Η ποιότητα που σχετίζεται με το σύνολο των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, όπως επίσης και η καλαισθησία είναι υποκειμενικές αρετές. Ο κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του γούστα και έτσι κρίνει την κάθε δραστηριότητα, πράξη, έργο, κείμενο, λόγο.
Το I love Kos που μπήκε στο λιμάνι και δημιούργησε αντιπαραθέσεις στην ουσία φανερώνει αυτές τις διαφορετικές απόψεις που κατά κανέναν τρόπο δεν βρίσκονται σε σύγκρουση.
Πολλοί πολίτες είναι αυτοί που τους αρέσει και πολλοί επίσης είναι αυτοί που δεν τους αρέσει.
Το υπόβαθρο πάνω στο οποίο εδράζεται και αναπτύσσεται η ποιότητα και η καλαισθησία ως κοινή άποψη και αποδεκτή από το σύνολο των πολιτών, ώστε αυτές να εφαρμόζονται από όλους και άρα να γίνονται και αποδεκτές από όλους είναι η παιδεία και φυσικά ο χρόνος.
Η ποιότητα και η καλαισθησία στα ευρωπαϊκά κράτη ξεκίνησε το 1500 και πέρασε στους λαούς, ακόμα και στον τελευταία άνθρωπο επί 500 χρόνια, την περίοδο της αναγέννησης. Η πολεοδομία και η αρχιτεκτονική των Ιταλών στην Κω δεν είναι αποτέλεσμα της κατοχής, αλλά η έμφυτη πλέον καλαισθησία τους, ακόμα και του τελυταίου στρατιώτη.
Εμείς εδώ, μετά από 800 χρόνια σκλαβιάς στους κατακτητές, χωρίς παιδεία, χωρίς πολιτισμό, χωρίς ελευθερία ήταν αδύνατον να αναπτύξουμε εκλεπτυσμένες αρετές και αισθήσεις περί ποιότητας.
Και γι’ αυτό υποστηρίζουμε ότι η καλαισθησία στην Ελλάδα είναι υποκειμενική υπόθεση και άρα δεν πρέπει να τσακωνόμαστε. Αυτοί είμαστε και αυτούς τους τουρίστες του μαζικού τουρισμού έχουμε.
Κολλήσαμε όλοι στο I love Kos και ανεχόμαστε την φτηνή πολιτική και τους πολιτικούς, τα πρωινάδικα, την φτηνή δημοσιογραφία, τα τραγούδια της καψούρας, τα σκυλάδικα. Ζήσαμε με τις ορδές των τουριστών στα μπαράκια, τον ήλιο, την θάλασσα και το καμάκι.
Αυτή την Κω αγαπούμε και ας μην τρεπόμαστε να το βροντοφωνάζουμε και να το δείχνουμε