Η κοινωνική μέριμνα στο παπά Αντώνιο, στον σεβαστό κ. Γιαννόπουλο και στις αγαθοεργίες των πιστών και όσων επιθυμούν την συγχώρηση των αμαρτιών τους, ή την επίπλαστη κοινωνική αποδοχή.
Η μέριμνα της παιδικής ηλικίας στις ιδιωτικές κερδοσκοπικές επιχειρήσεις και στο ανώνυμο και άχρωμο δημόσιο σχολείο μιας υπουργού. Έκπληκτη η κοινωνία με τους βιασμούς και τις πορνείες ανηλίκων μέσα στο ίδιο της το σπίτι.
Η κοινωνική συνοχή στο ναδίρ. Στο έλεος του Θεού οι ανήμποροι και οι κατατρεγμένοι, τα δύο τρίτα των πολιτών. Και τα αστραφτερά φωτάκια των εορτών φωτίζουν μια κοινωνία υπνωτισμένη στην ατομική ανέλιξη και ευδαιμονία.
Παρακολουθούν τον αρχηγό και τον υπουργό και η κοινωνία ούτε νοιάζεται. Έχει μπολιαστεί με δόσεις μιζών, ψευτιών και ρουσφετιών που όλα τα άλλα, τα γνήσια, τα θεωρεί ακατόρθωτα, εξωπραγματικά.
Έρχονται εκλογές και για το κράτος και για τους Δήμους. Θα ακούσουμε ότι λαχταρά η καρδιά μας. Και είναι πλέον γνωστό ότι αυτό που λαχταρούμε είναι η βόλεψη μας, είναι τα λιλιά, οι χάντρες και τα καθρεφτάκια που θα μας προσφέρουν.
Ε! λοιπόν! Αυτή η κοινωνία έχει πεθάνει. Ο νεκροθάφτης κάνει αυτό που ξέρει άριστα. Την φτιασιδώνει…..
Εκτός και αν το 2023 ο λαός απαιτήσει την κυριότητα του σπιτιού του και δεν την εκχωρήσει και πάλι σε σωτήρες.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ. ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2023