Επιχειρήσεις ενοικίασης υπαλλήλων! Δηλαδή σύγχρονες επιχειρήσεις εμπορίας λευκής. μαύρης, κίτρινης και μελαψής σαρκός!

Είναι μπροστά στα μάτια μας. Τις ανεχόμαστε και τις προωθούμε. Είναι και στην Κω!

Είναι η καινούργια ανακάλυψη των πολυεθνικών εταιρειών. Είναι ο εφησυχασμός της κρατικής αναλγησίας. Είναι ακόμα, ακόμα και η ανοχή της τοπικής μας κοινωνίας που μπροστά στα μάτια της εμπορεύονται τα παιδιά της.

Ευέλικτη εργασία. Μαύρη εργασία. εξαντλητική εργασία. Με στόχους οι μεν λεφτάδες επενδυτές να είναι καθαροί απέναντι των εργασιακών νόμων. Η ανάλγητη κυβέρνηση να μην τα βάζει με τους δικούς της ισχυρούς. Και η τοπική κοινωνία να μην γνωρίζει το έγκλημα.

Εταιρείες φύλαξης και σεκιούριτι. Εταιρείες καθαριότητας. Εταιρείες οικογενειακής συντροφιάς και υποστήριξης. Είναι η σύγχρονη πληγή του Φαραώ! Που θα επεκταθούν και θα κατακλύσουν την χώρα.

Εκτός και αν! Εκτός και αν τα λεγόμενα προοδευτικά κόμματα ορθώσουν το ανάστημα. Οι νέοι που συμμετέχουν σε αυτά να δουν σε αυτές τις ακρίδες όχι μόνο τον φίλο ή συγγενή τους αλλά και τον εαυτό τους μελλοντικά!

Την ευθύνη λέει της νόμιμης λειτουργίας τους την έχει ο υπουργός. Δηλαδή ζήτω που καήκαμε! Και ο Δήμος; Ο Δήμος που ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή μέχρι πότε θα βλέπει τα παιδιά του να δουλεύουν στις γαλέρες των “επενδυτών”   

Είναι το κυριακάτικο άρθρο της συντακτικής ομάδας της Κως Προοπτική που αφορά την αυτοδιοίκηση και έχει ως σκοπό να διευρύνει τις γνώσεις των νέων ανθρώπων στο δημοκρατικότερο σύστημα εξουσίας. Η σειρά των άρθρων είναι αριθμημένη Η αρίθμηση σε κάποιες παραγράφους σημαίνει την περαιτέρω μελλοντική ανάπτυξη τους. Διαδώστε το και κρατήστε το.

  

Εάν λάβουμε ως αρχή της πορείας του ελληνικού κράτους τον χρόνο του 1974, δηλαδή της μεταπολίτευσης, αφού μέχρι τότε η πορεία του ήταν γεμάτη με απελευθερωτικούς πολέμους, καταστροφές, κατοχές, εμφυλίους πολέμους και δικτατορίες θα αντιληφθούμε ότι μέσα σε 50 χρόνια η αυτοδιοίκηση ζει καλές και κακές στιγμές.

 

Μέχρι το 1974 οι 6.000 Δήμοι και Κοινότητες της χώρας είχαν ως αρμοδιότητες εκχωρημένες από το κράτος, την καθαριότητα, την ύδρευση και την αποχέτευση το αστικό πράσινο, τον οδικό φωτισμό, τους αστικούς δρόμους και πεζοδρόμια  και το ληξιαρχείο. Στην πλειονότητα τους η τεχνική κάλυψη τους γίνονταν από τις τεχνικές υπηρεσίες της κρατικής Νομαρχίας. Στην ουσία ήταν εξαρτημένοι κατά 100% από την κρατική μέριμνα και γι’ αυτό οι Δήμαρχοι είχαν κατ’ ευφημισμό αναγνώριση ως Οδοκαθαριστές και Ληξίαρχοι.

 

Η πρώτη σύγχρονη αλλαγή (περίοδος Κ. Καραμανλή 1975-80) πέραν της θεσμοθέτησης των Κωδίκων Δήμων και Κοινοτήτων και Δημοτικών Υπαλλήλων έγινε με την υποχρεωτική σχεδόν δημιουργία δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης σε Δήμους άνω των 10.000 κατοίκων που οδηγούσε στον εκσυγχρονισμό και στην ανταποδοτικότητα νευραλγικών για την ανάπτυξη υπηρεσιών.(3α)

 

Η άνοιξη όμως της Αυτοδιοίκησης ξεκίνησε το 1981 επί ΠΑΣΟΚ με υπουργό Εσωτερικών τον αείμνηστο Γ. Γεννηματά. Δημοτικές επιχειρήσεις. Έργα με αυτεπιστασία, προγραμματικές συμβάσεις με το κράτος, δυνατότητα απόκτησης υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων με προεδρικά διατάγματα συναρμόδιων υπουργών! Στόχος ήταν η δημιουργία ισχυρών Δήμων με σκοπό να παίξουν το ρόλο του ρυθμιστή (καταλύτη) ακόμα και στην οικονομία των περιοχών τους. (3β)

 

Την ίδια περίοδο θεσμοθετήθηκε και ο δημοκρατικός προγραμματισμός κατανομής των έργων της κρατικής Νομαρχίας που ξεκινούσε από τις προτάσεις των Δήμων μέσω των ενώσεων τους και της συμμετοχής εκπροσώπων των Δήμων αλλά και παραγωγικών φορέων στα νομαρχιακά συμβούλια. Έτσι οι τοπικές κοινωνίες γνώριζαν, οι Δήμοι συμμετείχαν και οι κατανομές των δημοσίων έργων είχαν διαφάνεια, ισότητα και δυνατότητες αναδιανομής για την σύγκλιση των ανισοτήτων των Δήμων! (3γ)

 

Όμως παρά την βούληση των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, οι πανσπερμία χιλιάδων ιδίως μικρών ΟΤΑ, οι διαφορετικές δυνατότητες τους και οι διαφορετικές ικανότητες των αιρετών ήταν τροχοπέδη στην συνολική από την αυτοδιοίκηση διεκδίκηση των τοπικών τους υποθέσεων αφού η απόκτηση νέων υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων δίνονταν από τα υπουργεία με συμβάσεις ή με Προεδρικά Διατάγματα, ξεχωριστά για τον κάθε ΟΤΑ! (Τεχνικές και οικονομικές υπηρεσίες, Πολεοδομίες, βρεφονηπιακοί σταθμοί, δομές πρόνοιας)  (3δ). Ή γιατί άλλες σοβαρές τοπικές υποθέσεις ήταν απαγορευτικές από το Σύνταγμα για την μεταφορά τους στους ΟΤΑ (Περιβάλλον, Υγεία, εκπαίδευση, φορολογία) (3ε)

 

Οι συντηρήσεις και οι κατασκευές των σχολικών μονάδων μεταβιβάστηκαν στους ΟΤΑ με Γραμματέα του υπουργείου Παιδείας τον Β. Βουκουβαλίδη ως πρώτο βήμα ανάμειξης των ΟΤΑ στην εκπαίδευση.

 

Μοναδική συνολική παρέμβαση μεταβίβασης αρμοδιοτήτων ήταν επί υφυπουργίας Εσωτερικών Κ. Καίσερλη όταν στους Δήμους μεταβιβάστηκαν με νόμο οι βρεφονηπιακοί σταθμοί και τα κρατικά στάδια και με Π.Δ. τα κρατικά λιμάνια. (3στ)

 

Η τελευταία προσπάθεια της αποκέντρωση αρμοδιοτήτων έγινε στον νόμο του Καλλικράτη με υπουργό τον Γ. Ραγγούση όπου παρείχετο η δυνατότητα μεταφοράς τους από την Αυτοδιοικητική Περιφέρειας που είχε αναλάβει όλες τις αρμοδιότητες της κρατικής περιφέρειας, αλλά που δεν ολοκληρώθηκε αφού ήταν δυνητική και απαιτούσε την σύμφωνη γνώμη των περιφερειαρχών.(3ζ) 

 

Παρατηρούμε ότι παρά την εκπεφρασμένη από την διακήρυξη της 3ης Σεπτεμβρίου του 1974 του ΠΑΣΟΚ για την αποκέντρωση (3η)  οι αδυναμίες των ΟΤΑ αλλά και η διστακτικότητα των υπουργών οδήγησε σε αποσπασματικές δράσεις αποκέντρωσης που οφείλεται σε έλλειμμα ενός συνολικού σχεδιασμού της αποκέντρωσης αρμοδιοτήτων από την κεντρική εξουσία στους Δήμους.

 

Κείμενα Αυτοδιοίκησης (3)

Εάν νομίζετε ότι τα μισάωρα που αφιερώνουν καθημερινά τα κυβερνητικά κανάλια και οι μεγαλόστομες παρόλες που εκστομίζουν οι κυβερνητικοί παράγοντες αφορούν την διένεξη Ελλάδος – Τουρκίας τότε μάλλον δεν έχετε διαβάσει ιστορία.

Όταν οι ανίκανοι πολιτικοί αντιλαμβάνονται ότι το έδαφος φεύγει κάτω από τα πόδια τους. Όταν δηλαδή ο λαός τους αποχαιρετά. Τότε στήνεται το παιχνίδι του φόβου εξ αιτίας των εθνικών κινδύνων από τους κακούς Τούρκους και της περηφάνιας εξ αιτίας της θωράκισης, αλλά και της στρατιωτική ισχύος στα οποία οι ίδιοι επένδυσαν!!

Τα ίδια στην Ελλάδα του Μητσοτάκη, τα ίδια και στην Τουρκία του Ερντογάν!

Λες και θα γίνει πόλεμος, όταν είναι παγκοίνως γνωστό ότι την μπαγκέτα της διεθνούς ορχήστρας του πολέμου και της ειρήνης την κρατά η Αμερική. Όταν είναι σε όλους γνωστό ότι εάν θα γίνει σύρραξη τοπική ή ευρύτερη θα οφείλεται αποκλειστικά στα συμφέροντα τρίτων και όχι στα ελληνικά ή τα τουρκικά.

Απλά την υπογραφή ενός τοπικού ή γενικευμένου πολέμου  θα την βάλει ο εθνικισμός, αυτή θα είναι η αφορμή γιατί την αιτία ποτέ δεν θα ψάξουν να την μάθουν.

Ο εθνικισμός όμως που τον τροφοδοτούν τελευταία και ο Ερντογάν και ο Μητσοτάκης πολλές φορές ξεπερνά τα όρια της επικοινωνιακής πολιτικής  και τότε γίνεται επικίνδυνος και καταστρεπτικός.

Τότε μην νομίζετε ότι από ένα γεγονός κάποιου θερμοκέφαλου εθνικιστή ή κάποιου με τοπικά συμφέροντα  υποκινητή ότι θα νικήσουμε. Ότι τα ραφάλ και οι φρεγάτες θα μας σώσουν.  Σίγουρα οι αμερικάνοι θα επέμβουν. Αλλά μέχρι τότε η συμφορά και οι καταστροφές και στις δύο πλευρές θα είναι οι ίδιες. Ο θάνατος και στις δύο πλευρές θα είναι ο ίδιος. Χαροκαμένες μάνες και στις δύο πλευρές θα υπάρχουν.

Και αυτοί που θα χαίρονται θα είναι και πάλι οι δανειστές της ανοικοδόμησης και οι βιομηχανίες των οπλικών συστημάτων για την ατέλειωτη ανά τους αιώνες μάχη του εθνικισμού που υποκρύπτει οικονομικά συμφέροντα.

Η ποιότητα του πολιτικού αποδεικνύεται στα έργα της ειρήνης και όχι στα λόγια του πολέμου.

Πάει στις πλημμύρες  και βλέπει ο υπουργός υποδομών την καταστροφή των υποδομών και δακρύζει!

Πάει στο δάσος της Δαδιάς που είναι και καταφύγιο άγριων ζώων, ο υπουργός πολιτικής προστασίας, βλέπει την τεράστια καταστροφή και δακρύζει και αυτός!

Έρχεται στην Κω ο Γραμματέας υγείας και βλέπει το εγκαταλελειμμένο Κ.Υ. Αντιμάχειας και δακρύζει και αυτός!

Τελικά κανένας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλά ούτε και ο ίδιος δεν είδε την κινηματογραφική ταινία με τον αξέχαστο Κωνσταντάρα που ερμήνευε τον υπουργό να μουντζώνει τον εαυτό του…