Τουριστική Κως. Κάθε πενταετία επανασυστηνόμαστε στους έκπληκτους τουρίστες

Αυτά που συμβαίνουν στο νησί είναι απερίγραπτα. Και η κακοποίηση που υφίσταται από εμάς τους ίδιους το νησί δεν περιγράφεται.

 

Υπήρχε ένα σύμβολο της Κω από την εποχή της τουρκοκρατίας, της Ορθόδοξης Κοινότητας Κω όπως μας λέει ο ιστορικός μας κ. Χατζηβασιλείου, το σχεδίασαν οι Ιταλοί στον τοίχο σεβόμενοι τον Ιπποκράτη και τελικά ήρθε ο Κυρίτσης και το άλλαξε, λες και αλλάζουν σαν κάλτσες τα εμβλήματα που για να γίνουν σήμα κατατεθέν χρειάζονται δεκάδες χρόνια.

 

Πριν από το Καίσερλη, την πρώτη τετραετία του Κυρίτση πληρώθηκαν δεκάδες χιλιάδες ευρώ για την ιστοσελίδα και τα διαφημιστικά σποτ του νησιού.

 

Ο Καίσερλης στα 3,5 χρόνια της δημαρχίας πέραν των 180 χιλιάδων ευρώ από ευρωπαϊκά προγράμματα για την προβολή της Κω  με ιστοσελίδα, το πόρταλ και τις ηλεκτρονικές πινακίδες δεν σχεδίασε μόνο την διαφήμιση και την ενημέρωση των τουριστών αλλά πρότεινε τις αλλαγές στην ίδια την εικόνα της Κω με το Ακταίον υψηλού επιπέδου γραφείων των τουριστικών φορέων μας και το παλιό κτίριο της Φιλαρμονικής δίπλα στο Ακταίον για ενημέρωση, εξυπηρέτηση και διαδραστική απεικόνιση της τουριστικής Κω.

 

Όμως και ο Κυρίτσης την επόμενη του πενταετία τον μεν Ακταίον το έδωσε για άλλο ένα ξενοδοχείο και εστιατόριο, το δε κτίριο της φιλαρμονικής το εγκατέλειψε με όλο τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό να σαπίζει!

Πλήρωσε επίσης και άλλα χρήματα για να επανασυστήσει το νησί και να το διαφημίσει στο εξωτερικό με νέες ιστοσελίδες και νέα φιλμάκια!

 

Τώρα έρχεται η σημερινή Δημαρχία και φτου από την αρχή. Και αυτή επανασυστήνει την Κω με νέα φιλμάκια, νέα λογότυπα, και νέες ηλεκτρονικές ενημερώσεις!

 

Και οι τουρίστες φυσικά τα έχουν χάσει. Έρχονται στην Κω και βλέπουν ακριβώς τα ίδια πράγματα εδώ και δεκάδες χρόνια! Τις ίδιες φυσιογνωμίες, τα ίδια μαγαζιά, τον ίδιο λάκκο στα Θερμά, τις ίδιες παραλίες, την ίδια Ζιά, τα ίδια παγώνια!

 

Κάθε πενταετία μάλλον απανασυστήνονται στους συμπατριώτες μας οι δήμαρχοι και το επιτελείο τους…

Μέχρι και ο φίλος κ. Πουλιού του Κως Ακτή μένει έκπληκτος για την ταχύτητα συνεχών επανασυστάσεων του πολύπαθου νησιού μας. Όσο για τους νέους που ασχολούνται με αυτά, ας σεβαστούν το παρελθόν, ας μιλήσουν με τις υπηρεσίες της πληροφορικής του Δήμου και ας συμπληρώσουν κάτι που να έχει συνέχεια με το παρελθόν.

Το Εργατικό Κέντρο. Η διαμαρτυρία στο νοσοκομείο. Η αλήθεια

Ελάχιστοι πολίτες να διαμαρτύρονται μπροστά σε ένα νοσοκομείο που καταρρέει και που η λειτουργία του αφορά την υγεία 40 χιλιάδων ανθρώπων σίγουρα δημιουργεί πρόβλημα και θέτει σοβαρά ερωτήματα.

Τα ερωτήματα πολλαπλασιάζονται όταν την ίδια στιγμή οι τοπικές ηγεσίες καμαρώνουν για την αδελφοποίηση της Κω με την Λάρισα εξ αιτίας του πατέρα της ιατρικής Ιπποκράτη!

Διαμαρτύρονται μετρημένοι στα δάκτυλα πολίτες ευαισθητοποιημένοι για ένα θέμα που αφορά το σύνολο της κοινωνίας μας. Μιας κοινωνίας που μετά βεβαιότητας τους γυρίζει το κεφάλι και τους οικτίρει ή και τους περιγελά!!

Αυτή είναι η ωμή αλήθεια, όσο πικρή και αν είναι. Είναι η ίδια αλήθεια και με τον γραφικό Καίσερλη με την ταμπέλα για το μάρμαρο του Μανούση.

Να σταματήσει ο ένας που διαμαρτύρεται και καταγγέλλει; Να σταματήσουν οι πέντε, οι δέκα, οι εκατό;  Γιατί άραγε αυτοί η αδιαφορία. Και πολύ περισσότερο γιατί τα μειδιάματα για τους εκπροσώπους του Εργατικού Κέντρου, αυτούς τους λίγους που τολμούν;

Όχι αγαπητοί μας φίλοι, δεν πρέπει να σταματήσουν και φυσικά δεν θα σταματήσουν έστω και αν μείνει ένας.  Και αυτό γιατί τα αιτήματα, οι αγωνίες, η κατακραυγή για το ανύπαρκτο σύστημα υγείας είναι αληθινά.

Όπως αληθινή είναι και η αδιαφορία των πολιτών που φτάνει μέχρι του έσχατου σημείου της εκμετάλλευσης τους από αυτούς που διαχειρίζονται την υγεία. Αυτούς που εμείς οι ίδιοι εξουσιοδοτήσαμε να μας κυβερνήσουν ως σωτήρες.

Αλλά αληθινή είναι και η αντιμετώπιση των πολιτών στους ελάχιστους που διαμαρτύρονται, που τους ειρωνεύονται και πολλές φορές τους φτύνουν.

Εμείς στην συντακτική ομάδα απαντούμε στα ερωτήματα και στις αιτίες της αδιαφορίας και της ατελέσφορης διαμαρτυρίας.

 Έχουμε το θάρρος να πούμε ότι ανάλογα με το κόμμα στο οποίο πιστεύουμε κρίνουμε τα πράγματα και εξουσιοδοτούμε σωτήρες να μας σώσουν. Και ενώ γνωρίζουμε ότι τα στελέχη του Εργατικού Κέντρου έχουν δίκιο δεν τα εμπιστευόμαστε γιατί θέλουμε τους σωτήρες του δικού μας κόμματος και όχι του σωτήρες του ΚΚΕ.

Βολευτήκαμε, συνηθίσαμε και αδυνατούμε να πούμε ο καθένας από την δική του σκοπιά ότι δεν θέλουμε άλλους σωτήρες των σημερινών κομμάτων, από την ΝΔ μέχρι το ΚΚΕ και των σημερινών κυβερνήσεων.

Εμείς προτείνουμε να αλλάξουν τα συστήματα διακυβέρνησης, να πάψουν να υπάρχουν σωτήρες υπουργοί και διαμεσολαβητές Βουλευτές, να μειωθούν οι βουλευτές σε 200 και την ευθύνη τις είσπραξης των τοπικών φόρων και της διοίκησης και διαχείρισης του νοσοκομείου μας και των σχολείων μας και της δημόσιας περιουσίας να την αναλάβει η τοπική κοινωνία, ο Δήμος μας.

Να ζήσει και η δική μας κοινωνία όπως ζουν σε όλα τα κράτη της Ευρώπης όπου η δημιουργικότητα, η παραγωγικότητα και ο πολλαπλασιασμός της απόδοσης του χρήματος είναι υποχρεωτικά συνδεδεμένα με την δύναμη των ανθρώπων και την συμμετοχή τους στην διαχείριση των υποθέσεων τους και όχι σε σωτήρες. 

Τώρα παρακαλούμε, ζητάμε ή έστω απαιτούμε να μας σώσουν. Τότε η διοίκηση και διαχείριση των υποθέσεων της ζωής μας θα είναι ταυτισμένη με την ευθύνη της τοπικής κοινωνίας. Τότε μόνον η κοινωνία μεγαλουργεί.

Δήμος Κω. “Βρήκαμε χαώδη κατάσταση στον τουρισμό” και… ξεκινάμε διαφημίσεις

“Βρήκαμε χαώδη κατάσταση στον τουρισμό” Αυτή η φράση που ειπώθηκε από τον δήμαρχο μας στην έγκριτη εφημερίδα το “βήμα της Κω” υποτίθεται ότι υποδεικνύει το κενό του τουριστικού τομέα που υπήρχε πριν και που τώρα καλύπτεται. Ανεξάρτητα αν το 2019 αλλά και παλαιότερα υπήρξαν οι χρυσές εποχές μας…

Δεν θα μας απασχολούσε αυτή η άποψη εάν δεν αφορούσε τον πλέον νευραλγικό τομέα οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης του νησιού μας. Ενός τομέα που η γνώση του σε βάθος καθορίζει τις πράξεις και τις ελπίδες όλων σχεδόν των συμπατριωτών μας.

Το πρώτο είναι ότι ο τουρισμός εξαρτάται από εξωγενείς παράγοντες και όχι από τοπικούς. Αυτό το έχουμε ζήσει στις περιπτώσεις πολεμικών συρράξεων, οικονομικών κρίσεων ή πανδημίας.

Το δεύτερο και ίσως σημαντικότερο είναι ότι ολοένα και περισσότερο εξαρτώμεθα από τις διαθέσεις και τους προγραμματισμούς των μεγάλων TourOperators. Και ιδιαίτερα των καθετοποιημένων τουριστικών εταιρειών που πέραν των γραφείων πώλησης τουριστικών προορισμών διαθέτουν αεροπλάνα, ξενοδοχεία, πλοία και λεωφορεία.!

Θα διπλασιάσει τις επισκέψεις τουριστών στην Ελλάδα λέει η γνωστή μας ΡΑΥΑΝΑΙΡ εάν την ενισχύσει οικονομικά το κράτος…. Έτσι παίζεται το παιχνίδι…

Για την Κω, ο Δήμος μας πλέον δεν παίζει κανένα σχεδόν ουσιώδη ρόλο όπως παλιά στην προσέλκυση τουριστών μέσω της διαφήμισης στο εξωτερικό. Αυτή την δουλειά την κάνει πλέον πολύ καλά η TUI, γιατί αυτή είναι που διαθέτει το 50% των κλινών της Κω που υποχρεωτικά πλέον θα πρέπει να τις γεμίσει.

Οι εποχές που ο Δήμος μας διαφήμιζε στο εξωτερικό την Κω έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί και το πρόγραμμα που πρέπει τώρα. όχι αύριο, να αναπτύξει δεν είναι φιλμάκια και ιστοσελίδες για τον Ιπποκράτη, ούτε γραφεία διαφήμισης, αλλά δράσεις και έργα εντός του νησιού που θα ικανοποιούν τους επισκέπτες.

Να δημιουργήσει πολλαπλές εστίες απασχόλησης των τουριστών που στις 10 ημέρες διαμονής δεν έχουν που να πάνε, εκτός από το Ασκληπιείο, τα θερμά, τη Ζιά και τις παραλίες.

Να ελέγξει και να προστατεύσει το περιβάλλον και να εκσυγχρονίσει τις δημόσιες υπηρεσίες.

Και όλα αυτά να τα σχεδιάσει ο Δήμος με την συμμετοχή των φορέων, στα μέτρα και για το συμφέρον της τοπικής μας κοινωνίας και όχι στα μέτρα τρίτων που μας εκμεταλλεύονται. Εμείς θα το επαναλαμβάνουμε. Θα μας πάρουν και τις ψυχές μας εάν δεν αντιδράσουμε.

Δημαρχείο Ζηπαρίου. Ένα γιαπί και μια κοινωνία διχασμένη

Έχουμε αναγάγει την υπόθεση του νέου νοσοκομείου ως μείζον θέμα της ύπαρξης μας ως κοινωνία.

Και την ίδια ώρα που το νοσοκομείο δεν έχει γιατρούς, ένα τεράστιο ακίνητο στην καρδιά του Ζηπαρίου ψάχνει να βρει δικαίωση.

Ένα δημοτικό ακίνητο σκελετωμένο γιαπί  στο Ζηπάρι, που θα στεγάζονταν το Δημαρχείο του π. Δήμου Δικαίου.

Και 2 πρώην Δήμαρχοι του πρώην Δήμου, να πίνουν τον καφέ τους αμέριμνοι πάνω από 10 χρόνια και να κλαίνε τα χαμένα μεγαλεία και τις ατελέσφορες προσπάθειες τους.

Γνωστή είναι η υπόθεση του Δημαρχείου στο Ζηπάρι. Και πιο γνωστή είναι η σύγκρουση της τοπικής κοινωνίας, των παρατάξεων αλλά και της εκκλησίας!

Σίγουρα έγιναν προσπάθειες εξομάλυνσης των τεταμένων σχέσεων. Ενδεχόμενα να υπάρχουν και πολεοδομικές εκκρεμότητες, αλλά όλα αυτά δεν είναι τίποτε μπροστά σε μια κοινωνία που πρέπει να ζήσει. Και για να γίνει αυτό θα πρέπει να είναι ενωμένη!

Και αυτήν την ενότητα την επωμίζονται οι παλιοί και ο νέος Δήμαρχος. Φυσικά και ο Σεβασμιότατος που είμαστε βέβαιοι ότι θα συνεισφέρει για την διευθέτηση του προβλήματος.

Άλλωστε ένα σχολείο θα γίνει. Μπορούν να παραβλεφθούν όλα τα κωλύματα. Εδώ ενοικιάσθηκε παρατύπως ακατάλληλο Λύκειο. Εδώ στήνονται μέσα σε αυλές παράνομα λυόμενα…

Τέλος. Τα δημοτικά κτιριακά κουφάρια δεν περιποιούν καμία τιμή στους πρώην και νυν εκπροσώπους μας μπροστά στα καθημερινά μάτια της ζωντανής μας κοινωνίας.