Γίνεται ο χαμός στην αίθουσα. Το θέμα είναι το ξεπούλημα της ΑΒΙΚΩ. Οι καταγγελίες βροχή και μάλιστα με στοιχεία και έγγραφα. Το ερώτημα στους θεατές μεγάλο. Ήταν ξεπούλημα; Ποιοί την έστησαν την δουλειά; Πως έγινε και χάσαμε την περιουσία των συμπατριωτών μας αγροτών;;
Και ξαφνικά μπαίνει στη σκηνή της αγωνίας και των καταγγελιών ο πρωταγωνιστής.
Κύριε Χρυσουλάκη, απευθυνόμενος με το χέρι του προς τον παρευρισκόμενο πρόεδρο του ΤΕΕ, γνωρίζετε τον Μένωνα;;
Τον κοιτάζει γεμάτος απορία ο Χρυσουλάκης και μετά από δευτερόλεπτα σκέψης, για να θυμηθεί, του λέει, όχι.
Γυρίζει στον φιλήσυχο Κώστα Χόνδρο. Κύριε Χόνδρο εσείς τον Μένωνα τον γνωρίζετε; Συγνώμη του απαντά δεν τον ξέρω..
Στρέφεται στην κ. Ρούφα. Εσείς; τον γνωρίζετε εσείς τον Μένωνα; Άϊ παράτα μας του απαντά, που θέλεις να τον ξέρω..
Γυρίζει από εδώ, κοιτάζει από εκεί, το ακροατήριο αγωνιά και εκείνος ψάχνει να βρει έναν φιλόλογο για να του απαντήσει. Εντάξει λέει και στρέφεται προς την δικηγόρο κυρία Τελλή που είναι θεωρητικών επιστημών, την δείχνει με το χέρι του, η αγωνία επικρατεί στην αίθουσα, και την ρωτά Εσείς ξέρετε τον Μένωνα; Τον κοιτάζει αυτή περίεργα και λέει ντροπαλά και αυτή όχι.
Χαμογελά με σαρδόνιο χαμόγελο, σας τσάκωσα μονολογεί, κανένας δεν τον ξέρει, και στρεφόμενος προς τον δήμαρχο που παρακολουθούσε έκπληκτος του λέει.
Κύριε είμαι ο Περικλής. Πού κάλεσε τον Φειδία και του έκτισε τον Παρθενώνα. Και αν εσύ που είσαι ο Μένωνας που δεν τον ξέρει ούτε η μάνα του. Που ρώτησα ακόμα και τον συνάδελφο του Φειδία μηχανικό κ. Χρυσουλάκη και δεν το ξέρει και αυτός, ότι μπορείς να με συκοφαντείς, να ξέρεις ότι σε λίγα χρόνια θα θυμούνται εμένα τον Περικλή και εσένα τον συκοφάντη Μένωνα θα σε έχουν ξεχάσει, δεν θα σε ξέρει ούτε ο Χόνδρος!!!
Έλα Χριστέ κι’ Απόστολε…. Στο τέλος θα πιστέψουμε και εμείς ότι την άδεια κατεδάφισης της ΑΒΙΚΩ την έβγαλε ο Περικλής!!!.