Η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στον Ορφέα για τον απολογισμό της τριετίας της Δημοτικής Αρχής με την παρουσία πολιτών και εκπροσώπων φορέων είναι ίσως μία από τις πλέον εξέχουσες πολιτικές πράξεις που πραγματοποιούνται σπάνια.
Γράψαμε σε ένα προηγούμενο άρθρο μας ότι αυτή η συνεδρίαση δίνει την μοναδική ευκαιρία στους τοπικούς μας ηγέτες να ανεβάσουν το επίπεδο της πολιτικής σκέψης και πρακτικής πάνω από τα κοινά και τα τετριμμένα.
Σε μια συνεδρίαση για τις τύχες ενός λαού που τον έχουν ευνουχίσει. Που του έχουν αφαιρέσει το μυαλό να σκέφτεται και να αποφασίζει και του έκοψαν τα χέρια για να μην δημιουργεί.
Και φυσικά σε μια συνεδρίαση που αποδείχθηκε ότι οι τοπικοί ηγέτες τους εκπροσωπούν επάξια αυτόν το ευνουχισμένο λαό και όχι έναν λαό που είναι ζωντανός και επιθυμεί να πάρει τις τύχες του στα χέρια του.
Ενώ είναι ήδη καμένο το δάσος. Ενώ η “Αυτοδιοίκηση” με την ευθύνη των κυβερνήσεων των τελευταίων ετών είναι ανύπαρκτη και υπόδουλη τους, οι τοπικοί ηγέτες ποτίζουν ένα δένδρο (τον Δήμο) άλλος λίγο και άλλος περισσότερο, ο ένας το κλαδεύει καλύτερα από τον άλλο. Στριμώχνονται όλοι κάτω από την σκιά του. Και αλλοίμονο είναι ένα δένδρο που δεν κάνει και καρπούς ώστε κάποιοι πολίτες να επιζήσουν…
Σε αυτή την συνεδρίαση να μην μιλήσαμε για το δάσος που έκαψαν. Όμως κάποια στιγμή, σίγουρα οι νέοι μας, θα μιλήσουν. Θα μιλήσουν για την δημοκρατία που έχει ιδιωτικοποιηθεί. Για την δύναμη που τους έχουν κλέψει Και τότε αυτοί που σήμερα δεν μιλάνε θα διεκδικήσουν την ζωή τους, Μακριά από τον ωχαδελφισμό, τον ατομικισμό και την διαφθορά.