Πήραμε και δημοσιεύουμε αφού τον ευχαριστήσουμε το άρθρο φίλου της ιστοσελίδας μας.
Παρακολουθήσεις που γίνονται από ένα δημοκρατικό κράτος, με νόμιμο τρόπο αλλά λανθασμένα, όπως μας αναφέρει η κυβέρνηση, αλλά παράνομα και κακόβουλα, όπως μας λένε οι παραιτήσεις που ακολούθησαν. Αν γνώριζε την παρακολούθηση του κ. Ανδρουλάκη δεν θα την επέτρεπε, είπε ο άνθρωπος που οι αρμοδιότητες της ΕΥΠ ήταν στον ίδιο, με δική του απόφαση.
Η εικόνα πλέον, στην εποχή της τεχνολογίας, είναι τα πάντα. Όταν έχεις ένα μαγαζί, όσο καλό και να είναι, δεν μπορεί να λειτουργήσει αν η εικόνα που έχει είναι ανύπαρκτη. Το καλύτερο προϊόν να έχεις, δεν θα βρει ανταπόκριση αν δεν προωθηθεί σωστά. Το ίδιο ισχύει για το αντίστροφο. Μπορεί να έχεις το χειρότερο μαγαζί, αλλά η εικόνα που παρουσιάζεις να δείχνει ότι είσαι το καλύτερο.
Και το ίδιο ισχύει με το προϊόν της Νέας Δημοκρατίας, την κυβέρνηση της Ελλάδας δηλαδή, και με τα Μ.Μ.Ε που μας πουλάν το πόσο σπουδαίο είναι το έργο τους, υποβαθμίζοντας ή μην επιλέγοντας να παρουσιάσουν την φωνή των άλλων. Σε οποιοδήποτε τραγικό γεγονός που έχει την ευθύνη η κυβέρνηση, πρώτο θέμα θα είναι κάτι άλλο που «πουλάει» ακόμα καλύτερα, σε μια απόπειρα αποπροσανατολισμού.
Γιατί πλέον όλα τα Μ.Μ.Ε, έχουν και μια κατεύθυνση. Είναι γνωστό σε όλους πόσα εκατομμύρια δίνονται από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στα Μ.Μ.Ε. για διάφορους λόγους και αιτίες. Ο μέσος πολίτης ξέρει ότι το μέσο αυτό που θα επιλέξει για να ενημερωθεί, είναι κίτρινο. Και δεν είναι μόνο ένα. Είναι πολλά που, θέλοντας και μη, επιλέγοντας την ενημέρωση μας, επιλέγουμε και την πλύση εγκεφάλου.
Και δεν είναι μόνο αυτά. Υπάρχουν και τα κοινωνικά δίκτυα, όπου μπορεί ο καθένας, ανώνυμα, χωρίς το μειονέκτημα της ταμπέλας πλέον, να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, έχοντας τις περισσότερες αντιδράσεις στην ανάρτηση του, με αποτέλεσμα να επηρεάσει γεγονότα και καταστάσεις, και να γείρει την πλάστιγγα προς τις δικές του πολιτικές αντιλήψεις.
Πόσες τακτικές, και πόσες επενδύσεις έχουν γίνει άραγε σε αυτόν νέο μέσο που μας προσφέρει η τεχνολογία, με σκοπό την αλλοίωση των αντιλήψεων?
Εν τέλει, είχε δίκιο ο κ. Μητσοτάκης. Στην δημοκρατία που ζούμε δεν υπάρχουν σκιές. 15.000 νόμιμες παρακολουθήσεις μόνο από την ΕΥΠ τον χρόνο. Φανταστείτε τις άλλες. Γιατί όσα συμβαίνουν είναι γνωστά σε όλους. Που μας οδηγεί στο εξής συμπέρασμα: δεν υπάρχει παρακράτος.Γιατί πλέον το παρακράτος έχει μετατραπεί σε φυσιολογικούς μηχανισμούς που πράττουν με διαφάνεια και πλέον δεν είναι ούτε παράνομοι, ούτε κρυφοί. Άρα, πλέον δεν μιλάμε για παρακράτος.
Εξακολουθούμε να μιλάμε για δημοκρατία. Μια βρώμικη, διεφθαρμένη και άρρωστη δημοκρατία. Η χώρα που γέννησε την ιδέα της δημοκρατίας, την όρισε ξανά, με έναν τρόπο που δεν θα ευχόταν κανείς.
Και εμείς στην Κω τσακωνόμαστε για το τίνος πρωτοβουλία ήταν να τοποθετηθούν οι λάμπες Led. Μια πολύ ωραία πρωτοβουλία, όποιου και να ήταν, που θα πρόσφερε πολλά. Αλλά τα προβλήματα, τοπικά πλέον, εξακολουθούν να είναι πολύ μεγαλύτερα.
Το πρώτο και βασικότερο είναι η ποιότητα του πολιτικού στερεώματος. Έχει γίνει γνωστό με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, ότι η τοπική αντιπολίτευση, παλεύει για την εξουσία και μόνο, και ότι μπορεί να σημαίνει αυτό, και όχι για το καλό του νησιού, όπως και θα έπρεπε να είναι. Κάθε έργο της Δημοτικής αρχής, ακολουθείται πρώτα απ’ όλα, από ένα δελτίο τύπου των αντιπολιτευόμενων, έτσι ώστε να πάρουν αυτοί τα εύσημα του έργου, ως ένα από τα πολλά έργα που είχαν βάλει αυτοί στον προγραμματισμό.
Όχι μόνο εκφράσεις που χρησιμοποιούνται δημόσια, αλλά και οι πράξεις πλέον, ρίχνουν το επίπεδο του πολιτικού σκηνικού, πηγαίνοντάς μας βήματα πίσω.
Βλέπουμε σε δημόσια διαβούλευση, που έγινε από κοινού δημοτικής αρχής και μειοψηφίας, να κατεβάζει τον διακόπτη του μικροφώνου του Δημάρχου, την στιγμή που αυτός μιλάει, ο Πρόεδρος της Κεφάλου. Αυτός δηλαδή που οι κάτοικοι της Κεφάλου έχουν σαν πρότυπο. Σαν τον άνθρωπο που περιμένουν να τους βοηθήσει έτσι ώστε να λυθούν τα σοβαρά προβλήματα που έχουν. Και αυτός για να τους βοηθήσει, κλείνει μικρόφωνα.
Όλα αυτά, σε μια δημόσια διαβούλευση που έγινε ύστερα από πρωτοβουλία του ίδιου του Προέδρου να συλλέξει υπογραφές για να παρευρεθεί ο Δήμαρχος και να μιλήσει μαζί τους.
Λες και, ο οποιοσδήποτε Δήμαρχος, που θα του ζητούσαν οι πολίτες να τους κάνει μια ενημέρωση για το στάδιο που βρίσκονται όλα τα θέματα που ταλανίζουν το χωριό, αυτός θα αρνούνταν, φορτώνοντας πάνω του, το όποιο πολιτικό κόστος της άρνησης αυτής. Εκτός και αν πίστευε ο Πρόεδρος, ότι ο Δήμαρχος θα φοβόταν να πάει, μην χειροδικήσουν πάνω του. Γιατί σε τέτοιο επίπεδο μας έχουν φτάσει.
Αλλά προφανώς η πρωτοβουλία αυτή του Προέδρου για τις υπογραφές, έγινε για να πολώσει το κλίμα, κάτι το οποίο, όπως είναι κατανοητό από όλους, δεν βοηθάει, εκτός και αν θες να διχάσεις την κοινωνία.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι πολλά, που πλέον δείχνουν οι πολίτες της Κω να έχουν καταλάβει και να επιλέγουν την ηρεμία και το καθαρό, θετικό κλίμα. Όμως υπάρχει η εθελοτυφλία σε όλα τα παραπάνω. Εθελοτυφλία από τους πολίτες της Ελλάδας για τις πρακτικές της κυβέρνησης, που χρηματίζει για να εξακολουθεί να κυβερνά, και εθελοτυφλία από τους πολίτες της Κω, για τις πρακτικές της αντιπολίτευσης που εκμηδενίζει το πολιτικό επίπεδο, πηγαίνοντας μας προς τα πίσω. Γιατί όμως?
Ένας βασικός λόγος είναι η ανάγκη μιας θέσης. Η ανάγκη που έχουμε για την διασφάλιση των συμφερόντων μας. Γιατί, γι’ αυτό εξάλλου όλοι δεν παλεύουν? Για το συμφέρον του. Το δικό του, του φίλου του και των δικών του ανθρώπων. Όλων αυτών των συμφερόντων που οδηγούν στην μεροληψία και στην ανάγκη επικράτησης κάποιου σε μια θέση με οποιοδήποτε κόστος επειδή, σε γενικές γραμμές έχουμε ένα προσωπικό συμφέρον.
Ο λόγος που οδηγούμαστε στην καταστροφή είναι η αντικειμενικότητα, που πλέον δεν υπάρχει. Έχουμε χάσει πλέον την έννοια του σωστού, του δίκαιου. Γιατί σωστό και δίκαιο είναι αυτό που μας συμφέρει.
Οπότε το πρόβλημα δεν είναι η κυβέρνηση, ή η αντιπολίτευση. Είμαστε εμείς και ο τρόπος που μας οδήγησαν να επιλέγουμε. Ο τρόπος που μας έμαθαν να αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα και πως αφήνουμε το παρακράτος να γίνει μια δημοκρατική αντίληψη.