Πολλοί είναι αυτοί που θέλουν να πιστέψουμε ότι ο κορονοϊός κτυπά το ίδιο τους πλούσιους και τους φτωχούς. Ειδικά όσοι είναι πλούσιο για να τους λυπηθούμε. Έλα όμως που ο κορονοϊός κτυπά αλύπητα τους φτωχούς. Άλλωστε το λέει και ο θυμόσοφος λαός. Όπου φτωχός και η μοίρα του. Και όταν λέμε κτυπά εννοούμε ότι τους αποτελειώνει.
Η πραγματικότητα είναι ιδιαίτερα σκληρή.
Στο νότιο Σουδάν με 12 εκατομμύρια ανθρώπους οι κλίνες της εντατικής θεραπείας είναι 12 και οι αναπνευστήρες μόνο 4.
Η Μπουρκίνα Φάσο διαθέτει 11 αναπνευστήρες, η Σιέρα Λεόνε 13, η Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία 3, ενώ η Βενεζουέλα έχει 84 κλίνες ΜΕΘ για ένα πληθυσμό 32 εκατομμυρίων και το 90% των νοσοκομείων της αντιμετωπίζουν μεγάλες ελλείψεις σε φάρμακα και ιατρικό εξοπλισμό.
Το ίδιο συμβαίνει και σε όλες τις υπόανάπτυξη χώρες του κόσμου.
Να πλένουμε τα χέρια μας δέκα φορές την ημέρα. Και καλά εμείς και οι πλούσιες χώρες που έχουν νερό. στην Αφρική τι γίνεται;
Αλλά και στην Ελλάδα τα πράγματα δεν είναι διαφορετικά. Οι άνθρωποι που ζουν στις πολυκατοικίες είναι περισσότερο ευάλωτοι από αυτούς που ζουν σε μονοκατοικία.
Οι άνθρωποι που ζουν σε καταυλισμούς, που είναι εξαθλιωμένοι και κατατρεγμένοι έχουν μεγαλύτερους και περισσότερους κινδύνους από όλους τους υπόλοιπους.
Και εν κατακλείδι σε πολλές περιπτώσεις οι συνθήκες, επιλογών, ανέσεων και υγιεινής διαφέρουν στα διάφορα οικονομικά στρώματα του πληθυσμού. Αφήστε που ο κορονοίός είναι κολλητικός και γι’ αυτό προσέχουν και τους φτωχούς. Διαφορετικά για αυτούς θα υπήρχαν τα ράντσα και για τις ΜΕΘ το “μέτζη του νεούκτη” και των βάουτσερ ο χαμός…
