Αθλητικά Σωματεία Κω. Απίστευτο!! Στον διάλογο μπαίνουν και προϋποθέσεις

Το διαβάσαμε και δεν το πιστεύαμε. Τελευταία ξεκίνησε μια δημόσια αλληλογραφία μεταξύ κάποιων αθλητικών σωματείων μας και του Δήμου. Και στην πρόσκληση που έστειλε ο Δήμος για μια συνάντηση στην οποία θα ετίθεντο τα θέματα και θα έμπαιναν οι βάσεις μιας κοινής πορείας για το καλό του αθλητισμού και της νεολαίας μας η απάντηση των σωματείων ήταν ναι, ΑΛΛΆ υπό προϋποθέσεις!!!!

Σίγουρα υπάρχουν τεράστιες ανάγκες στις αθλητικές μας υποδομές, όπως υπάρχουν και σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας από την υγεία και την εκπαίδευση μέχρι τις αστικές μας υποδομές. Όμως αυτή η πραγματικότητα απέχει κατά πολύ από την απόδοση δημόσιων ευθυνών κατά τρόπο που αδικεί και τον Δήμο αλλά κυρίως τους αγαπητούς συντάκτες της υπό προϋποθέσεις διαλόγου επιστολής.

Σε έναν διάλογο ποτέ δεν τίθενται προϋποθέσεις, όταν είναι άγνωστος ο βαθμός ευθύνης και των δύο πλευρών και ιδίως όταν μιλάμε για διάλογο μεταξύ των πρωτοβάθμιων κυττάρων όταν πάνω από αυτούς υπάρχουν και άλλοι ανώτεροι βαθμοί που συμμετέχουν στο πρόβλημα.

Σίγουρα ευθύνεται ο Δήμος, αλλά από που προκύπτει ότι για τις αθλητικές υποδομές είναι ο μόνος υπεύθυνος. Και ποιός είναι αυτός που θα απαλλάξει τα αθλητικά σωματεία από τις ευθύνες. Γιατί όταν ο αθλητισμός από δημόσιο αγαθό που θα έπρεπε να ήταν ενταγμένος στην δημόσια εκπαίδευση έχει μετατραπεί σε ιδιωτική εθελοντική οικονομικά δυσβάστακτη υπόθεση για όσους αγαπούν το άθλημα, αλλά και μέσο επιβίωσης κυρίως για τους άνεργους γυμναστές, τότε το πρόβλημα δεν είναι τοπικό και ούτε πρόκειται να επιλυθεί όσες προϋποθέσεις και αν μπουν και ιδιαίτερα όταν βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο.

Αξίζει λοιπόν για όλους τους υπόλοιπους, τον απλό πολίτη που αγαπά τον αθλητισμό και τους εθελοντές παράγοντες του που με νύχια και δόντια τον συντηρούν για το καλό της νεολαίας μας, να ακούσουν πέρα από τις προϋποθέσεις των αρμοδίων ένθεν κακείθεν και κάτι πολύ ουσιαστικότερο  που θα βάλει τους προβληματισμούς ή και τις βάσεις για έναν άλλο προσανατολισμό, τον πραγματικό και μάλιστα πάνω σε ένα τραπέζι όπου θα μπουν προς ιεράρχηση και όλες οι άλλες ανάγκες της κοινωνίας μας.