Σας μεταφέρουμε συνοπτικά απόψεις διεθνών σχολιαστών και αναλύσεων για όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ουκρανία που έχουν σαν στόχο να διευρύνουν τον ορίζοντα των σκέψεων μας πέρα από τα τετριμμένα που ακούμε καθημερινά περί δημοκρατίας και ελευθερίας.

Το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα στηρίζεται στην εμπιστοσύνη μεταξύ των κρατών του κόσμου με απαράβατο κανόνα ότι όλα τα κράτη θα τηρούν τις υποχρεώσεις τους στα δάνεια και στις συναλλαγές που συνάπτουν.

Το πάγωμα των συναλλαγματικών αποθεμάτων που συνέβη στο Αφγανιστάν, στο Ιράν ή στην Βενεζουέλα δεν επηρέασε την αξιοπιστία του συστήματος αφού αφορούσε μικρά μεγέθη σε σύγκριση με τα τεράστια παγκόσμια συναλλαγματικά αποθέματα που εξυπηρετούν τα χρέη των κρατών (Ομόλογα κλπ) και δεν δόθηκε ιδιαίτερη σημασία, ως μεμονωμένο και ελάχιστο γεγονός.

Τα συναλλαγματικά αποθέματα που κυρίως συσσωρεύονται σε αμερικάνικο νόμισμα, πράγμα που καθιστά τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής κυρίαρχη στο παιχνίδι της παγκόσμια οικονομίας.

Η απόφαση για το πάγωμα των συναλλαγματικών αποθεμάτων της Ρωσίας όμως είναι βέβαιο ότι κλόνισε την εμπιστοσύνη των ισχυρών παικτών του κόσμου όπως την Κίνα, την Ινδία, την Βραζιλία, την Ρωσία που είναι βέβαιο ότι σε κάποια φάση θα στηρίξουν εναλλακτικές λύσεις από αυτήν του πετροδολαρίου μέσω του οποίου αγοράζονται τα περισσότερα ομόλογα και γίνονται οι διεθνείς συναλλαγές ή θα απαιτήσουν την αυστηρή τήρηση με κάποιους άλλους τρόπους και όχι αυτών της Αμερικανικής κυριαρχίας.

Το λάθος της δέσμευσης των συναλλαγματικών αποθεμάτων της Ρωσίας που θριαμβευτικά επαινέθηκε από τους υποστηρικτές των εξοπλισμών που ανέφεραν ακόμα και πτώχευση της Ρωσίας, το κατάλαβε πρώτη η Αμερική αφού η Ρωσία δεν θα είχε συνάλλαγμα να ξεπληρώσει τα διεθνή ομόλογα του σχεδόν 1 δις δολαρίων που έληγαν στο τέλος Απριλίου.

Αποδείχθηκε ότι και σε αυτές τι περιπτώσεις υπάρχουν τα παράθυρα της καταστρατήγησης των μεγαλόστομων αποφάσεων του παγώματος με αποτέλεσμα το λόγια και οι εξαγγελίες να μείνουν στα χαρτιά και οι Ρώσοι με τα τεράστια συναλλαγματικά τους αποθέματα να ξεπληρώσουν τα ομόλογα με δολάρια  στους διεθνείς αγοραστές τους.

Όμως η εμπιστοσύνη έχει χαθεί. Και είναι βέβαιο ότι εάν δεν ανακληθούν σύντομα οι κυρώσεις που τραυματίζουν το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα θα συμβεί ότι έγινε και στην περίπτωση που κυριαρχούσε η Βρετανική Αυτοκρατορία με παντοδύναμη την αγγλική λίρα.     

Η Βρετανία, έχοντας πριν από διακόσια χρόνια την παγκόσμια κυριαρχία με βασικό εργαλείο την βιομηχανία της υποχρέωνε την διεθνή αγορά σε συναλλαγές με λίρες Αγγλίας. Από την στιγμή που αναπτύχθηκαν βιομηχανικά η Αμερική και η Ευρώπη η Αγγλία έπαψε να έχει το αποκλειστικό προνόμιο.

Ο κόσμος σήμερα δεν είναι όπως πριν από 60 χρόνια. Η Αμερική δεν έχει την ίδια βιομηχανική ισχύ. Άλλες χώρες αναδύονται στην διεθνή σκηνή και σε αυτές τις χώρες που εμφανίζονται φαινόμενα ιμπεριαλισμού η κυριαρχία της Αμερικής στο χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν είναι αρεστή ή αμφισβητείται αφού μετατρέπεται σε παρασιτική . 

Ο πόλεμος στην Ουκρανία με θύμα των λαό της υποκρύπτει τον σκληρό ανταγωνισμό που αναφύεται από τις νέες αναδυόμενες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που αποκτούν την οικονομική τους αυτοδυναμία.  Διαβάζουμε τα εξής:

«Οι ΗΠΑ παράγουν δικό τους πετρέλαιο και φυσικό αέριο για τις δικές τους ανάγκες. Θέλουν, όμως, ως η ισχυρότερη ιμπεριαλιστική δύναμη του πλανήτη, να ελέγχουν τη ροή των βασικών πρώτων υλών των βιομηχανιών των ανταγωνιστών τους, με το προνόμιο που τους εξασφαλίζει η υπεροχή του στρατού τους και του κεφαλαίου τους. Το «πετροδολάριο» εξασφαλίζει στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό κάτι πολύ ισχυρότερο για την παγκόσμια επικράτηση στο διαμοιρασμό των σφαιρών επιρροής. Οι περισσότερες χώρες του κόσμου και οι μεγάλες επιχειρήσεις αναγκαστικά επενδύουν σε αμερικανικά ομόλογα και αγοράζουν δολάρια για τις συναλλαγές τους. Ετσι, οι ΗΠΑ μπορούν να καταβάλλουν τεράστιες δαπάνες σε ντάμπινγκ και στρατιωτικούς εξοπλισμούς, εκτινάσσοντας αρνητικά το εμπορικό ισοζύγιό τους και το χρέος τους. Με αυτόν τον τρόπο, οι μεγάλες χώρες, όπως η ίδια η ιμπεριαλιστική Κίνα αλλά και οι ισχυρές περιφερειακές δυνάμεις και αναπτυσσόμενες χώρες Ινδία και Βραζιλία, «δανείζουν» αναγκαστικά τις ΗΠΑ.