Η υπερηφάνεια και τα δικαιώματα μας δεν παζαρεύονται
Διαβάσαμε την εισήγηση του Δημάρχου μας για την παραχώρηση των ακινήτων του Δήμου στην κυβέρνηση για την κατασκευή του νέου νοσοκομείου.
Μεταξύ των άλλων για να πεισθούμε αναφέρει ότι η κυβέρνηση θα ανταλλάξει αυτά τα ακίνητα που θα τους δώσουμε με άλλα που θα παραχωρήσει στον Δήμο.
Παραχωρούμε τα ακίνητα με την ρήτρα να μας επιστραφούν εάν εντός 5 ετών δεν ξεκινήσει η κατασκευή του νοσοκομείου, λες και είμαστε ενεχυροδανειστήριο.
Παρακαλούμε και παζαρεύουμε αυτό που δικαιούμαστε δηλαδή ένα ισχυρό σύστημα δημόσιας υγείας για το οποίο αποκλειστική αρμοδιότητα και ευθύνη έχει μόνο η κυβέρνηση.
Και προσφέρουμε σε μια κυβέρνηση τα ακίνητα του Δήμου για την υγεία μας, όταν η κυβέρνηση έχει εγκαταλείψει το σημερινό και είναι άδεια το ΙΚΑ και το Κ.Υ. της Αντιμάχειας..
Κοντεύουν να μας πάρουν και τα σώβρακα. Τους παρακαλάμε να μας δώσουν ένα παρκινγκ, την Ανωτέρα, τον ναυτικό όμιλο για τα παιδιά μας και αυτοί την αποκλειστική ευθύνη τους για την δημόσια υγεία την μεταθέτουν εντέχνως και πονηρά στον Δήμο που αν δεν τους δώσει τα ακίνητα θα φταίει που δεν θα γίνει το νοσοκομείο.
Ο Δήμος που θα έπρεπε να ήταν μπροστάρης σε απεργιακές κινητοποιήσεις και στον ξεσηκωμό του κόσμου για την κατάντια του νοσοκομείου, και την εγκατάλειψη του Κ.Υ. Αντιμάχειας, με την εισήγηση του στέλνει το τεράστιο πρόβλημα της υγείας μας στην εξέδρα, αποπροσανατολίζοντας την κοινωνία από τις ευθύνες της σημερινής κυβέρνησης.
Κύριε Δήμαρχε, δεν είναι η μοναδική μας ευκαιρία για νέο νοσοκομείο αυτή η παραχώρηση. Η μοναδική μας ευκαιρία είναι να ορθώσουμε το ανάστημα μας,. Να απαιτήσουμε σεβασμό. Αυτά μας έχουν μείνει. Όλα τα άλλα. μας τα έχουν πάρει, ας μην τους δώσουμε και αυτά.
Δήμος Κω. Η επιμονή για νέο νοσοκομείο είναι εκτός τόπου, χρόνου και πραγματικότητας
Πληροφορηθήκαμε για την προσεχή συνεδρίαση της Επιτροπής Διαβούλευσης στις 13 Ιανουαρίου με πρώτο θέμα την παραχώρηση δημοτικών ακινήτων για την κατασκευή νέου νοσοκομείου.
Εάν το θέμα της κατασκευής νέου νοσοκομείου δεν έγινε αντιληπτό από την δημοτική αρχή ότι έχει εξαντληθεί εντελώς αρνητικά μέχρι γελοιότητας, τότε μάλλον αδικεί την νοημοσύνη όσων το επαναφέρουν.
Το νοσοκομείο μας καρκινοβατεί και υπολειτουργεί. Το ΙΚΑ Πλατανίου είναι άδειο. Το Κέντρο υγείας της Αντιμάχειας σαπίζει. Ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε που το είχε στο πρόγραμμα και το ξαπόστειλε με 20 χιλιάρικα για δήθεν χωροθέτηση. Το τοπικό ΠΑΣΟΚ μόλις πριν από 25 χρόνια αντί να επιλέξει καινούργιο έδωσε 1,2 δις δραχμές για την επέκταση του παλιού! Και η ΝΔ με ανύπαρκτο πρόγραμμα κατασκευής νέου νοσοκομείου ψάχνει τους χάρτες με έναν βουλευτή και στο τέλος ζητά τα δικά μας ακίνητα χωρίς να έχει πρόγραμμα και χωρίς να δεσμεύσει πόρους. Και μάλιστα όταν την υγεία την προς την ιδιωτικοποίηση!
Και ο Δήμαρχος επιμένει αγνοώντας όλα τα παραπάνω και παραβλέποντας ότι ο εμπαιγμός δεν είναι στο πρόσωπο του αλλά στην κοινωνία και στο θεσμό της Αυτοδιοίκησης που εκπροσωπεί.
Μιας αυτοδιοίκησης και μιας κοινωνίας υπερήφανης που δεν παρακαλά και δεν μεμψιμοιρεί, αλλά δημιουργεί όταν η κεντρική εξουσία απουσιάζει και έχει κενά στις νευραλγικές υπηρεσίες που αφορούν την ζωή των πολιτών της.
Μιας αυτοδιοίκησης που δεν διαχειρίζεται τα ψίχουλα που τις πετάνε, αλλά που δημιουργεί νέα δεδομένα απέναντι της απούσας κυβέρνησης.
Το κτήριο του Κέντρου Υγείας της Αντιμάχειας είναι του Δήμου. Η πρόταση του γιατρού Κοπάδη και των τότε φορέων για την λειτουργία του είναι επίκαιρη και νόμιμη όσο ποτέ. Η κοινωνική λειτουργία του θωρακίζει την μελλοντική ιδιωτικοποίηση και η λειτουργία του είναι κερδοφόρα εξ αιτίας των τουριστών.
Μια κινητοποίηση χρειάζεται όλων των πολιτικών στελεχών της κοινωνίας μας και των εκπροσώπων των φορέων μας, γεγονός που είναι υποχρέωση του Δήμου, για να αποδείξουμε ότι αυτή η κοινωνία με τον μπροστάρη Δήμο της έχει την δύναμη και την ικανότητα να διαχειριστεί και να επιλύσει ακόμα και τις υποθέσεις προστασίας της δημόσιας υγείας.
Στην Επιτροπή Διαβούλευσης που θεωρείται ένα συλλογικό όργανο εκπροσώπησης του λαού, το θέμα της υγείας δεν μπορεί να τίθεται με ένα ναι ή ένα όχι στην παραχώρηση ακινήτων και μάλιστα για ευθύνες του ίδιου του κράτους, αλλά με προβληματισμούς και εισηγήσεις επιλογής εφικτών προτάσεων υλοποιήσιμων από τον Δήμο και την κοινωνία και όχι από υποσχέσεις τρίτων.
Στην Επιτροπή Διαβούλευσης εκπροσώπων του λαού δεν μπορεί να τίθεται θέμα παραχώρησης ακινήτων του Δήμου στο κράτος, όταν το ίδιο το κράτος υφάρπαξε τις περιουσίες με το ΤΑΙΠΕΔ και τις ξεπουλά κοψοχρονιάς, δήθεν, για επενδύσεις και συμπράξεις με ιδιώτες.
¨Κως Προοπτική” Η απόφαση είναι ομόφωνη.
Σήμερα ολοκληρώσαμε τις συζητήσεις και η ομάδα μας κατέληξε ομόφωνα στην συνέχιση της έκδοσης της ιστοσελίδας μας “Κως Προοπτική” με περιεχόμενο που δεν θα δεσμεύεται από συναισθηματισμούς και εξαρτήσεις πολιτικών κομμάτων και δημοτικών παρατάξεων.
Είναι μια απόφαση που επιχειρεί να τεκμηριώσει την αδήριτη ανάγκη αποκέντρωσης των εξουσιών διοίκησης και διαχείρισης των τοπικών υποθέσεων στους Δήμους
Είναι μια απόφαση που καλείται να αποδείξει το έλλειμμα της δημοκρατίας μας σε συλλογικά συστήματα διακυβέρνησης με αποτέλεσμα τον αυταρχισμό και την ευκολία επιρροής αλλότριων συμφερόντων.
Μας είναι αδιανόητο στην σύγχρονη εποχή που ζούμε, σε μια άρτια σε μέγεθος κοινωνία όπως είναι η Κως, με πλούσια παραγωγικά αποθέματα και με τεράστιο νέο επιστημονικό δυναμικό να εξαρτά την ζωή και την τύχη της από αυτόκλητους σωτήρες. Σωτήρες των κομμάτων, της κυβέρνησης και της κεντρικής εξουσίας.
Μας είναι αδιανόητο η δημοτική μας αρχή που εκπροσωπεί το σύνολο της κοινωνίας μας να αποδέχεται και να σύρεται στο άρμα μιας κεντρικής εξουσίας που εμφανώς αγνοεί και εμπαίζει τους πολίτες. Που αφαίρεσε από την κοινωνία το δικαίωμα να διαχειρίζεται η ίδια τις υποθέσεις της.
Απατώνται όσοι νομίζουν ότι χαρίζεται το δικαίωμα της κοινωνίας να ζήσει καλύτερα, ότι δεν μπορεί η ίδια η κοινωνία να προστατεύσει τον πλούτο του νησιού της και να περισώσει ότι μέχρι σήμερα έχει κατορθώσει.
Αυτό το δικαίωμα της αυτοτέλειας και της αυτονομίας μπορεί να κατακτηθεί και η κοινωνία μας με τους ηγέτες της είναι ικανή με οργάνωση, με μεθοδικότητα, με σαφείς προσανατολισμούς διεκδίκησης της χαμένης δύναμης της, να θέσει τις βάσεις να διαχειρίζεται μόνη της τις υποθέσεις της, ξεκινώντας από την απαίτηση για σεβασμό, που είναι η μόνη διέξοδος από τον σημερινό δρόμο που μαθηματικά μας οδηγεί στην υποτέλεια και στην καταστροφή.
Με τα συλλογικά συστήματα διακυβέρνησης δεν θα είναι ένας αλλά πολλοί αυτοί που θα καλούνται να αποφασίσουν για τις τύχες μας. Και με τις αποκεντρωμένες στους δήμους δημόσιες υποθέσεις θα υπάρξουν κοινωνίες που θα αντισταθούν στην λαίλαπα της υποτέλειας από τους οικονομικά ισχυρούς.