“Η Εύα πλάστηκε από τα χέρια του Θεού και ζούσε προνομιακά στον Παράδεισο, αλλά επαναστάτησε και βρέθηκε απέναντι από τον Παράδεισο χάνοντας την κοινωνία που είχε με τον Θεό, ενώ η Παναγία μεγάλωσε στην Ναζαρέτ, σε ένα χώρο δύσκολο. Και όμως μέσα σε αυτόν τον χώρο αποκαλύφθηκε ο Αρχάγγελος και δεν της είπε εύκολα λόγια. Εκείνη ταράχτηκε, αλλά δεν αρνήθηκε. Γι’ αυτό οι γενεές των ανθρώπων κάθε φορά που θα ακούν την ιστορία της Εύας θα λένε “ουαί τη αθλία”, ενώ κάθε φορά που θα ακούν την ιστορία της Παναγίας θα λένε “Μακαρία, Ευλογημένη”
Σήμερα παρόλο που βρισκόμαστε τόσο μακριά τοπικά και χρονικά από τότε, διδασκόμαστε ότι είμαστε παιδιά και της Παναγίας και της Εύας. Κάθε φορά, λοιπόν, που απομακρυνόμαστε από την κοινωνία με τον Θεό και πατέρα, θεωρούμαστε παιδιά της Εύας, ενώ κάθε φορά που είμαστε κοντά στον Θεό θεωρούμαστε παιδιά της Θεοτόκου”.