Οι δημοτικές εκλογές είχαν τελειώσει. Οι ψήφοι είχαν μετρηθεί. Οι παρατάξεις γνώριζαν το αποτέλεσμα και τον αριθμό των συμβούλων που εκλέγονταν. Και οι υποψήφιοι σύμβουλοι ήξεραν ποιοί εκλέγονταν.
Όμως υπήρχε η στεναχώρια όπως πάντα γίνεται κυρίως για όσους ήταν κοντά στην εκλογή τους. Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι φυσιολογικό κάποιοι και ιδίως η ηγεσία των παρατάξεων να θέλει να αμβλύνει την λύπη τους και να τους συμπαρασταθεί.
Μέχρις εδώ όλα καλά! Όλα φυσιολογικά και θεμιτά. Όμως το να προσπαθείς με τεχνάσματα να καλύψεις την στεναχώρια προχωρώντας σε ενστάσεις και προσφέροντας στιγμιαία ελπίδες για την εκλογή πάει πολύ.
Αυτό έγινε και από τον κ. Κυρίτση και από τον κ. Νικηταρά. Προχώρησαν σε ενστάσεις υποστηρίζοντας ότι τα ψηφοδέλτια που ακύρωσαν ήταν έγκυρα και άρα έχασαν έναν σύμβουλο που κέρδισαν οι αντίπαλοι.
Ήλθε λοιπόν η Δικαιοσύνη, προς την οποία έγινε η ένσταση και μας λέει ότι οι ενστάσεις δεν γίνονται αποδεκτές γιατί ακόμα και στην περίπτωση που τα άκυρα ψηφοδέλτια ήταν έγκυρα και πάλι η σύνθεση των παρατάξεων και ο αριθμός των δημοτικών τους συμβούλων δεν θα άλλαζε!!!
Φυσικά στην περίπτωση των ενστάσεων το κακό ήταν μικρό. Αφορούσε ελάχιστους που κυρίως το γεγονός μεγαλοποίησαν τα παπαγαλάκια.
Όμως αυτή η τακτική είναι παρόμοια παλαιοκομματική τακτική και για όλες τις άλλες περιπτώσεις με τις υποσχέσεις έργων που οι πολιτικοί γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται να γίνουν αγοράζοντας έτσι περίοδο ανοχής και χάριτος πουλώντας ελπίδες στους πολίτες.
Όταν οι εξουσίες εμπορεύονται εν γνώσει τους το ψέμα για να κερδίσουν χρόνο και ψεύτικες ελπίδες στις κοινωνίας τα πράγματα αλλάζουν. Η ζημιά στην κοινωνία είναι τεράστια όταν αποκρύπτεται η αλήθεια και αντίθετα προσφέρονται φρούδες ελπίδες