Από ποιούς κινδυνεύουν η Δημοκρατία και ο Κοινοβουλευτισμός
Τις τελευταίες ημέρες ζούμε το θέατρο του παραλόγου. Έρχεται και ξανάρχεται στη Βουλή με ευθύνη της κυβέρνησης Μητσοτάκη μια διάταξη νόμου με σκοπό να απαγορεύσει σε φασιστικές, ναζιστικές οργανώσεις την κάθοδο τους στις Βουλευτικές εκλογές.
Όταν κάποιες απαγορεύσεις που σχετίζονται με την ελευθερία του λόγου ή τα πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών εισάγονται σε νόμους, τότε αυτό σημαίνει ότι το δημοκρατικό μας οικοδόμημα κάπου πάσχει. Και τότε οι απαγορεύσεις γίνονται επικίνδυνες για την ίδια την δημοκρατία μας.
Εάν θυμηθούμε πότε ανδρώθηκε και μπήκε στην Βουλή η Χρυσή Αυγή και αν τοπικά μελετήσουμε αυτούς που συμμετείχαν, τότε μπορούμε να καταλάβουμε ότι για τα αίσχη στους δρόμους και μέσα στη Βουλή των Βουλευτών και κάποιων κεντρικών στελεχών του φασισμού είχαν πηγή και εκτράφηκαν από την πτώχευση της χώρας. Πτώχευση όμως για την οποία κάποιοι άλλοι ευθύνονται.
Εάν θυμηθούμε τις ορδές των ακροδεξιών που επιτίθονταν στους μετανάστες και στους Πακιστανούς παράνομους εργάτες και μελετήσουμε τις αιτίες θα καταλάβουμε ότι στην ανεργία και στην φτώχια, όταν υπάρχουν, μεγαλώνει το μίσος και οι ακραίες συμπεριφορές.
Εάν θυμηθούμε την αδικία της εποχής εκείνης του 2010 που έπληξε μόνο τους οικονομικά αδύνατους. Εάν θυμηθούμε την εποχή που η εθνική μας περηφάνια ξευτελίζονταν από τους αδίστακτους δανειστές μας και η εθνική μας περιουσία ξεπουλιόνταν στα παζάρια της Ευρώπης, τότε σίγουρα ο πατριωτισμός θα μετατραπεί σε εθνικισμό που τρέφει τους φανατικούς.
Η Δημοκρατίας μας εάν κινδυνεύει, δεν κινδυνεύει από τους φασίστες, ναζιστές. Και αυτό που γίνεται τώρα από την κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν είναι τίποτε άλλο από επικοινωνιακά προεκλογικά παιχνίδια. Στην πατρίδα που γέννησε την Δημοκρατία δεν υπάρχουν πολίτες με ναζιστικά ένστικτα και μάλιστα στις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις. Τον φασισμό του Μεταξά και την Δικτατορία των συνταγματαρχών δεν τα έστησαν οι φτωχολογιές
Η Δημοκρατία μας κινδυνεύει από εμάς τους ίδιους. Από αυτούς που επικαλούνται την Δημοκρατία και τον Κοινοβουλευτισμό και την ίδια στιγμή ανέχονται την εκτεταμένη στην χώρα αδικία σε βάρος των ασθενέστερων. Αυτοί που την ισότητα και την δικαιοσύνη στην υγεία και στην εκπαίδευση τις ποδοπατούν. Αυτοί που το περιβάλλον το θεωρούν επένδυση για τα φανς. Αυτοί που τις ανθρώπινες αξίες τις συνδέουν με το χρήμα και με αριθμούς.
Τους κινδύνους θα τους βρείτε μέσα στη Βουλή και στη λειτουργία της. Στους 300 εκπροσώπους μας που όλοι εμείς τους ψηφίζουμε.
Τουρισμός. Ελλείψεις προσωπικού. Ανεργία και Πολιτικές
Αυτά που συμβαίνουν στην χώρα μας είναι τουλάχιστον παράλογα. Η ανεργία λέγεται ότι φτάνει στο 13%, δηλαδή κοντά στις 200 χιλιάδες είναι άνεργοι και από την άλλη κοντά στις 150 χιλιάδες είναι οι ελλείψεις σε προσωπικό του τουριστικού τομέα.!!
Ελλείψεις σε προσωπικό που όμως αυτό αγνοείται και συνεχίζουν να επενδύονται κεφάλαια σε νέες τουριστικές εγκαταστάσεις αφού το ρεύμα των τουριστών συνεχώς θα αυξάνεται!
Ελλείψεις και σε κατοικίες για υπαλλήλους και ενοικιαστές αφού τα υφιστάμενα μετατρέπονται σε τουριστικά καταλύματα.
Επιδοτούμενα προγράμματα του ΟΑΕΔ για ανέργους, όταν υπάρχει τεράστια ζήτηση εργασίας. Αντί της επιμόρφωσης τους.
Αναζήτηση υπαλλήλων σε πρόσφυγες και μετανάστες από το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν, την Αίγυπτο ακόμα και με μαύρη εργασία που σιωπηρά νομιμοποιείται, χωρίς καμία εκπαίδευση και κατάρτιση. Χωρίς μεταναστευτική πολιτική.
Ληστρική εκμετάλλευση του περιβάλλοντος, που ειδικά στην Κω έχει ξεπεράσει κάθε παγκόσμιο μέτρο αειφόρας ανάπτυξης και ισοζυγίου φύσης και πληθυσμού.
Κοκορεύονται κάποιοι και ειδικά η κυβέρνηση Μητσοτάκη για το τουριστικό θαύμα και αποκρύπτουν που πάνε τα κέρδη, ποιοί παίρνουν τις επιδοτήσεις και τον στραγγαλισμό των οικογενειακών επιχειρήσεων και ποιές είναι οι συνθήκες εργασίας και οι αμοιβές των εργαζομένων του τουριστικού κλάδου.
Ελλάδα: Και όμως δεν βλέπουν το τραίνο που φεύγει
Είπαν ότι το έγκλημα είναι διαχρονικό. Άλλοι είπαν ότι τα προβλήματα ξεκινούν από το 1980 την εποχή του Ανδρέα. Και άλλοι συμπλήρωσαν ότι οφείλεται στις παθογένειες του παρελθόντος.
Και το τραίνο της χώρας φεύγει και δεν έχει γυρισμό.
Λες και δεν ξέρουν ότι οι τσέπες αδειάζουν στα φροντιστήρια. Ότι οι εκπαίδευση είναι για τους έχοντες, ή γι’ αυτούς που θυσιάζουν την δική τους ζωή για να σπουδάσουν τα παιδιά τους.
Και ας σου λένε ότι η γνώση είναι όπλο, είναι χρήμα. Όμως και εδώ το έγκλημα είναι διαχρονικό!
Λες και δεν ξέρουν ότι οι τσέπες αδειάζουν στις κλινικές και στους ιδιώτες γιατρούς. Ότι η υγεία είναι μόνο για τους έχοντες, ή γι’ αυτούς που ξεπουλούν το σπίτι για την υγεία των δικών τους.
Και ας σου λένε ότι η υγεία είναι το πολυτιμότερο αγαθό και για όλους το ίδιο. Όμως και εδώ το έγκλημα είναι διαχρονικό!
Και το τραίνο της χώρας φεύγει και δεν έχει γυρισμό.
Γιατί κανένας από τους διαχρονικούς μηχανοδηγούς και σταθμάρχες δεν βλέπει ότι το τραίνο δεν θα γυρίσει πίσω. Γιατί δεν κάθισε ποτέ να υπολογίσει πόσα θα στοίχιζε ο εκσυγχρονισμός του τραίνου, πόσα θα έπρεπε να παίρνουν οι δάσκαλοι και οι γιατροί, γιατί φεύγουν τόσα μαύρα χρήματα…
Και το έγκλημα συνεχίζεται διαχρονικά. Οι φτωχοί γίνονται εργάτες και πεθαίνουν στα ράντζα.