Είναι το πιο απλό που μπορούμε να πούμε, ή μάλλον να προσθέσουμε, φτωχικά και εμείς, σε όσο ποικίλα και ενδιαφέροντα αναγράφονται εξ αιτίας του θανάτου ενός έκπτωτου βασιλιά.
Αλήθεια μας λείπει η βασιλεία? Όχι φυσικά! Μας λείπει ένας βασιλιάς? Ούτε καν το σκεφτόμαστε!
Αποδείξαμε ως λαός ότι δεν τους έχουμε ανάγκη. Αποδείξαμε με πλήρη ωριμότητα ότι μπορεί να έχουμε τις κομματικές μας διαφορές, μπορεί μερικές φορές να φτάνουμε στα άκρα, αλλά στο μεγάλο κεφάλαιο που σχετίζεται με την προσωποποίηση και τον αρμό της ενότητας του έθνους και του λαού πετύχαμε με την Δημοκρατία μας το ακατόρθωτο στα μυαλά των βασιλοφρόνων.
Η Δημοκρατία δεν χρειάζεται γαλαζοαίματους. Δεν χρειάζεται πορφυρογέννητους γόνους. Πρίγκιπες και βασιλιάδες.
Έχουμε εκατομμύρια Έλληνες που επιλεγμένοι από τις διαδικασίες του δημοκρατικού μας Συντάγματος είναι ικανοί και το απέδειξαν τα 45 χρόνια του ελεύθερου κράτους μας ότι μπορούν να εκπροσωπήσουν το έθνος και να σφυρηλατήσουν την ενότητα του.
Οι Τσάροι, οι Λουδοβίκοι και οι Αντουανέτες, οι δούκες και οι δούκισσες, οι πρίγκιπες και οι βασιλιάδες, όλοι αυτοί οι κηφήνες που γεννιούνται ελέω Θεού και που γι’ αυτούς στο παρελθόν έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά, αποδείξαμε ότι δεν αρμόζουν στον λαό που γέννησε την δημοκρατία και την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων που έχουν κόκκινο αίμα.
Και για να μην ξεχνάμε. Ο Βενιζέλος που με τις Αμύνης τα παιδιά έδιωξαν τον βασιλιά και οι αείμνηστοι Κωνσταντίνος Καραμανλής και Ανδρέας Παπανδρέου που εδραίωσαν την δημοκρατία μας.