Τα τρία πρώτα κόμματα, αυτά δηλαδή που στο πρόσφατο παρελθόν εναλλάσσονταν στην εξουσία, πουλούσαν τα ίδια πράγματα. Άλλος πιο ακριβά και άλλος πιο φτηνά. Ο ένας είχε περισσότερα και ο άλλος είχε λιγότερα.
Πουλούσαν προϊόντα μεταπρατικά, αφού όλα ήταν εισαγόμενα, υποθηκευμένα και ελεγχόμενα από τους ξένους επενδυτές και δανειστές.
Πάρτε και υγεία, πάρτε και παιδεία, να και ολίγον περιβάλλον, έχουμε και πατριωτισμό και πάει λέγοντας.
Απλά η διαφορά τους ήταν στο περιτύλιγμα του προϊόντος, στο μαγαζί αν ήταν γωνία και κυρίως στη διαφήμιση και στα εφέ της.
Για τον τέταρτο δεν μιλάμε, γιατί δεν έκανε εισαγωγή προϊόντων και τα εγχώρια δεν έφταναν.
Εμπορία λοιπόν και διαχείριση. Αυτό έκαναν και αυτά πουλούσαν οι τέσσερις πρώτοι.
Και περιμένεις εσύ ιδεολόγε καταναλωτή να σώσεις τους άλλους καταναλωτές που αγοράζουν το διαφημιζόμενο κουτί με την ωραία κορδέλα και αγνοούν το περιεχόμενο. Και στενοχωριέσαι γιατί όταν θα το ανοίξουν και δουν την μούφα θα είναι αργά.
Ας ελπίσουμε ότι γρήγορα θα βρεθεί κάποιος που θα αλλάξει και την εμπορία και τα προϊόντα. Ας ελπίσουμε ότι κάποια στιγμή οι πολίτες δεν θα μετατρέπονται σε καταναλωτές και τα κόμματα δεν θα είναι εμπορικά καταστήματα.