Κείμενα Διαλόγου
Από τις δύο το μεσημέρι ξεκινά ο Γολγοθάς! Δεκάδες χρόνια τώρα! Με τους γονείς στην γύρα! Με τα παιδιά στην πρέσα! Μέχρι τις οκτώ το βράδυ!
Λεφτά? Για κάθε γονιό από το δημοτικό μέχρι το γυμνάσιο από διακόσια τον μήνα μέχρι εξακόσια και βάλε για το κάθε κεφάλι! (έτσι μετριέται).
Φροντιστήρια! Μαθήματα, γλώσσες, πολιτιστικά, αθλητικά!
Φροντιστήρια! Μια λέξη άγνωστη σε όλα τα κράτη του κόσμου! Μόνο στην Ελλάδα υπάρχουν!
Φροντιστήρια! Μια τεράστια δραστηριότητα, εργασιακή, κοινωνική και οικονομική που περνά απαρατήρητη! Λες και δεν υπάρχει! Και ας είναι σαν τα αιωνόβια δέντρα…
Δεκάδες χρόνια τώρα Φροντιστήρια! Και η ζωή συνεχίζεται, μαζί με την πολιτική και τους πολιτικούς! Τους δασκάλους και τελευταία με τους ψυχολόγους της νεανικής παραβατικότητας! Και τους γονείς που αγόγγυστα υποφέρουν και το ανέχονται!!
Αγαπητοί μας φίλοι, γίνονται εκλογές, έρχονται και φεύγουν αρχηγοί, και αυτό το υπαρκτό φαινόμενο που ισοδυναμεί σε χρόνο και σε χρήμα περισσότερο από όσα διατίθενται για την δημόσια εκπαίδευση αποκρύπτεται! Ακούσατε εσείς κάτι γι’ αυτήν την γάγγραινα της ζωής των γονιών και του μέλλοντος των μαθητών!
Ακούσατε εσείς κάποιον υποψήφιο αρχηγό και κάθε πολιτικό, να μιλά γι’ αυτήν την κατάντια της χώρας μας, της μοναδικής στην Ευρώπη?
Το μπούλινγκ και η τιμωρία υπάρχουν! Όχι ένας δάσκαλος για κάθε είκοσι παιδιά!
Το μπούλινγκ και η τιμωρία υπάρχουν! Όχι δημιουργική εκπαίδευση αλλά παπαγαλία!
Το μπούλινγκ και η τιμωρία υπάρχουν! Όχι εννιά ώρες στο σχολείο και μετά ελεύθεροι γονείς και μαθητές!
Το μπούλινγκ και η τιμωρία υπάρχουν! Όχι σχολεία με αίθουσες εργαστηρίων πολιτισμού και αθλητισμού, αλλά με κοντέϊνερ!
Και όλα αυτά γιατί κανείς δεν τολμά να κοιτάξει στην Ευρώπη και να μεταφέρει την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση από την παραοικονομία στην κανονική οικονομία, τα σχολεία από το κράτος στις κοινωνίες των Δήμων και τους δασκάλους των φροντιστηρίων στις αίθουσες των δημόσιων σχολείων.
Όμιλος για την Δημοκρατία και την Αυτοδιοίκηση. Ομάδα τεκμηρίωσης.