Διαβάσαμε την γεμάτη αγωνία επιστολή του αγαπητού Προέδρου του Δικηγορικού μας Συλλόγου Μανόλη Χατζηάμαλλου για την εξέλιξη της μεταφοράς του Κτηματολογίου της Κω από το υπουργείο Δικαιοσύνης στο υπουργείο Περιβάλλοντος και στο Εθνικό Κτηματολόγιο Δωδεκανήσου που δυστυχώς όμως αφορά μόνο τις χρονοβόρες διαδικασίες μεταγραφής των πράξεων και την επισφάλεια τους.

Φυσικά και ο νομικός μας κόσμος όπως και αρκετοί μηχανικοί που με αγωνία μας τηλεφωνούν θα πρέπει να ενδιαφέρονται για την απρόσκοπτη, σωστή  και ταχεία εξυπηρέτηση των πελατών τους.

Αλλά αυτό για μας είναι το ελάχιστο πρόβλημα.

Εδώ λεηλατείται ένας ιστορικός πλούτος της πατρίδας μας Κω, μοναδικός σε όλη την Ελλάδα. Ένας πλούτος απίστευτης ιστορικής και οικονομικής αξίας που τον κράτησαν στο βαθμό που μπορούσαν και με προσωπικές θυσίες και αδικίες οι υπάλληλοι του Κτηματολογίου της Κω και κανένας δεν νοιάζεται!

Ποιος Δήμος; Δεν υπάρχει.

Ποιοι Μηχανικοί και ΤΕΕ; Ο καθένας την πάρτη του.

Ποιοι Δικηγόροι; Μόνο για την ταχεία εξυπηρέτηση τους.

Αυτός ο πλούτος που φτιάχτηκε με τα χέρια από τους Ιταλούς και τους υπόδουλους Κώους. Που κάθε χαρτί του από τα χιλιάδες είναι και μια ζωγραφιά ακριβής και αξιόπιστη. Που φαίνονται ακόμα και τα είδη των δένδρων και τα φρούτα που βγάζουν. Τα σημεία αναφοράς, οι μιναρέδες, τα καμπαναριά, οι πύργοι ζωγραφισμένοι έγχρωμα με το χέρι! 

Αυτός ο πλούτος στην ουσία λεηλατείται από ανθρώπους που αγνοούν ότι κάθε πίνακας, κάθε δελτίο, κάθε χαρτί του δικού μας κτηματολογίου φέρει πάνω του ολόκληρη την ιστορία του νησιού μας. Ότι είναι αναπόσπαστο κομμάτι του εθνικού και πατριωτικού μας κορμού. Και δεν είναι για να καταχωνιαστεί σε ένα υπόγειο ή να πάει αφού ψηφιοποιηθεί στις τσέπες των επιτήδειων.

Αλλά και ένα άλλο που κανένας τους δυστυχώς δεν σκέφτηκε! Ότι αυτή η ιερή κληρονομιά δεν μπορεί να μεταφερθεί ψηφιοποιημένη στη Ρόδο στο κτηματολόγιο Δωδεκανήσου που ενοποιεί τα δύο κτηματολόγια. Αυτή η κληρονομιά συντηρημένη και προστατευμένη σε ένα κτίριο μαζί με το σύγχρονο κτηματολόγιο δίπλα του  πρέπει να παραμείνει στην Κω ως αυτοτελής υπηρεσία και πέραν της συνεχούς επαλήθευσης της να μετατραπεί σε μουσειακό εργαστήριο μελέτης και ανάδειξης του τεράστιου ιστορικού έργου.  

Χαιρετίσματα! Αλήθεια γιατί τα γράφω και τα λέω;

Και μια και λέμε για το κτηματολόγιο. Τελείωσαν οι μεταγραφές των πράξεων εφαρμογής των επεκτάσεων  ή μόνο αυτές που τους αφήσαμε το 2013.

Κώστας Καϊσερλης π. Δήμαρχος Κω

Σαββατοκύριακο στην Κω, σήμερα πρώτη Φεβρουαρίου 2025.  Ποιος θα το φανταζόταν ότι έφυγαν μέσα σε μια μέρα δύο ολόκληρες γενιές. Η γενιά που κράτησε άσβεστη την σπίθα  του έθνους και η γενιά που δημιούργησε την σύγχρονη Ελλάδα.

Έφυγαν δύο σημαδιακοί άνθρωποι που δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι εκπροσωπούσαν ατόφια δύο ολόκληρες γενιές.

Η γενιά της φτώχειας και της περηφάνιας, της εντιμότητας και της ανθρωπιάς, της ορθοδοξίας και της γλώσσας μας  που από το  1922, στο χωράφι και στη θάλασσα, ήλιος βγαίνει, ήλιος δύει, κράτησαν μέχρι το 1960  άσβεστη τη φλόγα.

Και η γενιά της δημιουργίας που πήρε τη σκυτάλη. Η άλλη γενιά των αγώνων, της δικαίωσης, της συνέχειας, ίσως και της εκδίκησης  αυτών των γονιών που άντεξαν στους ευτελισμούς, στην ταπείνωση και στην υποτέλεια ντόπιων και ξένων κατακτητών.

Έφυγε 100 χρονών χθες ο Μιχάλης Καλαϊτζής και τη Δευτέρα κηδεύουμε 75 χρονών τον Βασίλη Βουκουβαλίδη.

Εάν αυτοί οι δύο άνθρωποι, απόλυτα, ξεκάθαρα, αμόλυντα, δεν εκπροσωπούν όλους αυτούς της πρώτης και δεύτερης γενιάς που έφτιαξαν αυτό το νησί, που το κράτησαν και το ανέδειξαν όπως είναι σήμερα και δεν το κατανοήσουμε, τότε η  τρίτη γενιά σίγουρα δεν θα μπορέσει να καταλάβει το βάρος και την ευθύνη της. 

Είναι το θαύμα της σημερινής Κω του Μιχάλη και του Βασίλη που   κληροδότησαν στους επόμενους. Τους το αναγνωρίζουμε, τους ευχαριστούμε και θα τους θυμόμαστε. Γιατί πάντα θα θυμόμαστε όλους εκείνους που με τον ένα και τον άλλο τρόπο, σημαντικούς και ασήμαντους, φτωχούς και πλούσιους, έζησαν σε αυτή την περίοδο των δύο χρονικών εποχών και υπέμειναν, αγωνίστηκαν, εργάστηκαν  και κληροδότησαν την σημερινή δική μας ευημερία.  

Κ., Καϊσερλης  π. Δήμαρχος Κω.      

Είπα να μην ξαναασχοληθώ με τον Δήμο και τελικά φτάνω πάντα να λέω ότι είναι το τελευταίο που γράφω γιατί δεν άντεξα. Λυπάμαι αλλά νομίζω ότι το φαινόμενο της αδιαφορίας για το που πάει η Κως και το έλλειμμα ιδεών και οράματος και δημιουργίας έχουν φτάσει στο ναδίρ.  Ο Όμιλος το έγραψε αλλά φωνή βοώντος εν τη ερήμω

Η Κως πρέπει να έχει με τις μικρότερες εκτιμήσεις περισσότερους από 2.000 νέους που έχουν γνώσεις πανεπιστημίου και τεχνικών σχολών. Για να σπουδάσουν οι γονείς έδωσαν και τη ζωή τους ακόμα. Από αυτούς ελάχιστοι είναι αυτοί που ακολουθούν επαγγέλματα των πτυχίων τους, ελάχιστοι ασκούν παραγωγικά επαγγέλματα. Οι περισσότεροι ή φεύγουν ή παίρνουν τη δουλειά των γονέων τους ή αλλάζουν εργασία από αυτήν που σπούδασαν και ασχολούνται με επαγγέλματα παροχής τουριστικών υπηρεσιών.

Στην Κω, σε μια άρτια πληθυσμιακά και παραγωγικά περιοχή που θα μπορούσε εξαιτίας του μεγέθους της και του πλούτου της να παίξει σημαντικό ρόλο στην παραγωγική προοπτική της και στην αναγέννηση της, τα πάντα είναι καθηλωμένα στον εφησυχασμό του τουριστικού ρεύματος και των υπηρεσιών του. Την αναμονή λύσεων από ξένους και πολιτικούς.

Το γιατί συμβαίνει αυτό οφείλεται κατά την άποψη που κατ΄ επανάληψη έχουμε  εκθέσει, στην αφαίρεση από την τοπική μας κοινωνία της δύναμης της να διαχειριστεί τις τοπικές  υποθέσεις. Και γι’ αυτό αποκλειστικά υπεύθυνο είναι, από τη μια το συγκεντρωτικό κράτος και το πελατειακό πολιτικό του σύστημα και από την άλλη οι τοπικές ηγεσίες του Δήμου που δεν διεκδικούν να πάρουν πίσω οι πολίτες την δική τους ζωή.

Ένα απλό παράδειγμα που αναδεικνύει ότι το απόστημα της αφαίμαξης των δυνάμεων και του αποτελέσματος της αδράνειας έχει φτάσει μέχρι και το μεδούλι των τοπικών μας κοινωνιών είναι ο Δήμος μας με την ΚΩΑΝ.

Ο Δήμος αποφάσισε να δώσει στην ΚΩΑΝ εκατόν σαράντα χιλιάδες ευρώ (140.000) για να συντάξει τέσσερις κυκλοφοριακές μελέτες σε δρόμους της πόλης!

Στην ΚΩΑΝ δεν υπάρχει ούτε ένας συγκοινωνιολόγος, ούτε ένας τοπογράφος και άρα η ΚΩΑΝ με πρόεδρο τον Δήμαρχο που μάλλον έχει άλλες δουλειές, θα ζητήσει από κάποιον μελετητή (ίσως και αυτόν που θα συμμετάσχει στον διαγωνισμό) να του συντάξει τις προδιαγραφές του διαγωνισμού για την ανάθεση των μελετών και ένα ίσως γνωστό μελετητικό γραφείο θα αναλάβει την εκτέλεση του έργου.

Ο Δήμαρχος και οι σύμβουλοι του που πληρώνονται από εμάς τους πενήντα χιλιάδες πολίτες και τους πάνω από δύο χιλιάδες επιστήμονες, αντί να σκεφτούν ότι με τις 140 χιλιάδες θα μπορούσαν να προσλάβουν με δημόσια διαφάνεια και να μισθοδοτήσουν για έναν χρόνο τέσσερα στελέχη, νέους επιστήμονες και σχεδιαστές, να τους επιμορφώσουν για το αντικείμενο επί έξι μήνες και να τους βάλουν να συντάξουν μόνοι τους όχι τέσσερις μελέτες, αλλά δεκατέσσερις στους άλλους έξι μήνες, αντί με αυτούς τους τέσσερις υπαλλήλους να υποστηρίξουν τις απογυμνωμένες και απογυμνωμένες τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου και την πολεοδομία όπως προβλέπει ο νόμος των δημοτικών αναπτυξιακών εταιρειών, βρίσκουν την εύκολη λύση των απευθείας αναθέσεων γιατί τους έχουν αφαιρέσει το μυαλό να σκέφτονται και βολεύονται με αναθέσεις.

Προχθές μπροστά στα μάτια μας είδαμε ξένους επιστήμονες να μας λένε τι πρέπει να γίνει στην Κω με το χωροταξικό της. Πληρώθηκαν με λεφτά δικά μας.  Ενώ αυτό θα μπορούσε να γίνει από δέκα ντόπιους νέους επιστήμονες ώστε ο πλούτος της δημιουργίας να έμενε στην Κω.  Και όχι  τίποτε άλλο, θα μας σερβίρουν και ότι αυτοί και κάποιοι ξένοι επιθυμούν για το δικό μας σπίτι.

Σήμερα δημοσιεύτηκε η απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών για τους  τρόπους που θα λειτουργεί το δημοτικό συμβούλιο και με ποιους τρόπους οι πολίτες θα πηγαίνουν στον Δήμο να λένε τον πόνο τους! Ο υπουργός λέει στους πενήντα χιλιάδες Κώους και τους πάνω από δύο χιλιάδες επιστήμονες πως να εργαστεί το δημοτικό μας συμβούλιο και ο Δήμος για να είναι παραγωγικοί.

Μάλιστα φίλοι μου. Ο υπουργός που δεν ζει στην Κω και σίγουρα ούτε τον νοιάζει τι θα γίνουμε, ανερυθρίαστα και εμείς το δεχόμαστε, μας αφαιρεί το δικαίωμα να σκεφτούμε πως να αυτοδιοικηθούμε και πως να προκόψουμε.  Και εμείς αποδεχόμαστε την αχρηστία μας.

Τα γράψαμε και τα ξαναγράψαμε. Ο φίλος Ντίνος Παπανικολάου τεκμηρίωσε τις προτάσεις ισχυροποίησης του Δήμου. Ο Όμιλος έγραψε για την ΚΩΑΝ και την πραγματική αποστολή και τις τεράστιες δυνατότητες της!! Αλλά βολευτήκαμε όλοι. Είμαστε στο χαβαλέ Στην εύκολη κριτική. Στις απαιτήσεις. Και φυσικά μας πήραν χαμπάρι οι σωτήρες πάσης φύσεως και βολεύονται και αυτοί. 

Εντάξει το ξέρουμε σχεδόν όλοι. Θα τον αλλάξουμε. Θα βγάλουμε κάποιον άλλο. Για να ανακυκλώνονται οι ελπίδες. Για να έρθει κάποιος άλλος με αγνές και έντιμες προθέσεις να αντικαταστήσει τον χιλιοστό Σίσυφο. Για να ανέβει και αυτός το βουνό που έστησε με μαεστρία το σάπιο πολιτικό σύστημα  (μετρήσετε τους γόνους που είναι βουλευτές και τις φορές που εκλέγονται για να καταλάβετε) και που για να επιβιώσει κρατά  η ίδια την εξουσία και εμάς σε ομηρία, ακόμα και των προσλήψεων των εποχικών οδοκαθαριστών. 

Βολευτήκαμε όλοι;;; Όχι αγαπητοί μου συμπατριώτες δεν ευθύνονται οι πολίτες. Η έμπνευση, η ανάληψη ευθύνης, η δημιουργία  είναι οι αρετές που βρίσκονται μέσα στον κάθε άνθρωπο. Η δύναμη που μας έχουν κλέψει είναι αστείρευτη. Αξίζει να προβληματιστούμε.

Κείμενα διαλόγου. Κ. Καϊσερλης Πρόεδρος του Ομίλου για την Δημοκρατία και την Αυτοδιοίκηση

Χθες στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου με την παρουσία και των εκπροσώπων των φορέων μας και της Επάρχου, παρουσιάστηκε σε χάρτες και τάχα μου μοναδική επιστημοσύνη, από κάποιους ξένους ανθρώπους το δικό μας σπίτι. Τα σαλόνια, οι κρεβατοκάμαρες, οι κουζίνες και τα αποχωρητήρια! 

Και αντί για ένα μήνα όπως λέει ο νόμος, μας παραχωρούν δύο, άντε ίσως και τρεις, για να πούμε ο καθένας αυτόχθονας και ιθαγενής συμμέτοχος του δικού μας σπιτιού για το δικό μας σπίτι και τι θέλουμε να το κάνουμε!

Και μετά θα μας πουν τι θα ανακαινίσουμε, από που θα αγοράσουμε τα υλικά και πόσα άλλα δωμάτια θα προσθέσουμε, όχι εμείς αλλά άλλοι, νέοι ιδιοκτήτες και ένοικοι! Και άλλοι. Και άλλοι, γιατί οι εντολοδόχοι τους να γνωρίζετε ότι θέλουν περισσότερα. Είναι άπληστοι και αδηφάγοι. Γιατί αν δεν ήταν, ήδη θα έπρεπε να είχαν σταματήσει τη λεηλασία.

Και ας δώσαμε όλοι τη ζωή μας για να σπουδάσουμε τα δικά μας παιδιά. Και ας υπάρχουν στην Κω πάνω από δύο χιλιάδες Κώοι επιστήμονες που αν τους αφήσεις μπορούν να κάνουν θαύματα. Και ας ξέρει ακόμα και ο τελευταίος κτηνοτρόφος κάθε μέτρο αυτού του νησιού που σήμερα μπροστά μας ξεπουλιέται. Και ας υπάρχουν εκατοντάδες πολίτες που αγωνιούν που βλέπουν, ξέρουν, θέλουν και δεν τους αφήνουν να φτιάξουν μόνοι τους το σπίτι τους. Και ας καυχιόταν πριν από πέντε χρόνια ο δήμαρχος για το πρόγραμμα του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού.

Αυτή είναι η κατάντια του Δήμου και των εκπροσώπων μας. Αυτήν την κοινωνία θέλει και φτιάχνει το πολιτικό και οικονομικό σύστημα!

Και ύστερα περιμένουμε αυτό το νησί να επιβιώσει. Περιμένουμε να έρθουν καλύτερες ημέρες για το καλό αυτών που ζουν σε αυτό το νησί.

Ντρέπομαι και λυπάμαι!. Αυτά που μας έδειχναν χθες οι ξένοι άνθρωποι δεν είναι τίποτε μπροστά στον πλούτο που υπάρχει καταχωνιασμένος στα ντουλάπια και τα συρτάρια των τριών Δήμων, των πέντε Κοινοτήτων και του Επαρχείου της Κω. Μπροστά σε όσα έχει το μυαλό και οι γνώσεις των στελεχών που χρόνια πληρώνουμε ως υπαλλήλους. Μπροστά σε όσα έμαθαν οι χιλιάδες επιστήμονες μας.

Αλλά έτσι πάει το πράγμα. Έτσι στήνεται το παιχνίδι. Θα μας γαλιφιάσουν οι επενδυτές με χάρτες και λόγια του αέρα, θα τους ακούμε σαν χάνοι μέχρι να μας ψαρέψουν, κάποιοι μάλιστα θα χειροκροτούν ίσως για κάποια καθρεφτάκια που θα πάρουν και στο τέλος θα σχεδιάσουν σε ξένα και μακρινά κέντρα το σπίτι μας για να μένουν και να τα οικονομούν άλλοι.

Γιατί, όταν αγαπητέ κύριε Δήμαρχε και αγαπητοί μου ιθαγενείς και αυτόχθονες συμπατριώτες μου δεν μπορείς να ξυστείς μόνος σου, θα έρθει κάποιος άλλος να σε ξύσει και δυστυχώς δεν θα σταματήσει μόνο στο ξύσιμο…..  Γιατί αγαπητέ κ. Δήμαρχε, την ΚΩΑΝ πριν από τέσσερα χρόνια σου την πρόσφερε το κράτος για την ενίσχυση της πολεοδομίας και των πολεοδομικών εφαρμογών και όχι για τις εκθέσεις.

Για να αποδειχθεί, η από το 1922 μακρινή διάρκεια αυτού του σάπιου πολιτικού συστήματος που υποτάσσει τον άνθρωπο και αφαιρεί την δύναμη του.

«Επειδή στη αίθουσα του Συμβουλίου πάντα σκυφτοί.

Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα όπου μας έβρει μας πατεί.

Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα»

Κώστας Καϊσερλης π. Δήμαρχος της Κω.