Μην νομίζετε ότι ήρθε τυχαία και’κατσε δίπλα μου ένας Χατζησαράντος. Είναι σίγουρα οι ημέρες. Βλέπετε θυμήθηκαν την Κύπρο και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης τρέχει, τάχα μου, για να λύσει το πρόβλημα που δημιούργησε πριν 59 χρόνια ο πατέρας του.
Ήταν επίσης προχθές, όχι τυχαία μάλλον, η 15η Ιουλίου της αποστασίας που δεν φεύγει από το μυαλό μου γιατί την έζησα δύο χρόνια στα πεζοδρόμια. Εκείνη την αποφράδα ημέρα που με αρχιαποστάτη τον πατέρα του Κυριάκου και μαζί του ο δικός μας Μανούσης πρόδωσαν έναν ολόκληρο λαό, έφεραν την Χούντα, απέσυραν την ταξιαρχία του γέρου της δημοκρατίας από την Κύπρο και πρόδωσαν όχι μόνο την δημοκρατία αλλά ένα ολόκληρο έθνος.
Κάθισε δίπλα μου ένας από τους χιλιάδες Χατζησαράντους της Κω! Ο Δικαστής Χατζησαράντος!
Παιδί μου τότε σου είπα, να προσέχεις! Καισύ ούτε που με άκουσες! Συνέχισες λες και είναι παιχνίδι!
Τι μου το θύμισε? Ούτε ο Χίτσκοκ να ήτανε και το παγκάκι γύρισε το πλάνο!
Ήταν σούρουπο μπροστά στο θεατράκι όταν με το ποδήλατο ρίχνοντας προκηρύξεις έπεσα πάνω του. Πάνω σε έναν Δικαστή!!! Κόκκαλο! Η καρδιά έφτασε στα τετρακόσια! Πάει, τελείωσε το πανηγύρι σκέφτηκα! Η αδρεναλίνη να σπάσει τα μηνίγγια!
Και όμως! Έπεσα πάνω στον ΔΗΜΟΚΡΑΤΗ Χατζησαράντο!. Μάλλον όχι! Έπεσα πάνω στους χιλιάδες δημοκράτες της Κω που με την σιωπή τους αντιστάθηκαν στην Χούντα! Αντίσταση με τα μάτια και τα νοήματα, σιωπηλοί με τα τραγούδια της νύχτας πούψαχνες να βρεις το κρυφό νόημα της κάθε λέξης….
Σιωπηλοί γιατί πρόσεχαν όπως ο Χατζησαράντος, επειδή εκείνοι ήταν δολοφόνοι και εκτελούσαν εντολές άλλων! Ο Μανδηλαράς ήταν από αυτούς τους πολλούς που δεν άκουσαν και δεν πρόσεχαν!
Και ξαφνικά μπροστά μου ανοίγετε όλο το πλάνο. Με την μαεστρία του Σέρτζιο Λεόνε όταν σκηνοθετούσε το «για μια φούχτα δολάρια» μόνο που αυτά δεν ήταν για τους καταπιεσμένους αλλά για την προδοσία….
Η μπότα του κατακτητή με το περίστροφο στο χέρι, και ας ήταν ο αδελφός σου! Η σιωπή του αγριμιού που ήταν έτοιμο να χυμήξει, αλλά ήταν αλυσοδεμένο! Η αντάρα του αδελφοκτόνου μίσους που μόνο ερείπια, όπως της Κύπρου, φέρνει.. Η σφαγή της Γκουέρνικα από τα ξένα γεράκια…
Κάθισε δίπλα μου ο δικαστής Χατζησαράντος! Για να μου πει: Αυτή τη φορά συνεχίστε, δές τους! Όπως το λένε δεκάδες και εκατοντάδες που παρελαύνουν μπροστά σου. Και να ο Αντώνης και ο Βασίλης που δεν φοβήθηκαν όταν στα δύο χρόνια των μουσικών διώξεων και της καταστολής του Ωσαννά ενός ολόκληρου λαού, επί «υπουργού» Μανούση, έβαζαν στο τζουμποξ της ταβέρνας τους το «γειά σου Γιώργο Παπανδρέου» καθηλώνοντας σε περισσότερο και από την μουσική του Ένιο Μορικόνε
Για να έρθει στιγμιαία μπροστά μου το Σπήλαιο του Ιωάννη σε διαφορετικό πλάνο με τον Ζυλ Ντασέν στο «ο Χριστός ξανασταυρώνεται» με τις εικόνες, τις αλληγορίες και τις Προφητείες του Καζατζάκη! Τα ταπεινά χαρτάκια των προκηρύξεων να περνούν από μπροστά μου, όπως τα κείμενα της Αποκάλυψης, στην αξέχαστη εκείνη συνάντηση στο θεατράκι με τον Δικαστή Χατζησαράντο, που έγραφαν ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ. ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ. ΖΗΤΩ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ, ΖΗΤΩ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ. ΑΛΦΑ. Λες και προφήτευαν τη συμφορά….
«Η Αποκάλυψη και η προειδοποίηση δεν είναι προφητεία» μου λέει ήρεμα ο Καζατζάκης! «Προφήτες δεν υπάρχουν! Οι μνήμες του παρελθόντος βλέπουν τα μελλούμενα».
Καλοκαιρινά όνειρα Κ. Καϊσερλης π. Δήμαρχος Κω