Παρακολουθήσαμε στην ΕΡΤ έναν ιερέα που ήταν καλεσμένος και ούτε λίγο ούτε πολύ είπε ότι “ο κορωνοϊός δεν κολλάει με την θεία κοινωνία ή μετάληψη” “Ο Χριστός ποτέ δεν υπήρξε φορέας μικροβίων μέσα στην ιστορία”!!!

Και όταν ο δημοσιογράφος τον ρώτησε τι θα γίνει με τις εκκλησίες στην περίπτωση απαγόρευσης των συναθροίσεων σε σινεμά, θέατρα, ακόμα και σε εκκλησίες ο ιερέας τόνισε ” Μόνο αν βάλουν τανκς μπροστά στις εκκλησίες δεν θα πάμε στις εκκλησίες”!!

Ποιά Ευρωπαϊκή Ένωση. Ποιός πολιτισμένος κόσμος. Ποιά διαφώτιση. Η πίστη στην θρησκεία και στα διδάγματα της , μπέρδεψε με την εκκλησία. Σε μια εποχή όπου ο κορωνοϊός με ταχύτητα αστραπής έφτασε και στις πέντε ηπείρους…

Κάπως έτσι σκέπτονται οι έξυπνοι που ανακάλυψαν τα υδάτινα φράγματα για να εμποδίσουν του πρόσφυγες να μπουν στην χώρα.

Και, που και που, θυμούνται και την κυρία Τασία. Έτσι για να μην ξεχνάμε και τον κακό ΣΥΡΙΖΑ..

Είχαν την εντύπωση ότι τα μεταναστευτικά ρεύματα και οι προσφυγιές μπορούν να σταματήσουν με τον φόβο των κλειστών κέντρων. Και ανακάλυψαν οι άνθρωποι το φράγμα στη θάλασσα.

Μπορείς να βάλεις πόρτα στο πέλαγος; Άντε να κολλήσει πάνω  κάνα χταπόδι μιας και έρχεται καθαροδευτέρα. Γιατί πρόσφυγες δεν βλέπουμε να πιάνουν.

Ψευδαισθήσεις; Όνειρα χειμωνιάτικης  νύχτας; Δεν κρατάνε για πολύ. Και η ιστορία του κ. Μητσοτάκη σιγά, σιγά αρχίζει να ξηλώνεται…

Τώρα, ίσως, κατάλαβαν ότι από τον εκατοστό δωδέκατο όροφο που αγναντεύεις, δεν μπορείς να μυρίσεις αν καπνίζουν στα υπόγεια….

Ζούμε σε παραμυθένιο κόσμο ή μήπως βλέπουμε όνειρα; 

Ο Άδωνις μας, προχθές στο ελληνοολλανδικό επιμελητήριο είπε τα εξής καταπληκτικά που σας μεταφέρουμε για να χαλαρώσετε…

– «η Ελλάδα είναι πλέον 1η στην Ευρωπαϊκή Ένωση και 11η στον κόσμο στην κατάταξη της World Bank όσον αφορά στην ταχύτητα ίδρυσης επιχειρήσεων»  «στην Ελλάδα, πλέον, ανοίγεις επιχείρηση σε έξι λεπτά».

«Με τις φιλοεπιχειρηματικές μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη αλλά και τη στροφή της ελληνικής κοινωνίας που αντιλαμβάνεται ότι χρειαζόμαστε επενδύσεις και την ιδιωτική οικονομία, η χώρα μας έχει κάνει σημαντική πρόοδο αυτούς τους οκτώ μήνες» 

 «πήγαμε καλύτερα απ΄ ότι εμείς περιμέναμε» προσθέτοντας πως «βεβαίως έχουμε πολλά να κάνουμε ακόμα» 

Εδώ και οκτώ μήνες μιλάνε για επενδύσεις, για επενδυτές που έρχονται, για επιχειρηματικότητα που στρίβει τη γωνία, αλλά ούτε επενδύσεις βλέπουμε, ούτε μπουλντόζες έρχονται ούτε επιχειρηματίες βλέπουμε… Άσε που τις ανακοινώνει και στο τέλος πάνε σε άλλη χώρα…

Χθες ανακοινώθηκε από τον διοικητή του νοσοκομείου Ηρακλείου Κρήτης ότι μετά από αγώνα ζωής 5 μηνών κατέληξε ο 27χρονος ντελιβεράς Δημήτρης Τον είχε κτυπήσει αυτοκίνητο σε μια διασταύρωση και το μηχανάκι του πετάχτηκε δέκα μέτρα μακριά.

Ποιός τον ξέρει; Ίσως ούτε και οι πελάτες του. Άγνωστος μέσα στην ζούγκλα της ασφάλτου όπως και χιλιάδες άλλοι συνάδελφοι ντελιβεράδες σε όλο την Ελλάδα.

Οι ντελιβεράδες. Νέα παιδιά που μέσα στην κρίση και στην ανεργία βρήκαν αποκούμπι στον κίνδυνο της ασφάλτου. Νέα παιδιά που θέλουν να συμπληρώσουν το χαρτζιλίκι τους. ή και για να ζήσουν.

Τους παρακολουθούμε. Τους βλέπουμε στην πόρτα μας. ίσως και να μην τους δίνουμε σημασία. Άλλες φορές είναι φίλος μας, γνωστός μας. Πάνω στο μηχανάκι, με κρύο και με ζέστη. Και κυρίως με το κίνδυνο κατάματα. Να τρέξει, να προλάβει, να κάνει ακόμα μια διαδρομή.

Τον ντελιβερά, για το εικοσάρι την ημέρα, άντε 30. Για μια δουλειά που ο χάρος είναι πάνω από το κεφάλι σου, που τις περισσότερες φορές τον χάρο τον οδηγεί κάποιος που κρατά ένα τιμόνι.

Αυτόν τον ντελιβερά, σεβαστείτε τον.