Το πρώτο που έγινε την δεκαετία του 1980 όταν ξεκίνησε στην πόλη η διαδικασία δημοπράτησης του παραλιακού αγωγού για το Ψαλίδι που θα γίνονταν ο βιολογικός, ήταν να προσλάβει τρεις νέους επιστήμονες που όντας άπειροι στηρίχθηκαν στις γνώσεις εξειδικευμένης μηχανικού του υπουργείου που προσλήφθηκε για αυτόν τον σκοπό για έξη μήνες.

Από τότε έχουν περάσει πάνω από 30 χρόνια, η ΔΕΥΑΚ γιγαντώθηκε και οι ευθύνες της είναι τεράστιες με τρεις βιολογικούς, με δεκάδες εκατοντάδες αντλιοστάσια και δεξαμενές και με χιλιάδες χιλιόμετρα μέτρα σωληνώσεων αποχέτευσης και ύδρευσης!

Και όμως αυτοί που ήταν και τότε, πέντε έξη επιστήμονες και κάποιοι φιλότιμοι υπάλληλοι παραμένουν για να σηκώσουν ένα ασήκωτο βάρος.

Κουρασμένοι οι περισσότεροι και εξαντλημένοι μέσα σε μια καθημερινή ρουτίνα συντήρησης μιας τεράστιας υποδομής.

Απατούνται όσοι πιστεύουν ότι αυτή η κατάσταση μπορεί να συνεχιστεί επ’ άπειρον.

Κάνουν μεγάλο λάθος όσοι πιστεύουν ότι με το φιλότιμο και με τα επικοινωνιακά έργα της καθημερινότητας μπορεί να συνεχίσει αυτή η απηρχαιωμένη δομή.

Σίγουρα ο Δήμαρχος των δύο ετών δεν είναι ο υπεύθυνος. Αυτήν την κατάσταση παρέλαβε. Συνήθειες και κατεστημένο ετών.

Όμως ο Δήμαρχος που βλέπει μπροστά. Που μας λέει για το τουριστικό μέλλον της Κω και το εργαλείο του της ΚΩΑΝ για διαφήμιση της Κω θα έπρεπε ήδη να είχε ως προτεραιότητα την θωράκιση των βασικών υποδομών ανάπτυξης του νησιού, της διαχείρισης του νερού και των αποβλήτων.

Τα πουλήσαμε σχεδόν όλα. Τα απορρίμματα πάνε με μαθηματική ακρίβεια στους ιδιώτες, νευραλγικές υπηρεσίες όπως οι τεχνικές, οι πολεοδομικές επίσης.

Ας μην ξεπουλήσουμε και την ΔΕΥΑΚ, γιατί προς τα εκεί οδεύει όταν η εταιρεία θα καταρρεύσει.

Τώρα πρέπει να ανανεωθεί το στελεχιακό δυναμικό τους. Τώρα πρέπει να προσληφθούν νέοι επιστήμονες που θα συνεχίσουν το έργο των ανθρώπων που την έφτασαν μέχρι εδώ.

Η ΔΕΥΑΚ σήμερα είναι ανοχύρωτη. Το νέο έμψυχο δυναμικό θα είναι η μοναδική προστασία της από την επέλαση των ιδιωτικοποιήσεων.