Κως. Είναι πλέον αργά, το σχέδιο “Μαϊάμι” εξελίσσεται

Το διαβάσαμε προχθές στις τοπικές ειδήσεις, δεν έχει διαψευστεί, και άρα είναι πραγματικότητα.  Ο ξενοδοχειακός όμιλος Κυπριώτη πουλήθηκε στο αμερικανικό  επενδυτικό fund HIG

Και όταν λέμε πουλήθηκε εννοούμε ότι το fund ανέλαβε τις δανειακές υποχρεώσεις του ομίλου Κυπριώτη.

Το αμερικάνικο fund HIG  που εδρεύει στο Μαϊάμι διαθέτει επενδυτικά κεφάλαια άνω των 45 δις δολαρίων και επεκτείνεται ραγδαία  στοχεύοντας κυρίως σε μεσαίες επιχειρήσεις του τουριστικού κλάδου και λοιπών κλάδων επενδύοντας για  μακροπρόθεσμα κέρδη.

Είναι μία από τις δεκάδες επενδυτικές εταιρείες που ενέσκηψαν τελευταία στην Ελλάδα και αγοράζουν κοψοχρονιάς πτωχευμένες ή υπό πτώχευση, αλλά και δημόσιες ελληνικές εταιρείες.

Μία από αυτές τις εταιρείες είναι και το αμερικανικό fund CVC με πάνω από 120 δις δολάρια κεφαλαίων που αναπτύσσεται στο τομέα της υγείας, των τροφίμων, των ασφαλειών και των τουριστικών λιμένων αλλά και με ενδιαφέρον στη ΔΕΔΔΗΕ της ενέργειας.

Στην Ελλάδα του Άδωνη η εξαγορά από τα κερδοσκοπικά FUND των θαλασσοδανείων των τραπεζών που διέσωσε με το αίμα του ο λαός ονομάζονται επενδύσεις και εμείς στην Κω ακόμα δεν είδαμε την επέλαση που θα μας μετατρέψει σε δούλους μέσα στο σπίτι μας και αντί να κλείσουμε τις πόρτες, τους φτιάχνουμε δρόμους και φώτα για να τους υποδεχτούμε.

Η αλήθεια για το άδειο Κέντρο Υγείας Αντιμάχειας

Έχουν περάσει δέκα ολόκληρα χρόνια από τότε που το κτήριο του Κέντρου Υγείας Αντιμάχειας εγκαινιάστηκε και από τότε το κτήριο παραμένει άδειο και τα μηχανήματα έχουν παλιώσει.

Παρακολουθώντας τα γεγονότα και τις αντιδράσεις των πολιτών, τις εξελίξεις στις διαδοχές της τοπικής ηγεσίας και στην αδιαφορία των κυβερνήσεων μπορούμε να πούμε ως πρώτη εκδοχή ότι το πρόβλημα της παροχής υπηρεσιών υγείας για τους κατοίκους του τριγώνου που επηρεάζει και όλη την Κω είναι υποδεέστερο άλλων προβλημάτων.

Σίγουρα για την τοπική κοινωνία δεν είναι κυρίαρχο, γιατί αν ήταν το κέντρο υγείας το σοβαρότερο πρόβλημα, τότε  ο κόσμος θα είχε ξεσηκωθεί.

Μία δεύτερη εκδοχή που ενισχύει την πρώτη ως απόδειξη υποδεέστερου προβλήματος , είναι η κατανομή των πόρων του ενιαίου Δήμου που προτάσσει πρώτα έργα οδοποιίας και φωτισμού και όχι τη λειτουργία του κέντρου υγείας.

Και μία τρίτη εκδοχή που ενισχύει ακόμα περισσότερο την πρώτη και την δεύτερη είναι η αδιαφορία των κυβερνήσεων στη λειτουργία του κέντρου υγείας θεωρώντας το υποδεέστερο αφού οι πολίτες δεν αντιδρούν.

Και στις τρεις εκδοχές ο κοινός παρανομαστής είναι η ίδια η κοινωνία. Μία κοινωνία που δεν έχει την ικανότητα να μελετήσει και να ιεραρχήσει τα προβλήματα της περιοχής.

Η μάλλον, μία κοινωνία που την κρατούν σε άγνοια, που δεν είναι ενήμερη, που δεν γνωρίζει τα περιθώρια των δυνατοτήτων, που δεν καλείται να ιεραρχήσει και να επιλέξει.

Και έτσι η μεν κυβέρνηση είναι απόμακρη και ξένη, ο δε Δήμος με τα τρία, τέσσερα εκατομμύρια που διαθέτει ετήσια για έργα και μελέτες είναι φυσικό να προτάσσει τους δρόμους, τις πλατείες και τα φώτα γιατί εάν τολμήσει να ιεραρχήσει το κέντρο υγείας αφήνοντας τα γνωστά που ζητούν οι πολίτες θα θεωρηθεί ανίκανος.

Μία κοινωνία που βλέπει τα χρόνια να περνούν. Που τρέχει στην πόλη και στην Αθήνα να βρει την υγειά της. Που περιορίζεται στην μίζερη καθημερινότητα παρακολουθώντας ανήμπορη και καρτερικά τα σοβαρά να φεύγουν μέσα από τα χέρια της.   

Το Κέντρο Υγείας Αντιμάχειας. Και τα ερωτήματα

Η ιστορία είναι γνωστή. Το πρόβλημα διαχρονικό. Και η κατάντια συνεχίζεται.

Ο τότε καλός άνθρωπος και Δήμαρχος του τριγώνου Αντιμάχειας Καρδάμαινας και Κεφάλου Θεοδόσης Βαρκάς, μπροστά στο τεράστιο έλλειμμα υπηρεσιών υγείας στους συνδημότες τους, ζήτησε από τον συμπατριώτη μας υπουργό Αιγαίου, φίλο Τέλη Παυλίδη, χρήματα για την αγορά ενός ακινήτου για να γίνει  Πολυδύναμο Κέντρο Υγείας.

Ο Τέλης ανταποκρίθηκε, έστειλε τα χρήματα στον Δήμο, αγοράστηκε το ακίνητο και ο Δήμος Ηρακλειδών το παραχώρησε στο Υπουργείο Υγείας με την υποχρέωση να κατασκευάσει και να λειτουργήσει ένα Πολυδύναμο Κέντρο Υγείας.

Ο τότε υπουργός υγείας κ. Αβραμόπουλος ανταποκρίθηκε και αυτός στο αίτημα του Δήμου και χρηματοδότησε γενναία το έργο με αποτέλεσμα να ανακατασκευαστεί ένα ωραιότατο οίκημα πλήρως εξοπλισμένο με ιατρικά σύγχρονα μηχανήματα.

Αυτό όλα έγιναν μέχρι το 2013. Και από τότε το κόσμημα και η ελπίδα των κατοίκων παρέμειναν απαξιωμένα και ντουβάρια αφού δεν προσλήφθηκε ούτε ένας υπάλληλος, ούτε ένας γιατρός.

Τα ερωτήματα και τα γιατί είναι πολλά.

Αλήθεια γιατί ο κ. Βαρκάς ασχολήθηκε με την υγεία αφού το μπόϊ του, ως Δήμαρχος, ήταν μικρό για τέτοια πράγματα και δεν ζητούσε χρήματα για κάποια ασφαλτικά.

Γιατί τόσα πεταμένα χρήματα και τόση κοροϊδία. Γιατί δεν στελεχώθηκε. Γιατί δεν λειτουργεί.

Και το σπουδαιότερο. Γιατί τόση αδράνεια και αδιαφορία μιας ολόκληρης κοινωνίας, από τότε μέχρι σήμερα, που πράγματι έχει σοβαρό πρόβλημα με την παροχή υπηρεσιών υγείας.

Ο Θεοδόσης Βαρκάς προέταξε το πρόβλημα και την επίλυση του. Δεν ζήτησε από τον Τέλη χρήματα για ασφαλτικά αλλά για την υγεία. Οι επόμενοι από τότε μέχρι σήμερα τι έκαναν. Και η κοινωνία γιατί δεν απαιτεί και δεν διεκδικεί.

Και γιατί τότε με τον Καίσερλη και τον Κοπάδη και την συνεργατική του Κέντρου Υγείας το πράγμα δεν προχώρησε.

Τα γιατί παραμένουν μέχρι σήμερα και το πρόβλημα υγείας είναι τεράστιο.

Μήπως δεν υπάρχει πρόβλημα. Μήπως βολευτήκαμε. Μήπως χάσαμε την ζωντάνια μας. Μήπως βαδίζουμε λάθος. Μήπως επιλέξαμε άλλους δρόμους. Μήπως μας καταράστηκαν. 

Γ. Χρυσούλας. Ο Πρόεδρος του Ναυτικού Ομίλου και οι στρατηγικοί επενδυτές

Την προεδρία του Ναυτικού μας Ομίλου έχει αναλάβει ένας εξαίρετος και δραστήριος άνθρωπος που έβαλε ως στόχο της ζωής του την ανάπτυξη του ναυταθλητισμού στην θαλασσινή Κω!

Είναι ο Γιάννης Χρυσούλας, που όποιος τον γνωρίσει θα νοιώσει την αγάπη του, την βαθειά πίστη του και το πάθος του για την θάλασσα και τους νέους στα ναυταθλήματα.

Ο κ. Χρυσούλας σε μία συνέντευξη του στο “Ράδιο Έκφραση”, που ακούσαμε ηχογραφημένη, ανέφερε για τον μεγάλο στόχο της κατασκευής κολυμβητηρίου αλλά και προβλητών διευκόλυνσης των αθλητών και των σκαφών τους, μίλησε για τις αντιξοότητες και συμπληρώνοντας είπε τα ακόλουθα.

“Αντιλαμβάνομαι ότι στα 60 στρέμματα του σημερινού Ναυτικού ομίλου είναι αδύνατον να κατασκευαστεί κολυμβητήριο και άρα θα πρέπει να είμαστε ρεαλιστές και να εγκαταλείψουμε την ιδέα σε αυτό το σημείο.

Ένας αγωνιστής εγκαταλείπει. Ένας ονειροπόλος σβήνει τα όνειρα. Ένας ιδεαλιστής, χάνεται μπροστά στην κατάντια μιας χώρας που πάνω από τα όνειρα και το πάθος για τις νέες γενιές μας, έβαλε τα συμφέροντα των στρατηγικών επενδυτών!

Με το σχέδιο νόμου αυτής της Κυβέρνησης που βρίσκεται στη Βουλή για ψήφιση παρέχεται η δυνατότητα σε “στρατηγικούς επενδυτές” κατά παρέκκλιση των πολεοδομικών διατάξεων να μπορούν να εγκρίνουν με προεδρικά διατάγματα μεγαλύτερους συντελεστές δόμησης, μεγαλύτερη κάλυψη, μεγαλύτερο ύψος κτιρίων κ.ο.κ. Επίσης μπορεί να τους παραχωρούνται οι παραλίες και η θάλασσα και να κατασκευάζουν λιμένες, αλλά και να απαλλοτριώνουν διπλανά ιδιωτικά ακίνητα!.

Τα 60 στρέμματα του ναυτικού μας ομίλου. Ο αγωνιστής πρόεδρος του και τα όνειρα του. Τα παιδιά μας και το μέλλον τους. Και οι στρατηγικοί επενδυτές. Διαλέγετε και παίρνετε. Ή μάλλον διαλέξαμε και πήραμε…..