Αυτοδιοίκηση: Δομικές αλλαγές μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο

Είναι το Κυριακάτικο άρθρο για την Αυτοδιοίκηση που θα δημοσιεύει συνεχώς η συντακτική ομάδα της “Κως Προοπτική” με σκοπό των εμπλουτισμό με γνώσεις των νέων πολιτών. Διαδώστε και κρατείστε τα

 

Με εξαίρεση τα χρόνια της Τουρκοκρατίας όπου οι Δήμοι και οι Κοινότητες ιδίως στα νησιά λειτουργούσαν με τον θεσμό της Δημογεροντίας, όπου η πρόνοια, η υγεία και η εκπαίδευση ήταν δική τους υπόθεση με έσοδα από τους προύχοντες και τις δωρεές. Καθ’ όλη την διάρκεια του Ελληνικού κράτους μέχρι το 1975, δηλαδή μετά την Χούντα στην Ελλάδα λειτουργούσαν πάνω από 6.000 Δήμοι και Κοινότητες με την ίδια νομοθεσία άσχετα από τον πληθυσμό τους και εξαρτημένους οικονομικά κατά 100% από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Ήταν οι εποχές που οι Δήμαρχοι και οι Κοινοτάρχες αποκαλούνταν οδοκαθαριστές και ληξίαρχοι! Καραγκιόζηδες στα δάκτυλα του κράτους καραγκιοζοπαίχτη!

 

Το πρώτο βήμα της εξέλιξης τους έγινε από τον αείμνηστο Κ. Καραμανλή το 1980 με τους σύγχρονους Κώδικες των Δήμων και Κοινοτήτων, των επιχειρήσεων ύδρευσης και των δημοτικών υπαλλήλων.

 

Το δεύτερο τολμηρό βήμα έγινε επί ΠΑΣΟΚ από τον αείμνηστο Γ. Γεννηματά όπου πέραν των τεράστιων οικονομικών πόρων που αποκέντρωσε από το κράτος στην Αυτοδιοίκηση την ισχυροποίησε με τους θεσμούς του δημοκρατικού προγραμματισμού των πόρων του κράτους για έργα, της συμμετοχής των εκπροσώπων των Δήμων στις διοικήσεις των κρατικών οργανισμών και κυρίως με τον ιστορικό νόμο 1416 την μετατροπή τους σε καταλύτη των οικονομικών δραστηριοτήτων των περιοχών τους και την μεταβίβαση κρατικών αρμοδιοτήτων!

 

Όμως οι χιλιάδες Δήμοι και Κοινότητες με την ίδια νομοθεσία δεν επέτρεπε λόγων μεγέθους και πόρων την διαχείριση όλων αυτών των ευκαιριών και των υποθέσεων από τους περισσότερους μικρούς Δήμους και ιδίως Κοινότητες και έτσι επί ΠΑΣΟΚ γεννήθηκε η ιδέα των προαιρετικών και των υποχρεωτικών συνεργασιών με στόχο την συνένωση των δυνάμεων τους.

 

Εκφραστής και δημιουργός αυτής της μεγάλης εξέλιξης ήταν ο τότε υπουργός Εσωτερικών Κώστας Σκανδαλίδης με την θεσμοθέτηση πρώτα των Συμβουλίων Περιοχής και μετέπειτα των Συνδέσμων Δήμων και Κοινοτήτων, αλλά και των προαιρετικών συνενώσεων. Παρόλο που η νομοθεσία προέβλεπε γενναίες χρηματοδοτήσεις που έφταναν στα νησιά με έναν Δήμο την πενταπλάσια κρατική χρηματοδότηση και στους Δήμους και τις Κοινότητες που συνενώνονταν την τριπλάσια οικονομική ενίσχυση τα σοφά αυτά νομοθετήματα απέτυχαν γιατί το Σύνταγμα στους προαιρετικούς ή υποχρεωτικούς συνδέσμους δεν προέβλεπε και την μεταφορά από τους ΟΤΑ ουσιαστικών αρμοδιοτήτων αλλά μόνο χρημάτων από τους ΟΤΑ στους Συνδέσμους για την κατασκευή έργων!

 

Η αδυναμία, η απροθυμία των ΟΤΑ και το συνταγματικό έλλειμμα των νόμων αυτών οδήγησε και το ΠΑΣΟΚ επί υπουργίας Αλέκου Παπαδόπουλου να προχωρήσει στην υποχρεωτική συνένωση Δήμων και Κοινοτήτων με τον επονομαζόμενο νόμο “Καποδίστρια” το 1998, που είχε ως αποτέλεσμα την μείωση των Δήμων και ιδίως των Κοινοτήτων σε 1.100 περίπου.

 

Όμως και πάλι το ΠΑΣΟΚ το 2001επί υπουργίας Βάσως Παπανδρέου και υφυπουργού Εσωτερικών του Κ. Καίσερλη αναγνωρίζοντας τις αδυναμίες που είχαν μικροί νέοι Καποδιστριακοί οργανισμοί προχώρησε στην θεσμοθέτηση των Συμπολιτειών που ήταν Σύνδεσμοι Δήμων και Κοινοτήτων αφού πρώτα τροποποίησε το Σύνταγμα και έδωσε την δυνατότητα της μεταβίβασης αρμοδιοτήτων με την διατήρηση τοπικών αρμοδιοτήτων στους μικρούς Δήμους και Κοινότητες των Συνδέσμων. Δυστυχώς η προαιρετικότητα της εφαρμογής του παρά τις γενναίες χρηματοδοτήσεις δεν αξιοποιήθηκαν από κανέναν ΟΤΑ.

 

Έτσι και πάλι επί ΠΑΣΟΚ επί υπουργίας Γιάννη Ραγκούση μετά ακριβώς από 8 χρόνια, το 2010, οδηγηθήκαμε με το επονομαζόμενο νόμο Καλλικράτη  στην νέα θεσμική μείωση των ΟΤΑ στους περίπου 400 με υποχρεωτικές συνενώσεις και κατάργηση των Κοινοτήτων.

 

Ήταν το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα που στην ιδρυτική του διακήρυξη μιλούσε για ισχυρή Αυτοδιοίκηση με πόρους και αρμοδιότητες. Ήταν μέχρι το 2010 το απόγειο της εξέλιξης της Αυτοδιοίκησης στην Ελλάδα. Ακριβώς αυτήν την ισχυρή Αυτοδιοίκηση φοβήθηκαν τα οικονομικά συμφέροντα και το ελεγχόμενο πολιτικό κατεστημένο που από το 1998 και μετά και ραγδαία μετά το 2010 ξεδόντιασε εντελώς και αφαίμαξε τους ισχυρούς πλέον ΟΤΑ από πόρους και αρμοδιότητες..

 

Κείμενα Αυτοδιοίκησης (2)

 

Κ.Σκανδαλίδης: Μείζον πολιτικό θέμα ο χαφιεδισμός

Ο αγαπητός μας Κωνσταντής ανακάλυψε τώρα και μετά την καταγγελία του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ κ. Ανδρουλάκη ότι παρακολουθούν τα τηλέφωνα!

Γνώριζε σίγουρα για το λογισμικό παρακολούθησης που αγόρασε και η κυβέρνηση Μητσοτάκη πριν από δύο χρόνια και το κατήγγειλαν δημοσιογράφοι και ο ΣΥΡΙΖΑ

Αλλά και ως υπουργός Εσωτερικών γνωρίζει πολύ καλύτερα από τον καθένα τι δουλειές κάνει η ΚΥΠ που σήμερα είναι υπό τον κ. Μητσοτάκη και όχι σε διακομματική της Βουλής.

Η μήπως νομίζει ότι το φακέλωμα και το κάρφωμα είναι άγνωστα στην χώρα της δημοκρατίας και της ελευθερίας! 

Πολύ σωστά έπραξαν και οι νέοι της Ν.Ε. του ΠΑΣΟΚ αναδεικνύοντας το ιδιαίτερα σοβαρό πολιτικό θέμα. Αλλά ως νέοι, που δεν έζησαν την ιστορία του τόπου μας κάνουν λάθος να αναρωτιούνται και να ζητούν την αποκάλυψη των χαφιέδων. Είναι σαν να ζητούν να μάθουν ποιός κάνει νιάου, νιάου στα κεραμίδια

Αυτοδιοίκηση: Το δημοκρατικότερο σύστημα εξουσίας

Η συντακτική ομάδα της “Κως Προοπτική” αποφάσισε να δημοσιεύει κάθε Κυριακή άρθρα και κείμενα που προβληματίζουν από την μια και ενισχύουν από την άλλη τις θέσεις μας για την Αυτοδιοίκηση.  Μας αφορά όλους. Αναδημοσιεύστε τα

 

Η λέξη Αυτοδιοίκηση από μόνη της λέει με ακρίβεια το νόημα της. Αφορά έναν πληθυσμό ανθρώπων γεωγραφικά προσδιορισμένο που αυτοδιοικείται. Που μόνος του με κανόνες που ο ίδιος θέτει αποφασίζει και διαχειρίζεται τις υποθέσεις του.

 

Φυσικά οι αυτοδιοικούμενες αυτές ομάδες του πληθυσμού είναι ενταγμένες μέσα σε ένα ευρύτερο χώρο το κράτος. Άρα οι κανόνες που βάζουν οι αυτοδιοικούμενες κοινωνίες οφείλουν να είναι μέσα στα πλαίσια των γενικότερων κανόνων που θέτει το κράτος. Να διαχειρίζονται φυσικά τις υποθέσεις τους αλλά σύμφωνα με ευρύτερους κανόνες, τους νόμους πλαίσιο που ψηφίζουν οι εκπρόσωποι των τοπικών κοινωνιών στην κρατική εξουσία.

 

Η αυτοδιοίκηση δεν είναι ένας τυχαίος θεσμός των συστημάτων εξουσίας. Είναι η ίδια η Δημοκρατία. Αφού παρέχει την δυνατότητα στους πολίτες να συμμετέχουν στην λήψη των αποφάσεων για την επίλυση των τοπικών τους υποθέσεων. Τότε, στην Αρχαία Ελλάδα γεννήθηκαν για πρώτη φορά οι λέξεις Δημοκρατία και Δήμος.

 

Δύο είναι τα ζητούμενα που καλούμαστε να αναδείξουμε, να διερευνήσουμε  και σε αυτά να δώσουμε απαντήσεις, αφού όπως όλοι καταλαβαίνουμε αυτό που ζούμε σήμερα στον Δήμο της Κω δεν είναι αυτοδιοίκηση. Και δεν είναι γιατί οι πολίτες και οι εκπρόσωποι τους στον Δήμο δεν συμμετέχουν στην λήψη αποφάσεων για τις τοπικές τους υποθέσεις.

 

Το ένα αφορά τον προσδιορισμό των τοπικών υποθέσεων από τις οποίες ο πολίτης και η τοπική κοινωνία εξαρτάται άμεσα και άρα πρέπει να έχει λόγο και ρόλο και το δεύτερο αφορά τις επιπτώσεις που  έχει μια κοινωνία όταν αυτοδιοικείται ή όταν δεν αυτοδιοικείται.

 

Φυσικά δεν χρειάζεται να απαντήσουμε και σε ένα τρίτο ερώτημα που αφορά για το πιο σύστημα επιλέγουμε. Αυτό της αυτοδιοίκησης ή αυτό που τις καθοριστικές για τις ζωές μας αποφάσεις τις λαμβάνουν άλλοι και όχι οι πολίτες τις μικρής μας κοινωνίας.

 

Ως Έλληνες και ως ελεύθεροι άνθρωποι η απάντηση είναι εύκολη και είναι μία. Απλά οφείλουμε να τεκμηριώσουμε την θέση μας για την αυτοδιοίκηση ως το πλέον δημοκρατικό σύστημα εξουσίας ώστε η διεκδίκηση του να γίνει υπόθεση όλων των πολιτών. Να αγωνιστούν για την κατάκτηση της.

 

Κείμενα Αυτοδιοίκησης (1)

Ο ερωτύλος και γλεντζές Δημοκράτης

Μην μας πείτε ότι οι ισχυρές μυστικές υπηρεσίες της Αγγλίας δεν γνώριζαν τι κουμάσι ήταν ο Μπόρις Τζόνσον.

Και όμως τον έκαναν πρωθυπουργό και τον άφηναν να μας πουλά δημοκρατία και ελευθερία υποστηρίζοντας ένθερμα τους Ναζί Ουκρανούς σε έναν οικονομικό πόλεμο διεθνών συμφερόντων.

Και τώρα που νοιώθουν ότι πρέπει να κρατούν μικρό καλάθι  τούβγαλαν τα άπλυτα  στη φόρα.

Χούφτωνε μαθαίνουμε μια γυναίκα όταν ήταν υπουργός και για αντάλλαγμα ζητούσε να την προσλάβουν στο δημόσιο της Αγγλίας!!!.