Δύο ίδια γεγονότα. Το ένα αφορούσε την συντήρηση του δημοτικού σχολείου στην Κοραή και το άλλο την συντήρηση του δημοτικού σχολείου στο Αζήλο. Και τα δύο είχαν την ίδια τύχη. Να έχουν σοβαρές φθορές που εγκυμονούν κινδύνους για την ζωή των μικρών μαθητών και των δασκάλων τους. Να απαιτούν ιδιαίτερες μελέτες και φυσικά να χρειάζονται σοβαρές πιστώσεις για την αποκατάσταση των φθορών.
Και τότε με το δημοτικό της Κοραή ξεσικώθηκαν οι γονείς και οι δάσκαλοι και με έντοινες διαμαρτηρίες απαιτούσαν την άμεση και σοβαρή επέμβαση του Δήμου μας. Όπως και τώρα που κατά την διάρκεια της συνηθισμένης συντήρησης αποκαλύφθηκαν οι μεγάλες και επικίνδυνες φθορές και φυσικά όπως και τότε επιχειρείται μια πρόχειρη λύση για την στέγαση των μαθητών του σχολείου!
Τότε δήμαρχος ήταν ο Κυρίτσης και τώρα δήμαρχος είναι ο κ. Νικηταράς.
Και εσείς που διαμαρτήρεστε σήμερα θα μας πείτε ποιά είναι η διαφορά! Όλοι ίδιοι είναι! Την καρέκλα τους κοιτάνε και ας πάνε να κουρεύονται οι δάσκαλοι και οι μαθητές!
Και όμως υπάρχει διαφορά και είναι τεράστια!
Τότε η διευθύντρια της δημοτικής εκπαίδευσης κ. Λιοδάκη Χατζηνικολάου και η πρόεδρος των γονέων του δημοτικού της Κοραή προπηλακίστηκαν και απαξιώθηκαν λεκτικά από τον τότε δήμαρχο Κυρίτση επειδή όπως έλεγε οι αντιδράσεις οφείλονταν σε παραταξιακά και κομματικά συμφέροντα!
Σήμερα ο δήμαρχος κ. Νικηταράς προσπαθεί με σεβασμό και αγωνία να ενημερώσει για την κατάσταση του σχολείου στο Αζήλο χωρίς να αναφέρει κουβέντα για τις ενδεχόμενες ευθύνες τρίτων και πολύ περισσότερο να συνεργαστεί με τους υπεύθυνους των δασκάλων και των γονέων!
Αγαπητοί μας φίλοι, η διαχείριση των αρμοδιοτήτων έχει τα καλά της έχει και τα κακά της. Δεν είναι πάντα άσπρη ή πάντα μαύρη.
Όμως η διαχείριση του ανθρώπου και ο σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας όσο μικρός και άσημος είναι ο καθένας μας είναι στοιχείο που δείχνει ολοκάθαρα την διαφορά….