Άρθρο για διάλογο του Κ. Καϊσερλη π. υφυπουργού με την ευκαιρία της συζήτησης του προϋπολογισμού

Στην Ελλάδα συντηρείται και δεν τις αξίζει, ένα σύστημα εξουσιών που αενάως αυτοτροφοδοτείται μόνο του με πελατειακές σχέσεις. Που οι άνθρωποι υποχρεωτικά και όχι με την θέληση τους, εθίζονται σε αυτές.

Η ανάλυση με λεπτομέρειες της αλυσίδας των εξουσιών που ξεκινούν από τον αρχηγό του κράτους, που στην Ελλάδα είναι ο πρωθυπουργός και φτάνουν μέχρι τον Δήμο, την Κοινότητα και τελευταίο πολίτη  και οι υποχρεώσεις  που δημιουργούν  οι χιλιάδες κρίκοι αυτής της αλυσίδας και οδηγούν στις  θεμιτές ή αθέμιτες, υποχρεωτικές και μη πελατειακές σχέσεις, σίγουρα θα μας οδηγήσουν σε συμπεράσματα και κυρίως θα εντοπίσουν σε ποια σημεία και σε ποιους μεγάλους χαλκάδες και όχι μικρούς κρίκους θα πρέπει να γίνουν αλλαγές ώστε να σπάσει η αλυσίδα ή έστω να σταματήσει να επηρεάζει το επίκτητο πλέον φαινόμενο της κοινωνίας μας για εξάρτηση και άρα για σχέσεις εξυπηρέτησης.

Όσο και αν φαίνονται παρατραβηγμένα παραδείγματα, οι κάθε είδους επιδοτήσεις και pass προς τους αδυνάτους οδηγούν σε πελατειακές σχέσεις βαθιάς εξάρτησης. Είναι η ίδια εξάρτηση με την γνωριμία ενός γιατρού που θα μας οδηγήσει χωρίς διατυπώσεις γρήγορα στο χειρουργείο. Είναι το ίδιο με τον βουλευτή ή το κόμμα που έβαλε τον ανίκανο αστυνομικό μέσα στη Βουλή. Είναι το ίδιο με τον πρωθυπουργό που θα επιλέξει τον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Είναι το ίδιο με τον αρχηγό του κόμματος, ακόμα και του 3% που θα επιλέξει τον τομεάρχη, ή τον υποψήφιο βουλευτή.

Χιλιάδες παραδείγματα που μπορεί να φαίνονται ως ενέργειες που προστατεύουν ή οφείλονται στην φιλία ή την ενίσχυση του κόμματος, της κυβέρνησης, ή της επιβίωσης, αλλά στην ουσία ήδη έχουν διαβρώσει την αξιοκρατία, την πρόοδο, την ισότητα, την δικαιοσύνη.

Τρεις είναι οι χαλκάδες πάνω στις οποίες δένονται οι χιλιάδες μικροί κρίκοι της αλυσίδας των κρατικών περιφερειακών και δημοτικών εξουσιών.

1.Τα μονοπρόσωπα συστήματα διακυβέρνησης του κράτους, των Περιφερειών και των Δήμων.

2.Η πλήρης εξάρτηση της εκτελεστικής και της δικαστικής εξουσίας από την νομοθετική που ελέγχεται πλήρως από ένα πρόσωπο, τον πρωθυπουργό!!! και

3.Η υπαλληλική σχέση των αιρετών, διορισμένων και μετακλητών με τις δημόσιες υπηρεσίες ως προϊσταμένων τους.

Αυτοί είναι οι τρεις χαλκάδες μιας τεράστιας αλυσίδας  χιλιάδων κρίκων που σφίγγουν τον λαιμό της  χώρας Από αυτούς τους τρεις χαλκάδες ξεκινούν δεκάδες μικρότεροι κρίκοι στην ίδια αλυσίδα του πολιτικού πελατειακού συστήματος που περιτυλίγουν το σώμα της χώρας μας και της απαγορεύουν την αναγέννηση, την αναζωογόνηση και την δημιουργία. Που απαγορεύουν την συμμετοχή του πολίτη για να αναδείξει τις τεράστιες ανθρώπινες δυνάμεις του.

Εάν οι βουλευτές περιοριστούν στο νομοθετικό έργο τους και στον έλεγχο της εφαρμογής του από την εκτελεστική εξουσία στην οποία δεν θα συμμετέχουν οι βουλευτές ως υπουργού.  Εάν στην διοίκηση και στην λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών δεν συμμετέχουν οι αιρετοί, οι διορισμένοι και οι μετακλητοί της εκτελεστικής εξουσίας  που διορίζονται από τους βουλευτές, τότε σίγουρα θα αρχίσει το ξήλωμα του μαύρου αντιπαραγωγικού πέπλου εξάρτησης και υποτέλειας που σκεπάζει όλη την Ελλάδα.

Υπενθύμιση: Η πτώχευση της χώρας έγινε εξαιτίας του ίδιου απηρχαιωμένου πολιτικού πελατειακού συστήματος που σήμερα επιχειρεί να την ανακάμψει με αποτέλεσμα τα μνημόνια που υπέγραψαν και οι τρεις, απλά  για να εξοφλήσουμε τα δάνεια, να έχουν οδηγήσει στην ληστρική εκμετάλλευση του πλούτου της χώρας και των ανθρώπων της.  

Όταν αναφερόμαστε στο πολιτικό σύστημα της χώρας μας εννοούμε όλους αυτούς τους πολιτικούς που με την συμμετοχή τους καθορίζουν με τις αποφάσεις τους τη ζωή μας.  Και ποιο συγκεκριμένα εννοούμε:

 Τους αρχηγούς των κομμάτων!!! Οι αρχηγοί των κομμάτων είναι οι κυρίαρχοι του πολιτικού παιχνιδιού στη χώρα μας. Ένας δε από αυτούς, ο πρωθυπουργός, σύμφωνα με το Σύνταγμα είναι ο κυρίαρχος της διακυβέρνησης της χώρας. Κάτω από αυτούς δημιουργείται ένα πλέγμα ανθρώπων που επιλέγονται από τους ίδιους!  Διορίζουν τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Επιλέγουν τους υποψήφιους βουλευτές και ποιοι θα εκλεγούν.. Από αυτούς επιλέγουν τους υπουργούς ή τους τομεάρχες. Οι υπουργοί νομοθετούν και παράλληλα εκτελούν τις εντολές  του αρχηγού και φυσικά επιλέγουν και την δικαστική εξουσία. Και όλοι αυτοί επιλέγουν τους μετακλητούς, τους διορισμένους, τους αποσπασμένους! Φυσικά υπάρχουν και κάποιοι έντιμοι ή αγαθοί που είναι το άλλοθι του συστήματος….

Στην ουσία και στην πράξη, οι τρεις ανεξάρτητες εξουσίες, η νομοθετική, η εκτελεστική και η δικαστική είναι μία! Και η τέταρτη εξουσία είναι υποταγμένη, πλην ελάχιστων, σε αυτούς ή στην οικονομική ολιγαρχία!

Όταν το πολιτικό τοπίο είναι ρευστό, όχι μόνο εξαιτίας των αδιέξοδων της κυβέρνησης, αλλά και των εσωτερικών αντιπαραθέσεων μεταξύ των κομμάτων και όταν αυτό εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις και κυρίως στην αποχή από την αποστροφή των πολιτών, τότε ξεκινά η επιχείρηση των συναινέσεων και των συνεργασιών. 

Τότε το πολιτικό σύστημα βάζει τα καλά του! Οι πολιτικοί μιλάνε μεταξύ τους και κάθε σκληρή αντιπαράθεση θεωρείται ανεύθυνη πολιτική, αντισυστημική,  λες και τα κόμματα πρέπει να παίζουν τις κουμπάρες και όχι να συγκρούονται για την καλυτέρευση της ζωής των πολιτών! Λες και εξέλειπαν οι πολιτικές διαφορές και οι διαφορετικές ιδεολογίες.

Ο ένας παρακολουθεί τον άλλο και δίνουν τα χέρια! Είπαν μεταξύ τους τις βρισιές του κόσμου και ψάχνονται να συνεργαστούν για να γίνουν αξιωματική αντιπολίτευση! Τους αγκαλιάζουν και ας ήταν στον προθάλαμο υπουργοποίησης του αντιπάλου! Διαφέρουν μεταξύ τους όσο η γη από τον ήλιο και σφυρίζουν αδιάφορα για χάρη τάχα μου της ενότητας! Μόνο όταν νοιώσουν ότι χάνουν, γίνονται σκυλιά και εξολοθρεύουν ακόμα και δικούς τους!

Είναι ένα πλέγμα μικρών και μεγάλων εξουσιών, μικρών και μεγάλων εξυπηρετήσεων, μικρών και μεγάλων εξαρτήσεων που για να το σπάσεις είναι αδύνατον! Είναι ένα πλέγμα μπετονιαρισμένων αθηνοκεντρικών επαγγελματικών σχέσεων που στραγγαλίζει κάθε καινούργιο, κάθε ικμάδα δύναμης και δημιουργίας στην περιφέρεια!

Θα τα δούμε όλα! Όχι γιατί αποκλείονται στην πολιτική οι συμμαχίες, αλλά γιατί υπάρχουν και γίνονται συμφωνίες με μοναδικό ζητούμενο την επιβίωση τους. Την επιβίωση του πολιτικού συστήματος!! Των περίπου πενήντα έως εκατό χιλιάδων στρατευμένων, μισθοσυντήρητων και αργόμισθων σε όλα τα κόμματα! Και όλων των υπόλοιπων, εθισμένων πλέον στην εξάρτηση και υποτέλεια.

Ενός πολιτικού συστήματος που θωρακίζεται με τα δήθεν  συγχωροχάρτια και τις «ώριμες πολιτικές» των συναινέσεων που φτάνουν την αντιπαράθεση «στο πέντε πάνω και στο πέντε κάτω» στην διαχείριση και μάλιστα αντεπιτίθεται στους δήθεν αντισυστημικούς που είναι απέναντι στο «αθώο και πολιτισμένο πολιτικό μας σύστημα» που παρότι έχει καταρρεύσει και το φτύνουν οι περισσότεροι πολίτες παραμένει γιατί δεν υπάρχει τίποτα να το απειλήσει! ΑΚΟΜΑ…..

Σημ. Η ΚΩΑΝ  με τα 140 χιλιάρικα απευθείας αναθέσεων είναι ένα μικρό δείγμα του σάπιου πολιτικού συστήματος που φτάνει μέχρι τα χωριά.

Κ.Καϊσερλης π. Δήμαρχος Κω.

Άρθρο του Κώστα Καϊσερλη π. Δημάρχου

Αφορμή για αυτό το άρθρο μου έδωσε η φορολόγηση των φιλοδωρημάτων που ο πολίτης προσφέρει σε αυτούς που τον εξυπηρετούν και που κυρίως αφορά υπαλλήλους χαμηλών εισοδημάτων. Αφορά αυτή καθ’ αυτή την φορολόγηση αλλά και την μεθόδευση που επιβλήθηκε, .ώστε να νιώσουμε, εάν θέλουμε τι θα γίνει.

Στόχευσαν στον αδύνατο! Και αυτό είναι το ανάλγητο! Και το μεθόδευσαν  που είναι το χειρότερο. Έβαλαν του δικαστές να πουν ότι η φορολόγηση είναι νόμιμη!. Το ανακοίνωσε η ΑΑΔΕ που είναι τάχα μου ανεξάρτητη αρχή, ενώ είναι των δανειστών και μετά ήρθε η κυβέρνηση και χρύσωσε το χάπι με τα 300 αφορολόγητα και χάρηκαν όλοι!. Το εργαλείο τους είναι τα pos και η διασύνδεση τους. Τους έχουν φωτογραφίσει! Όπως ο Ιαβέρης τον Γιάννη Αγιάννη γιατί η ιστορία πάντα αυτή θα είναι! Κάποια μέρα, να είστε σίγουροι,  θα  προσμετρηθούν και αυτά στον μισθό…

Αυτή την άθλια πράξη την είδαμε. Αυτό που δεν θέλουμε να δούμε είναι αυτό που θα συμβεί στην μεσαία τάξη, που απασχολείται κυρίως στην παροχή υπηρεσιών και που σήμερα για να αντιμετωπίσει την ανυπαρξία του κράτους  αποκρύπτει έσοδα από το κράτος!

Ήδη ένα μεγάλο μέρος αυτού το περισσεύματος απορροφάται από την ακρίβεια και τις ιδιωτικές δαπάνες στην υγεία, στην εκπαίδευση και στην κοινωνική μέριμνα γεγονός που μας εφησυχάζει και μας βολεύει. Σταδιακά όμως αυτό το περίσσευμα θα μειώνεται αφενός από τα φορολογικά μέτρα των δανειστών που αποβλέπουν στην είσπραξη των χρημάτων τους και αφετέρου από την φύση των δραστηριοτήτων της μεσαίας τάξης που δεν είναι παραγωγικές, ώστε να αυξάνεται το εισόδημα.

Αυτή η μεσαία τάξη. Δηλαδή τα δύο τρίτα του ενεργού πληθυσμού της πατρίδας μας κάποια στιγμή θα στεγνώσει. Σε ένα κράτος χωρίς παραγωγικές επενδύσεις. Χωρίς περιουσιακά στοιχεία. Με ανύπαρκτες δημόσιες υπηρεσίες υγεία, εκπαίδευσης και κοινωνικής μέριμνας. Με τρισάθλιες αστικές και περιβαλλοντικές υποδομές. Σε ένα κράτος που θα έχει αφυδατωθεί και δεν θα είναι ελκυστικό ούτε και στα σημερινά τραστ, καρτελ και φαντς που αρπάζουν σαν ακρίδες το περίσσευμα αντί να πηγαίνει στις δημόσιες υπηρεσίες.

Αυτό το κράτος δεν έχει μέλλον.

Αυτό τον δρόμο επιθυμούν τα κράτη, δηλαδή οι σύμμαχοι μας, που μας δάνεισαν και υποτίθεται μας έσωσαν, που κόπτονται για την δημοκρατία και την ισότητα, ενώ μας οδηγούν εν γνώση τους στην συνεχή υποτέλεια. Και οι κυβερνήσεις μας (κάπου τρεις χιλιάδες βολεμένα κομματικά στελέχη σε κάθε από τα τρία κόμματα), που υπέγραψαν τα μνημόνια, που δεν έχουν το κουράγιο να αντισταθούν και την δύναμη να πουν την αλήθεια στον κόσμο.  

Απλά όπως ο Ιαβέρης κάποιοι θα αυτοκτονήσουν ή θα εξαφανιστούν, αλλά η ζημιά θα έχει γίνει….

Κείμενα Διαλόγου.

Στην Ελλάδα ή Δημοκρατία μας είναι Αντιπροσωπευτική! Εκλέγουμε τους Βουλευτές, οι οποίοι ψηφίζουν την κυβέρνηση και όλους τους νόμους του κράτους μας!

Μάλιστα με το Σύνταγμα του 1985 ο πρόεδρος κάθε κόμματος και άρα οι αρχηγοί της κυβέρνησης και των αντιπολιτεύσεων είναι κυρίαρχοι! Γεγονός που καθιστά τα συστήματα διακυβέρνησης μονοπρόσωπα και άρα συγκεντρωτικά. Οι συμμετοχικές διαδικασίες, αν υπάρχουν,  περιορίζονται σε ένα στενό κύκλο πολιτικών παραγόντων του κάθε κόμματος. Είναι αυτοί που βλέπουμε κάθε ημέρα στα παράθυρα των τηλεοράσεων. Και οι λίγοι είναι λογικό να είναι ευκολότερα ευάλωτοι σε πιέσεις και συμφέροντα….

Η σύγχρονη κοινοβουλευτική μας Δημοκρατία εδραιώθηκε μετά την μεταπολίτευση του 1974, την πτώση της Δικτατορίας και την καταστροφή της Κύπρου. Όμως με την πάροδο του χρόνου και κυρίως μετά το 1990 οι αντιπρόσωποι μας Βουλευτές, με νομοθετήματα άρχισαν να αφαιρούν αρμοδιότητες και άρα ευθύνες από τα αποκεντρωμένα συστήματα του κράτους μεταξύ των οποίων οι Νομαρχίες και οι Δήμοι.

Οι ίδιοι οι Βουλευτές μας με τις αποφάσεις τους απέκλεισαν τις κοινωνίες που τους εξέλεξαν από την συμμετοχή των πολιτών στην επίλυση των δικών τους προβλημάτων! Σε αυτό το ολίσθημα συμμετείχαν και τα κόμματα που περιόρισαν τις πολιτικές και ιδεολογικές αναζητήσεις τους σε ελάχιστο αριθμό κεντρικών στελεχών, ευνουχίζοντας τις τοπικές οργανώσεις τους!

Το σημερινό αποτέλεσμα είναι αυτό που γνωρίζουμε, το ζούμε στην μικρή κοινωνία μας που αποκλείεται από την συμμετοχή για την επίλυση των καθημερινών της προβλημάτων και το βλέπουμε στις τηλεοράσεις με την προβολή, την αμφισβήτηση ή την αντιπαλότητα μεταξύ ενός κλειστού κύκλου στελεχών των κομμάτων.

Και όμως η Δημοκρατία είναι μία! Και η ύπαρξη της εξαρτάται από τον ίδιο τον λαό! Που ή ανέχεται την αντιπροσωπευτική δημοκρατία στην οποία αποφασίζουν για την ζωή μας λίγοι, ή απαιτεί και διεκδικεί την καθημερινή συμμετοχή του στην επίλυση των προβλημάτων του.

Αυτή η απαίτηση ή  η υπόσχεση, δεν μπορεί να ξεκινήσει από ψηλά γιατί αυτό σημαίνει εκχώρηση εξουσιών στους πολίτες γεγονός αδύνατο! Κανένας δεν παραχωρεί εξουσία, αφού αυτή είναι γλυκιά!

Ούτε η διεκδίκηση από κάτω είναι δυνατή, γιατί η κατάκτηση εξουσιών σημαίνει επανάσταση! Που μάλιστα γίνεται όλο και δυσκολότερη όσο το σύστημα έχει τον χρόνο να θωρακίζεται και να εδραιώνει την εξουσία του.

Το μόνο που μένει είναι η ανάδειξη, η γέννηση ενός φωτισμένου ηγέτη κάποιου κόμματος, ενός πολιτικού κινήματος, που εξαιτίας της ισχύος που του παρέχει το σημερινό Σύνταγμα, θα συνεγείρει τον λαό και θα τους δώσει ελπίδα για μια νέα Ελλάδα όπου οι πολίτες θα είναι συμμέτοχοι, οι Δήμοι τους θα έχουν δύναμη και οι κοινωνίες δημιουργικές.

Ήδη το σημερινό πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε αναζήτηση! Έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο ακριβώς γιατί είναι αναποτελεσματικό στις ανάγκες και στις απαιτήσεις της κοινωνίας μας. Οι πάντες αναγνωρίζουν το παρωχημένο πολιτικό σύστημα μας. Αυτή είναι η ώρα να αφυπνιστεί η κοινωνία μας και να ζητήσει την συμμετοχή της στα καθημερινά της προβλήματα. Στην υγεία, στην εκπαίδευση, στην ποιότητα της ζωής της!

Ο Όμιλος για την Δημοκρατία και την Αυτοδιοίκηση οφείλει να επισημάνει ότι θα συνεχίσει ο ξενιτεμός τα μυαλών μας εκεί που υπάρχει έφορο έδαφος και αναγνώριση! Οι ανήσυχοι, αυτοί που ρισκάρουν σε όλες τις τέχνες και τα γράμματα καθηλώνονται και επιβιώνουν με τεράστιες προσπάθειες! Και οι υπόλοιποι υπομένουν, φοβούνται το ρίσκο, τον γάμο και τα παιδιά, γίνονται υπάλληλοι και αγωνίζονται για τα καθημερινά! 

Έτσι δεν πάνε μπροστά οι κοινωνίες!  Εάν τώρα δεν αλλάξουμε αυτό το παρωχημένο σύστημα διακυβέρνησης που ενδεχόμενα ορθά δημιουργήθηκε όταν οι επιστήμονες ήταν ελάχιστοι και που σήμερα είναι το 60% και το 70% του ενεργού πληθυσμού, η καθοδική πορεία της χώρας μας είναι προδιαγεγραμμένη. (αν και οι αλλαγές γίνονται από τον λαό χωρίς διακρίσεις τάξεων και μόρφωσης)

Στις 29 Σεπτεμβρίου το απόγευμα να είστε παρόντες για απαντήσεις στους προβληματισμούς μας

Όμιλος για την Δημοκρατία και την Αυτοδιοίκηση 2/9/2024