Αυτή η Άννα Αυγούλη της εφημερίδας ΣΤΑΘΜΟΣ είναι στ΄ αλήθεια εξορυκτικός μηχανισμός αποκάλυψης αμύθητης περιουσίας διαμαντιών. Πρόσφατα είχε την αποκάλυψη της διοικητικής προσωπικότητας του αντιπροέδρου του νοσοκομείου κ. Χρυσόπουλου την οποία συνέντευξη αποκαλέσαμε επιτυχία της τετραετίας!
Προχθές διαβάσαμε την συνέντευξη της με τον κ. Κυρίτση και δεν σας κρύβουμε ότι κατόρθωσε να εμβαθύνει στα άδυτα της πολιτικής του προσωπικότητας, πράγμα που γίνεται για πρώτη φορά μετά από 25 χρόνια και να μας παρουσιάσει αυτούσιο και ακατέργαστο το πολιτικό του υπόβαθρο.
Ήταν μια συνέντευξη ανθρώπινη. Αναμενόμενη. Φυσιολογική. Άλλωστε δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετική από την στιγμή που αποφάσισε να εγκαταλείψει την ενεργό τοπική πολιτική σκηνή μετά από 25 και πάνω χρόνια.
Όμως το ότι κατόρθωσε η αγαπητή μας Άννα, μέσα από την φιλική και ανθρώπινη αυτή συνέντευξη να αποκαλύψει τον πραγματικό πολιτικό Κυρίστη είναι η μεγαλύτερη δημοσιογραφική επιτυχία.
Στο απλό ερώτημα της φίλης Άννας, “Γιώργο περίμενες τόση μεγάλη διαφορά” (στις εκλογές) η απάντηση είναι αποκαλυπτική!
“Είναι πολύ απλά τα πράγματα, δηλαδή, η επιβράβευση του τίποτε είναι πλέον γεγονός και αρχίζει και γίνεται πραγματικότητα στην Ελλάδα και όχι μόνο στην Κω, η οποία εκπλήσσει αυτούς οι οποίοι έχουν σχέση με την πολιτική και δεν είναι απλά άνθρωποι οι οποίοι αποφασίζουν ξαφνικά για τον άλφα ή βήτα λόγο να ασχοληθούν με τα κοινά”
Και συνεχίζει ο κ. Κυρίτσης στην ερώτηση πως εξηγεί την επιβράβευση του τίποτα που καταθέτουμε γιατί έχει ενδιαφέρον:
“Δεν μπορείς να κάνεις πολιτική ανάλυση (για να εξηγήσεις την επιβράβευση του τίποτα) Όσο και αν προσπαθήσει κανείς να κάνει πολιτική ανάλυση, δεν πρόκειται να την πετύχει. Έχω την εντύπωση ότι πάει στη σφαίρα της κοινωνιολογίας και της ψυχολογίας. Εκπαιδεύτηκε ο λαός να χειροκροτεί το τίποτα? να επιβραβεύει τη μετριότητα? Πέρασε η περίφημα λογική των αρεστών και όχι των αρίστων? Άριστος μπορεί να είναι οποιοσδήποτε, να αποδειχθεί λίρα 100 κάποιος σε μια πορεία διοίκησης ή διαχείρισης κάποιων πραγμάτων, αλλά αυτό που εισπράττει κανείς τοπικά και γενικά από τα αποτελέσματα αν δει την ανάλυση του χάρτη γενικώς κι αν γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα ανά τη χώρα καταλαβαίνει ότι πλέον έχουμε περάσει σε άλλο επίπεδο. Η πολιτική έχει φύγει από την πολιτική και περνάνε άλλα ή επικρατούν άλλα'”
Και καταλήγει αππαντώντας στην ερώτηση για τις πρώτες σκέψεις του μετά τα αποτελέσματα των εκλογών.
“Θα έλεγα αυτό το οποίο λέει η εκκλησία. Τοιούτοι έπρεπε υμίν αρχιερείς”
Από τα παραπάνω για τα οποία δεν χρειάζεται ούτε κοινωνιολόγος, ούτε ψυχολόγος μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο Γ. Κυρίτσης ήταν ένας απλός διαχειριστής των πραγμάτων και δυστυχώς και ανθρώπων και ποτέ δεν υπήρξε πολιτικός με ιδέες, αρχές και ιδανικά που θα επένδυαν στην επιλογή των στόχων, και ούτε ανέλυε το τοπικό, το εθνικό και το διεθνές κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον και τις εξελίξεις ώστε να τεκμηριώνει τους μεγάλους στόχους. Αποδεικνύεται ότι δεν είχε αυτές τις ικανότητες. Ήταν ένας διαχειριστής ανθρώπων και πραγμάτων που έβλεπε τα τραίνα της εξέλιξης να περνούν ή τα σταματούσε, αλλά ποτέ δεν μπήκε μέσα.