Σάκης Χατζηπέτρος: «Με την ελπίδα ότι ίσως ευαισθητοποιήσουμε έστω και έναν πολίτη… Αλλά…!!»

Έχουμε κατηγορηθεί πολλές φορές ότι τα κείμενα μας θίγουν πρόσωπα και μάλιστα προσφιλή στην κοινωνία μας.  Θα θέλαμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι η πρόθεση μας δεν είναι τέτοια, πολύ δε περισσότερο όταν πρόκειται για ανθρώπους με αγνότητα περί των πολιτικών. Αντίθετα ευελπιστούμε με αυτά που παραθέτουμε στην αρχή μιας πενταετίας να επαναπροσδιορίσουν την πολιτική τους ευθύνη.

Ο αγαπητός σε όλους μας Σάκης, πρόεδρος της δημοτικής κοινότητας της πόλης, ενώ θα μπορούσε με την διάθεση για προσφορά που έχει να προσφέρει πάρα πολλά στην πόλη του και μάλιστα σε συνεργασία με τους άλλους δέκα έντιμους συμπατριώτες μας του Διοικητικού του Συμβουλίου αδικεί τον εαυτό του, αλλά και όλους εμάς, αφού την δύναμη και την όρεξη του την επενδύει σε λάθος δραστηριότητες.

Φυσικά και δεν φταίει ο ίδιος. Και αυτό το ξαναγράψαμε. Κανένας δεν κάθισε να του εξηγήσει. Κανένας δεν κάθισε να τον εκπαιδεύσει. Κανένας δεν του προσδιόρισε την σοβαρή αποστολή του, όντας στραβάδι στα νέα του καθήκοντα!

Ο πρόεδρος της δημοτικής κοινότητας έχει τεράστιες πολιτικές ευθύνες που σχετίζονται με την ποιότητα της κοινωνίας σε προβληματισμούς και κατευθύνσεις.  Οφείλει να εντοπίσει τους κινδύνους και τις ελλείψεις και να κατευθύνει την κοινωνία σε σωστές λύσεις και διεκδικήσεις.

Ο πρόεδρος της πόλης της Κω, μιας πόλης με τεράστιο ανθρώπινο πλούτο,  δεν επιτρέπεται να περιορίζει την εμβέλεια του στο υποτιθέμενο εθελοντικό κόψιμο των χόρτων. Ούτε να ακυρώνει με τις πράξεις του, αναζητώντας μάλιστα την ευαισθητοποίηση του πολίτη,  την έννοια και το περιεχόμενο του εθελοντισμού που από υποχρέωση των πολιτών μετατρέπεται σε αγαθοεργία και μάλιστα για το θεαθήναι. Που προϋπόθεση του για να συμμετάσχει ο πολίτης είναι η εξάντληση όλων των δυνατοτήτων του Δήμου με διαφάνεια και χρηστή διαχείριση. 

Εθελοντισμός με απλά λόγια σε κοινωφελείς δραστηριότητες, δηλαδή σε δραστηριότητες που ωφελούν το κοινωνικό σύνολο είναι υποχρέωση και καθήκον όταν ο από τον νόμο υπόχρεος, δηλαδή ο Δήμος ή το κράτος έχει εξαντλήσει όλα τα περιθώρια της οικονομίας του και καλούνται οι πολίτες να συνδράμουν εθελοντικά ή και υποχρεωτικά για να αυξήσουν την απόδοση ή να καλύψουν ανάγκες. Στην ουσία για να μην φορολογηθούν οι πολίτες με πρόσθετα βάρη.

Αυτό το «αλλά» περιμένοντας να βρεθεί ένας εθελοντής θα πρέπει να προβληματίσει τον πρόεδρο της πόλης και να αναρωτηθεί γιατί «αλλά»