Χατζηδάκης και Αβρίθης: Στο ίδιο κόμμα με διαφορετικά συμφέροντα

Ο κ. Χατζηδάκης είναι υπουργός Εθνικής Οικονομίας της Κυβέρνησης της Ν.Δ. Ο κ. Αβρίθης είναι πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου της Κω, στην ουσία τοπικός συνυπεύθυνος της οικονομικής ανάπτυξης του νησιού μας και  μέλος της Ν.Δ.

Τις τελευταίες ημέρες ανακοινώθηκαν και από τους δύο τα ακόλουθα: Ο πρώτος μιλώντας υποτιμητικά στην Πάτρα για την αντίδραση του Δήμου της Πάτρας να πουληθεί το λιμάνι της σε ιδιώτες είπε να κοιτάξουμε την ΚΟΣΚΟ και τα άλλα λιμάνια που πουλήθηκαν και έτσι απέφεραν τεράστια ανάπτυξη στις πόλεις τους!

Ο δεύτερος μας ανακοίνωσε ότι δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της κυβέρνησης η πρόταση του για την αύξηση των τελών στο λιμάνι της Κω και έτσι θα μπορέσει να φτιάξει κάποια αναγκαία έργα!

Ξεκάθαρα βλέπουμε στις δύο περιπτώσεις ότι από την μια η πρόθεση της κυβέρνησης και του υπουργού της είναι να πουλήσουν τα λιμάνια γιατί μόνο έτσι θα αναπτυχθούν οι πόλεις μας και από την άλλη βλέπουμε την αγωνία του προέδρου μας να φτιάξει το λιμάνι μας και δεν μπορεί εάν δεν του το επιτρέψει ο υπουργός.

Δηλαδή και για τα δύο το πεπόνι και το μαχαίρι το κρατά ο Υπουργός! Η αύξηση των τελών που επέτρεψαν στον Παναγιώτη είναι το δείγμα! Ούτε καρφίτσα δεν μπορεί να αγοράσει ο Παναγιώτης χωρίς την έγκριση του υπουργού. Φυσικά και ο ιδιώτης μπορεί. Ο Παναγιώτης γιατί δεν μπορεί? Ο εκλεγμένος εκπρόσωπος του λαού, δηλαδή ο ίδιος ο λαός, γιατί?

Ο Παναγιώτης γιατί δεν μπορεί? Όχι γιατί δεν τον εμπιστεύονται. Όχι γιατί τον θεωρούν ανίκανο. Όχι γιατί το νομίζουν απατεώνα. Σύντροφος τους είναι! Αυτά περί ανικανότητας τα λένε για τους δημάρχους για να δικαιολογήσουν την άρνηση τους να τους αφήσουν να δημιουργήσουν.

Στην πραγματικότητα τον Παναγιώτη Αβρίθη τον συνθλίβουν και του αφαιρούν κάθε ικμάδα δύναμης γιατί με νόμους τον ελέγχουν μέχρι και που θα πάει να κατουρήσει! Θέλουν να είναι υποτελής τους για τα δικά τους προσωπικά πολιτικά συμφέροντα. Αυτό θέλει το σημερινό πολιτικό σύστημα και κατεστημένο.

Αυτό δεν είναι χώρα και μάλιστα η Ελλάδα του Περικλή! Αυτά δεν συμβαίνουν ούτε στους Ούνους που τους δώσαμε τα φώτα μας και τους εκπολιτίσαμε. Στο Άμστερνταμ, το μεγαλύτερο λιμάνι της Ευρώπης το κουμάντο είναι ο Δήμος, οι κάτοικοι του! Το λιμάνι είναι δικό του! Αυτός το ενοικιάζει, αυτός καθορίζει τους όρους, αυτός κρατά ότι θέλει και τα διαχειρίζεται όπως και ο ιδιώτης! 

Δύο άνθρωποι στο ίδιο κόμμα, εκλεγμένοι από τον ίδιο λαό για να υπηρετήσουν τα συμφέροντα του λαού! Και όμως ο ένας κάνει κουμάντο στη ζωή του άλλου ακόμα και μέσα στην αυλή του που είναι το λιμάνι της κάθε πόλης και αυτό το ανεχόμαστε, μάλιστα είμαστε και χαρούμενοι όταν μας πετάνε και μια αύξηση των τελών….