Λόγια, πολλά λόγια στο δεύτερο κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ, που ψάχνεται

Ξεκίνησαν οι διεργασίες διαδοχής της ηγεσίας του Αλέξη Τσίπρα στον ΣΥΡΙΖΑ – Δ.Σ. και είναι φυσικό να μας ενδιαφέρει, αφού αφενός είναι η αξιωματική αντιπολίτευση και αφετέρου το δημοκρατικό μας πολίτευμα στηρίζεται στην ύπαρξη σωστά δομημένων κομμάτων.

Είναι φυσικό μετά από μια ήττα τα πάντα τις πρώτες ημέρες να βρίσκονται σε θολά νερά. Όμως σε καμιά περίπτωση αυτοί που λένε ότι επωμίζονται τις τύχες μια χώρας να συνεχίζουν την θολούρα επ’ άπειρον.

Είναι λογικό να μην υπάρχουν γρήγορες και αποκρυσταλλωμένες θέσεις την επόμενη της ήττας θέσεις. Γιατί εάν υπήρχαν θα τις εύρισκαν τα τέσσερα ολόκληρα χρόνια της αντιπολιτευτικής τους θητείας.

Και επειδή δεν είχαν θέσεις και αυτό αποδείχθηκε, και επειδή αυτοί που σήμερα ψάχνονται είναι οι ίδιοι, θα συνεχίσουν να μην έχουν και άρα θα συνεχίσουν να ψάχνονται για πολύ καιρό σε συνέδρια και συζητήσεις. Και αν δεν πουν στο τέλος κάτι εντελώς διαφορετικό από όσα έλεγαν τα προηγούμενα χρόνια τότε είναι βέβαιο ότι θα είναι μια μούφα σε βάρος του δημοκρατικού κόσμου.

Η πρώτη γραπτή εισήγηση προήλθε από τον εργατολόγο Δημήτρη Ταμπονέρα, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ. Όποιος την διαβάσει προσεκτικά θα διαπιστώσει ότι λέει ένα ΤΙΠΟΤΑ! Και όμως κάποιοι την θεωρούν ηγετική εισήγηση.

Κάνει διαπιστώσεις που δεν χρειάζεται να είσαι σοφός. Επεξεργασία, λέει, της ήττας που απαιτεί βαθύτερη ανάλυση! Απαιτείται, γράφει, απολογισμός και αυτοκριτική! και τέλος χρειάζεται Πανδημοκρατικό Συνέδριο που ακόμα και το τελευταίο μέλος ή φίλος θα πει για τα “μεγάλα και τα καινούργια”!!!

Άνθρωπε μου! Ποιοί θα έρθουν και θα μιλήσουν στο συνέδριο? Μα πάλι οι ίδιοι θα είναι!! Και θα πουν πάλι τα ίδια, αυτά που εξ αιτίας τους ήρθε η ήττα.

Η ιστοσελίδα μας θα συμβάλει σήμερα για πρώτη και ίσως για τελευταία φορά στην αναζήτηση θέσεων για τον Δημοκρατικό χώρο με λίγα λόγια.

1.Ανήκουμε εις την Δύση. Άλλωστε δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά. Δεν ανήκουμε όμως στην Άγρια Δύση.

2.Δεν υπάρχουν Σωτήρες για τον λαό. Για την υγεία, την εκπαίδευση, την παραγωγή και το δομημένο και φυσικό περιβάλλον την ευθύνη να την πάρουν οι πολίτες κάθε τοπικής κοινωνίας  και αυτοί με την αποκέντρωση της φορολογίας και τοπική διοίκηση να αποφασίζουν για την ζωή τους.

Αυτά τα δύο θα πρέπει να πει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλάζοντας το όνομα και βγάζοντας την παρεξηγημένη λέξη Αριστερά από τον τίτλο του, ώστε να υπάρξουν τα “μεγάλα και τα καινούργια” στον διάλογο και στις αποφάσεις. Διαφορετικά θα είναι μια από τα ίδια και τελικά θα κερδίσουν οι συνιστώσες ενός άχρωμου δήθεν πολυσυλλεκτικού μορφώματος και για μια ακόμα φορά θα αδικηθεί το πλεονέκτημα της σπάνιας εντιμότητας των περισσότερων.  

Τα ίδια πρέπει να γίνουν και στην Δημοκρατική Δεξιά, που  ακόμα δεν έχει καταλάβει και αυτή την ήττα της.