Αυτά που συμβαίνουν δεκάδες αιώνες τώρα τα είδαμε μπροστά στα μάτια μας. Με ξεκάθαρο τρόπο είδαμε την οριακή γραμμή που διαχωρίζει την θρησκεία, όλες τις θρησκείες, με την πραγματικότητα, με την ωμή πραγματικότητα.
Η θρησκεία μας, η Ορθόδοξη θρησκεία μας, είναι απόλυτη στα γερά θεμέλια της που συνιστώνται με ένα δίδαγμα. Στην αγάπη στον άνθρωπο! Και η αγάπη στον άνθρωπο δεν μπορεί να είναι στον πλούσιο, γιατί αυτός δεν έχει ανάγκη, αλλά στον ασθενή, στον φυλακισμένο, στον ενδεή, στον κατατρεγμένο, στο πρόσφυγα, στον αδύνατο!
Αυτή είναι η Ορθόδοξη θρησκεία μας. Αυτά είναι τα πιστεύω μας. Και το λέμε ξεκάθαρα γιατί αν δεν είναι αυτά τότε δεν θα είμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί!
Από την άλλη πιστεύουμε και στα μυστήρια. Στην μεταθανάτιο ζωή. Στην βάπτιση που μας απαλλάσσει από το προαιώνια κακό. Στην Θεία κοινωνία με το αίμα και το σώμα το Χριστού.
Μπροστά μας συνέβη κάτι που το είδαμε όλοι. Οι μητροπολίτες να ομνύουν για την αγιοσύνη, αλλά και την προστασία της Θείας Κοινωνίας, το μυστήριο, και αμέσως μετά τους μητροπολίτες να νοσούν και να πεθαίνουν!
Πράγματι υπάρχει οριακή γραμμή. Γραμμή που σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να ξεπερασθεί από την εκκλησία. Το μυστήριο για την εκκλησία και τους πιστούς είναι μυστήριο. Δεν το βγάζεις στην πιάτσα…
Αλλά υπάρχει και η επιστήμη. Και κάποιοι ιεράρχες και παπάδες στο όνομα του μυστηρίου αγνόησαν την επιστήμη και έθεσαν σε κίνδυνο την δομή και τα διδάγματα ολόκληρης της εκκλησίας!
Πίστεψαν ότι είναι υπεράνθρωποι, ίσως ότι είναι και Θεοί. Οι ταπεινοί αυτοί άνθρωποι, όπως ταπεινός ήταν και ο Ιησούς!