχι σαν ψάρια στο δίχτυ που κρέμεται στο παλάγκο! Με δικαιοσύνη και ισότητα! Ούτε φροντιστήρια, ούτε κλινικάρχες, ούτε επενδυτές να μας πολτοποιούν.

Ακούσαμε ηχογραφημένα τις συνομιλίες στο πλοίο που ναυτικοί, αν λέγονται αυτοί ναυτικοί, εγκλημάτησαν και μείναμε ξεροί! Δακρύσαμε!

Αλήθεια! Αυτή είναι η Ελλάδα? Η Ελλάδα των πέντε θαλασσών και της ναυτοσύνης? Η Ελλάδα που το χέρι της το άπλωνε σε κάθε κατατρεγμένο?

“Ένας παλαβός ήταν” !!!!!

Αλλοίμονο εάν συνεχίσουμε να φτιάχνουμε αυτή την Ελλάδα. Μια άλλη Ελλάδα. Της ανωνυμίας, της αδιαφορίας, του ωχαδελφισμού.

Ναι, δυστυχώς αυτή η Ελλάδα των “παλαβών” φτιάχνετε μπροστά στα μάτια μας και με την δική μας συναίνεση.

Όσο συγκεντρώνονται οι εξουσίες σε έναν άνθρωπο και οι ευθύνες των κοινών δεν αποκεντρώνονται στις μικρές μας κοινωνίες, τόσο θα αυξάνουν οι “παλαβοί” που θα τους ρίχνουν στους αδηφάγους ωκεανούς του χρήματος και των συμφερόντων.

Αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια είναι μοναδικό παγκόσμιο φαινόμενο. Τα κάθε είδους Pass, δηλαδή οι εξειδικευμένες οικονομικές ενισχύσεις σε ομάδες πολιτών μετά από μια καταστροφή έχουν γίνει πλέον κανονικότητα!

Φυσικά και δεν θα αναφερθούμε στην περίοδο της μεγάλης οικονομικής κρίσης μετά την πτώχευση όπου χρειάστηκαν μετά από τις εγκρίσεις των δανειστών να ενισχυθούν οι ευάλωτες κοινωνικά και οικονομικά ομάδες, για να μην εκραγούν και γίνει επανάσταση. Αναφερόμαστε στην περίοδο από τον κορονοϊό και μετά και μέχρι σήμερα όπου τα Pass δίνουν και παίρνουν.

Θα μας πείτε ότι δυστυχώς από τότε μέχρι σήμερα, δηλαδή την περίοδο του πρωθυπουργού Μητσοτάκη είχαμε συνεχόμενες καταστροφές. Να ο κορονοϊός, Να η Ουκρανία και η ακρίβεια. Ναι τα τραίνα. Να ο Ιανός. Να οι πυρκαγιές και τώρα μας τερμάτισαν οι πλημμύρες στη Θεσσαλία. 

Pass λοιπόν για τις προκαταβολές. Pass για τα τρόφιμα. Pass για την βενζίνη. Pass για τα δάση. Και το τελευταίο Pass στο χωριό στον Έβρο στο σχολείο που κάηκε να και ένα γήπεδο μπάσκετ!

Αυτό δυστυχώς είναι το επιτελικό κράτος του κ. Μητσοτάκη. Καταστροφή και μια ασπιρίνη μέχρι όσο αντέχει ο προϋπολογισμός και η ισορροπία του με τα δάνεια και τον έλεγχο που ασφυκτικά έχουν οι δανειστές στη χώρα μας.

Το σωστό κράτος βλέπετε θα είχε άλλες προτεραιότητες. Θα  έφτιαχνε το σύνολο του κρατικού και αυτοδιοικητικού μηχανισμού του και θα διέθετε τους πόρους του στην διαμόρφωση συνθηκών σταθερότητας, κανονικότητας και αποτροπής από άλλες καταστροφές. Οι καταστροφές δεν οφείλονται σε αναποδιές και γρουσουζιές που λέει ο κόσμος, αλλά στον διαλυμένο μηχανισμό του κράτους και της αυτοδιοίκησης.

Ένα φυλακτό είχαμε ακέραιο, τον στρατό μας, και αυτοί παρακολουθούσαν τον αρχηγό!!!. Αλλά και αυτός αντί να τους τα βροντήξει, έσκυψε το κεφάλι. Πάει και αυτό, άρχισε και αυτό να ραγίζει….

Δυστυχώς έτσι θα πηγαίνουμε με το επιτελικό κράτος του Μητσοτάκη. Συνέχεια θα υπάρχουν λοιμοί, σεισμοί και καταποντισμοί και τα  Pass θα πηγαινοέρχονται για να γεμίζουν προσωρινά την κοιλιά και να ευφραίνουν στιγμιαία την καρδιά των ρημαγμένων και πεινασμένων πολιτών και της χώρας.