Μαζεύτηκαν στην έδρα του ΟΗΕ, στην Αμερική, οι αρχηγοί όλων των κρατών του κόσμου, μικροί και μεγάλοι, νικητές και αδικημένοι, ισχυροί και πάμπτωχοι.
Ήπιαν και έφαγαν. Κάθισαν σε τραπέζια. Τράβηξαν φωτογραφίες και Έβγαλαν ο καθένας το λογύδριο του. όχι για να το ακούσουν οι άλλοι, αλλά για να το ακούσουν οι πατριώτες τους…
Όλοι τους μίλησαν για το διεθνές δίκαιο που καταπατείτε! Ο καθένας σύμφωνα με τα συμφέροντα του. Οι χαμένοι κλαίνε! Οι νικητές σφυρίζουν! Οι αδικημένοι παρακαλούν! Οι κερδισμένοι νουθετούν! Οι εξαρτημένοι κουτουνούν.
Για το Διεθνές Δίκαιο σε έναν Οργανισμό που στο Συμβούλιο Ασφαλείας του βρίσκονται οι ισχυροί και ισχύει το βέτο!
Γιατί ανέκαθεν το Δίκαιο στους λαούς το καθορίζουν οι νικητές! Την δικαιοσύνη στην οικουμένη την καθορίζουν οι λεφτάδες…
Οι πονεμένοι, οι ηττημένοι, οι καταφρονεμένοι, οι πεινασμένοι, οι απόκληροι της κοινωνίας, τα δύο τρίτα των οκτώ δισεκατομμυρίων ψυχών? Ε’ Αυτοί ας αποταθούν στην Γραμματεία του ΟΗΕ!!
Και αγνοούν οι ισχυροί ότι υπάρχει Θεός. Ότι υπάρχει και το δίκαιο του ανθρώπου που ανά τους αιώνες κάποιες στιγμές συντρίβει τα πάντα.