Μάλλον επικοινωνούν! Δεν γίνεται διαφορετικά να ακούω τα ίδια κάτω από το παγκάκι, στον Χάντακα με τους χιλιάδες σταυροφόρους, αλλά και στα καφενεία τα ίδια και ξαφνικά να έρχεται να κάθεται δίπλα μου στο παγκάκι ολοζώντανος και ο Βασίλης Ξυπολυτάς!  Τα ακούω από τους σταυροφόρους! Τα ακούω που τα ακούω στους δρόμους!, Να και ο Βασίλης! Όλοι τους, ζωντανοί και πεθαμένοι στην τσίτα! Και όχι τίποτε άλλο, μας βρίζουν και εμάς που τον στηρίξαμε! Μου τάψαλε προχτές μια γιατρίνα που σέβομαι, μου τα είπε κατάφατσα και έσκυψα το κεφάλι….

Εμ οι σταυροφόροι! Βρε άχρηστοι, με σκουντούν από κάτω, αν ξηλώναμε όλες τις πέτρες των τεράστιων έργων που έφτιαξαν οι πρόγονοι σας του Ιπποκράτη θα φτιάχναμε πάνω από δέκα Κάστρα!

Και όπως πάντα το παγκάκι αλλάζει το πλάνο! Να ο Κωνσταντάρας στο ανεπανάληπτο έργο του Αλέκου Σακελλάριου «Υπάρχει και φιλότιμο» με τον Μαυρογιαλούρο υπουργό! Και ο Βασίλης στην μέση? Μάλλον θέλει να παίξει τα ρέστα του και να δεις που θα ρεφάρει! Αφού γελά με το γνωστό ειρωνικό γέλιο!   

Τόσο άχρηστοι είναι? Μου λέει. Δεν θέλουν οι εργολάβοι, τσακώνονται για το Αζίλο και ο δικός σου κάθεται και τους βλέπει!

Βρε λες νάναι δικός μου? Μάλλον κάνει λάθος ο Βασίλης σκέφτομαι!.

Εντάξει μια κουβέντα είπα, αλλά ξεχνάς όταν τότε οι εργολάβοι του νοσοκομείου είπαν όχι, πως εμείς και οι δεκαπέντε σύμβουλοι, δικοί σου και δικοί μου, είπαμε να το φτιάξει ο Δήμος!  Τόσο χάλια είναι η δημαρχία από τότε πούφυγα??

Ωχ! Μας πήραν είδηση και στον κάτω και στον πάνω κόσμο!

Ποια ανάταση! Ποια ελπίδα! Ποια όνειρα! Εδώ δεν μπορεί να φέρουν βόλτα τρεις εργολάβους που σε παίζουν σκοινάκι στο ΑΖΊΛΟ! (Αν είναι και αυτή η δικαιολογία!) Κατεβάζουν στα όνειρα των μικρών παιδιών του Δημοτικού τον πήχη της δημιουργίας στα καταχθόνια!  Δύναμη και μυαλό δεν έχουν να κτυπήσουν το χέρι? Να τους ξαποστείλουν και να το φτιάξει ο Δήμος μας! Για να δείξουν, όχι την δική τους, αλλά την περηφάνεια και την δημιουργικότητα του λαού μας?

Ποια ανάταση! Ποια ελπίδα! Ποια όνειρα! Ξοδεύουν το υστέρημα, οικονομικό και ελπίδας,  ενός λαού σε ταξίδια για το νέο νοσοκομείο και δεν βλέπουν μπροστά τους, αυτό που βλέπουμε και υποφέρουμε όλοι μας! Ένα νοσοκομείο αχούρι! Το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του στα κάγκελα! Το ΕΣΥ στους ιδιώτες! Μάλλον ζουν σε ξένους Γαλαξίες, εκτός και αν βολεύονται……

Ποια ανάταση! Ποια ελπίδα! Ποια όνειρα! Η Κως έχει τιγκάρει. Δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις! Οι καμπάνες για τον κορεσμό της και το απροχώρητο σε μια κοινωνία αφημένη στην τύχη της, φτάνουν στα άστρα! Και αυτοί εκεί δεν ακούνε ούτε τα απορριμματοφόρα που αγκομαχούν και την ΚΕΑΣ που δεν προλαβαίνει.

Θάρθει η μέρα που τα όνειρα θα σβήσουν! Για να ξεκινήσουμε και πάλι από την αρχή! Όπως τότε που από τον πηλό της Καζέρμας, των Κρητικών και των γεωργικών χωριών μας, πλάθεις λουλούδια….  Γιατί τις κοινωνίες υποχρεωτικά τις σπρώχνουν όλοι μαζί, αλλά μπορεί δυστυχώς ένας, να τις σταματήσει.

Υστερόγραφο: Έχουν την εντύπωση στο  Δημοτικό Συμβούλιο ότι όταν απαντούν στις ερωτήσεις τις ακούει μόνο αυτός που ρωτά! Όλοι οι άλλοι κοιμούνται και ονειρεύονται! Έτσι και στην ερώτηση του κ. Σιφάκη προχθές για την ποιότητα της ζωής μας ο κ. δήμαρχος νόμιζε ότι κάποιοι κάθονται στα παγκάκια και δεν ακούνε, δεν βλέπουν,  αλλά φαντάζονται την κατάπτωση…..

Καλοκαιρινά όνειρα Κ. Κώστας Καϊσερλης

Άλλους περίμενα και ξαφνικά κάθισε δίπλα μου στο παγκάκι του Κάστρου ο κύριος Ιακωβίδης! Αμανάτι επί τρεις συνεχόμενες ημέρες!

Εσύ, μου λέει, γιατί κάθεσαι εδώ! Που είναι οι άλλοι? Τους περιμένω και δεν φαίνονται!

Τον κοιτάζω αμίλητος, Είναι αλήθεια ότι παλιά εδώ καθότανε. Ψάχνω να βρω τους άλλους, αλλά δεν βλέπω κανέναν και αναρωτιέμαι γιατί ήρθε και έκατσε δίπλα μου. Να τον ρωτήσω τους λόγους, δεν πάει. Ίσως για να ξεκουραστεί. Μπορεί και να θέλει κάτι. Πάντα κάτι θέλουν οι άνθρωποι από έναν δήμαρχο. Αλλά και πάλι δεν γίνεται! Ο κύριος Ιακωβίδης τα έψαχνε μόνος του, βολευότανε….. ήταν «ο Λόρδος»!!!

Βρε λες να θέλει να στείλω τον Χαραπά και τον Σωτήρη να κλαδέψουν την καρυδιά στο ΣΠΛΕΝΤΙΤ! Αλλά τώρα? Το καλοκαίρι? Να κοπούν και τα καρυδάκια? Πως θα μας φωνάζει από το μεγάφωνο του κινηματογράφου να τα μαζέψουμε! Ο εκατοστός πελάτης παίρνει μια τσάντα, μας φώναζε από το μεγάφωνο!!! Και ας είμαστε μόνο δέκα μέσα στον κινηματογράφο!!

Μην σπρώχνεστε μου ψιθυρίζει με νόημα. Σιγά, σιγά, όλοι θα βγείτε!

Αυτό ήταν. Το έλεγε με παράπονο που δεν ήρθαν πελάτες? Το έλεγε για να γελάσουμε? Δέκα είμασταν όλοι και όλοι στον θερινό κινηματογράφο του. Το έλεγε σε μένα με νόημα βαθύ? Στο παγκάκι ήμουνα μόνο εγώ και αυτός. Και από που να βγω, για να μην στριμωχτώ!.

Το παγκάκι του Κάστρου γυρίζει το πλάνο και φανερώνει το νόημα της προτροπής του αξέχαστου πνευματώδη, αγαπημένου στα παιδικά μας μάτια, κυρίου Ιακωβίδη. Τύφλα νάχει ο Κώστας Μουρσελάς στο «Εκείνος και… Εκείνος» με τις εναλλαγές του στην υψηλού αλληγορικού επιπέδου σάτιρα του.

Σιγά, σιγά! Μην βιάζεστε! Όλοι θα βγείτε…….

Είναι μακρύς ο δρόμος και λίγος ο χρόνος μέσα στον μικρό κινηματογράφο του!. Οι πόρτες δεν είναι πολλές. Μια να μπεις και μια να βγεις!  Και που ξέρεις, μπορεί να μην προλάβεις, μπορεί κάποιο χέρι να σε κόψει μιαν αυγή.  Πέρασες την μία για να μπεις και έμεινε μία για να βγεις φίλε μου ….. Σιγά, σιγά! Μην βιάζεσαι! Μην σπρώχνεις…..

Μα κι’ αν φτάσεις στη δεύτερη πόρτα και πριν βγεις, να ξέρεις ότι τα παγκάκια θα είναι πάντα εδώ! Πριν από την δεύτερη πόρτα! Να σε πάνε πίσω! Να σου δώσουν τζάμπα άλλα ογδόντα, τα ωραιότερα  χρόνια και να καθίσουν δίπλα σου οι αγαπημένοι που βιαστικά σπρώχνοντας έφυγαν.

Καλοκαιρινά όνειρα του Κ. Καϊσερλη

Άλλους περίμενα και ξαφνικά κάθισε δίπλα μου στο παγκάκι του Κάστρου ο κύριος Ιακωβίδης! Αμανάτι επί τρεις συνεχόμενες ημέρες!

Εσύ, μου λέει, γιατί κάθεσαι εδώ! Που είναι οι άλλοι? Τους περιμένω και δεν φαίνονται!

Τον κοιτάζω αμίλητος, Είναι αλήθεια ότι παλιά εδώ καθότανε. Ψάχνω να βρω τους άλλους, αλλά δεν βλέπω κανέναν και αναρωτιέμαι γιατί ήρθε και έκατσε δίπλα μου. Να τον ρωτήσω τους λόγους, δεν πάει. Ίσως για να ξεκουραστεί. Μπορεί και να θέλει κάτι. Πάντα κάτι θέλουν οι άνθρωποι από έναν δήμαρχο. Αλλά και πάλι δεν γίνεται! Ο κύριος Ιακωβίδης τα έψαχνε μόνος του, βολευότανε….. ήταν «ο Λόρδος»!!!

Βρε λες να θέλει να στείλω τον Χαραπά και τον Σωτήρη να κλαδέψουν την καρυδιά στο ΣΠΛΕΝΤΙΤ! Αλλά τώρα? Το καλοκαίρι? Να κοπούν και τα καρυδάκια? Πως θα μας φωνάζει από το μεγάφωνο του κινηματογράφου να τα μαζέψουμε! Ο εκατοστός πελάτης παίρνει μια τσάντα, μας φώναζε από το μεγάφωνο!!! Και ας είμαστε μόνο δέκα μέσα στον κινηματογράφο!!

Μην σπρώχνεστε μου ψιθυρίζει με νόημα. Σιγά, σιγά, όλοι θα βγείτε!

Αυτό ήταν. Το έλεγε με παράπονο που δεν ήρθαν πελάτες? Το έλεγε για να γελάσουμε? Δέκα είμασταν όλοι και όλοι στον θερινό κινηματογράφο του. Το έλεγε σε μένα με νόημα βαθύ? Στο παγκάκι ήμουνα μόνο εγώ και αυτός. Και από που να βγω, για να μην στριμωχτώ!.

Το παγκάκι του Κάστρου γυρίζει το πλάνο και φανερώνει το νόημα της προτροπής του αξέχαστου πνευματώδη, αγαπημένου στα παιδικά μας μάτια, κυρίου Ιακωβίδη. Τύφλα νάχει ο Κώστας Μουρσελάς στο «Εκείνος και… Εκείνος» με τις εναλλαγές του στην υψηλού αλληγορικού επιπέδου σάτιρα του.

Σιγά, σιγά! Μην βιάζεστε! Όλοι θα βγείτε…….

Είναι μακρύς ο δρόμος και λίγος ο χρόνος μέσα στον μικρό κινηματογράφο του!. Οι πόρτες δεν είναι πολλές. Μια να μπεις και μια να βγεις!  Και που ξέρεις, μπορεί να μην προλάβεις, μπορεί κάποιο χέρι να σε κόψει μιαν αυγή.  Πέρασες την μία για να μπεις και έμεινε μία για να βγεις φίλε μου ….. Σιγά, σιγά! Μην βιάζεσαι! Μην σπρώχνεις…..

Μα κι’ αν φτάσεις στη δεύτερη πόρτα και πριν βγεις, να ξέρεις ότι τα παγκάκια θα είναι πάντα εδώ! Πριν από την δεύτερη πόρτα! Να σε πάνε πίσω! Να σου δώσουν τζάμπα άλλα ογδόντα, τα ωραιότερα  χρόνια και να καθίσουν δίπλα σου οι αγαπημένοι που βιαστικά σπρώχνοντας έφυγαν.

Καλοκαιρινά όνειρα του Κ. Καϊσερλη

Αγαπημένοι μου σχολιαστές, αδικείτε το εαυτό σας ! Αντί, στο χρόνο που διαθέτετε για σχόλια, να γίνετε δημιουργικοί με προτάσεις και να ωφελήσετε το νησί μας, συνεχίζετε να κρίνετε το παρελθόν και μάλιστα χωρίς αντιπροτάσεις. Εμείς θα είμαστε πάντα εδώ. Επώνυμα!

Τα Ιταλικά αρχιτεκτονικά και πολεοδομικά σχέδια, βρίσκονταν αραχνιασμένα και μουχλιασμένα δεκάδες χρόνια, στις αποθήκες του Δήμου! Ένας αμύθητος πλούτος που ούτε καν στα κυβερνητικά αρχεία της Ιταλίας υπήρχαν.

Τα ξεθάψαμε!. Τα συντηρήσαμε! Εκπαιδεύσαμε τους επιστήμονες μας! Πήγανε στην Ιταλία! Δημιουργήσαμε τις αίθουσες συντήρησης, φύλαξης και καταγραφής! Δημιουργήθηκε επί Φάκκου η ομάδα πολιτών του ιστορικού αρχείου!  

Και στην δύσκολες ώρες της μεγάλης οικονομικής κρίσης το 2012, όπου απαγορεύονταν οι προσλήψεις και τα χρήματα δίνονταν με το σταγονόμετρο κάθε μήνα,  που πρώτα θα έπρεπε να συνενώσουμε τρεις Δήμους και 23 οργανισμούς τους, ο ενιαίος πλέον Δήμος εκμεταλλευόμενος την νομοθεσία του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας στήριξε την δημιουργία κοινωνικής συνεταιριστικής επιχείρησης με επτά νέους επιστήμονες της Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Ήταν η εποχή που ξενιτεύονταν κατά χιλιάδες οι νέοι μας! Τους παραχώρησε για χρήση τμήμα του Λαογραφικού Μουσείου  στο Χάνι που ήταν άδειο! Μαζί τους έστησε την έκθεση με αντίγραφα των αρχιτεκτονικών σχεδίων και ξεκίνησαν με επιτυχία την παρουσία τους στους τουρίστες και κυρίως στους 150 χιλιάδες Ιταλούς. Απίστευτη προσέλευση!

Δεν ήταν όμως μόνο η τουριστική ανάδειξη και εκμετάλλευση του πλούτου μας!  Ήταν μια προσπάθεια πρωτόγνωρη και ένας πρώτος πυρήνας ανθρώπων που θα επεκτείνονταν σταδιακά με το τεράστιο ανθρώπινο επιστημονικό δυναμικό του νησιού μας σε όλες τις δράσεις και τους τομείς της ιστορίας μας, με αποκορύφωμα την ανάδειξη του ιστορικού κέντρου της πόλης, του αρχαίου Σταδίου, του αρχαίου Θεάτρου και του Κάστρου της Αντιμάχειας!  

Από το 2014 που κυνηγήθηκε και διαλύθηκε αυτή η συνεργατική, αγαπητοί μου συμπατριώτες σχολιαστές, εννέα χρόνια επί Κυρίτση και άλλα πέντε χρόνια επί Νικηταρά μπορείτε να μου πείτε που βρίσκονται τα ιστορικά αρχεία? Σίγουρα θα τα τρώνε οι ποντικοί!

Τι χρειάζονταν! Η βούληση για δημιουργία! Η μέριμνα ότι κάποιοι νέοι μας σπούδασαν και είναι άνεργοι στην επιστήμη τους! Δέκα άνθρωποι τα έστησαν όλα. Ο Μαστρογιώργης σχεδόν δωρεάν!  Ο γιατρός Κοπάδης και ο γιός του! Και τα παιδιά της συνεργατικής. 6 χιλιάδες ευρώ όλα και όλα από το γνωστό βιβλιάριο για το οποίο έστειλαν τον Καϊσερλη στα δικαστήρια!

Και όλα αυτά γιατί ποτέ δεν πρόκειται να κατανοήσετε, αγαπητοί μου σχολιαστές, ποια είναι η διαφορά μεταξύ της δημιουργίας και της διαχείρισης. Του πολιτικού που οφείλει να βρει λύσεις από το μηδέν, από τον πολιτικό που διαχειρίζεται αυτό που βρήκε ή αυτό που θα του προσφέρουν οι άλλοι!

Της φτηνής διαχείρισης που είναι η αιτία που οδηγεί εκείνους τους νέους μας που ασφυκτιούν για δημιουργία να ξενιτευτούν, που καθηλώνει τη νέα γενιά να ανοίξει τα φτερά της, αφού στη χώρα μας εξαιτίας του πολιτικού κατεστημένου, τα πάντα είναι ισοπεδωμένα και ίδια από την μια άκρη μέχρι την άλλη της Ελλάδας, ελεγχόμενα από το κέντρο, και μάλιστα με ανύπαρκτους στόχους  μηδενικής ποιότητας και απαγορευμένης πρωτοβουλίας.

Γεια σας αγαπητοί μου σχολιαστές με την φωτο του Αζίλου αφού είναι επίκαιρο Κώστας

*Η έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου για τον τουρισμό στην Ελλάδα μας λέει ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει «έλλειψη οράματος και στρατηγικής» και ότι ο υπερτουρισμός στην Ελλάδα θα καταρρεύσει σε δέκα χρόνια εάν δεν γίνουν σημαντικές αλλαγές στον κλάδο!

*Στην Ισπανία το «Welcome» έγινε «go home» με ορατές τις συνέπειες από την επέλαση των τουριστών γιατί εξοστρακίζονται οι ντόπιοι, στερεύει το νερό, πρόβλημα στα οδικά δίκτυα και στις υποδομές , υπονομεύονται οι φυσικοί χώροι και καθίσταται αδύνατη η πρόσβαση σε κατοικία και αξιοπρεπή ζωή!

*Στην Σαντορίνη ο Δήμαρχος ζήτησε να σταματήσουν να κυκλοφορούν οι ντόπιοι για να κινούνται καλύτερα οι τουρίστες! Μέσα σε μια ημέρα κατέβηκαν από τα κρουαζιερόπλοια δέκα χιλιάδες για να αγοράσουν κινέζικα λιλιά….Στην Σαντορίνη όπου οι ντόπιοι έχουν προ καιρού εξοβελιστεί!

*Με το νέο χωροταξικό σχέδιο για τον τουρισμό στην Ελλάδα, στην Κω θα επιτρέπεται η ανέγερση τουριστικών μονάδων στην πόλη με ελάχιστο εμβαδόν 16 στρέμματα και στα χωριά με ελάχιστο εμβαδόν 12 στρέμματα! Θα κτίζουν μέχρι να μας διώξουν από το σπίτι μας!!!

*Στην Κω σε λίγο θα ξεπεράσουμε τις 200.000 τουριστικές κλίνες και θα έρθει σύντομα η ημέρα που θα ζητούμε αέρα να αναπνεύσουμε…

*Το χωροταξικό της Κω αγνοείται. Και οικισμοί της μετατρέπονται σε Καζέρμες. Με τους τετράμετρους δρόμους θα καούμε όπως στο Μάτι….

Εάν αυτά τα ελάχιστα, μεταξύ πολλών άλλων δεν είναι καμπάνες και όχι καμπανάκια, τότε τι είναι?

Και το ερώτημα είναι εάν υπάρχει σε αυτό το νησί κάποιος υπεύθυνος που θα νοιαστεί για τους κινδύνους? Ή θα πάμε όλοι άκλαυτοι…..