Η 2 Απριλίου κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο είναι αφιερωμένη στα παιδιά με Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ) μιας διαταραχής που από πρόχειρες εκτιμήσεις στην Κω εμφανίζεται σε αρκετές δεκάδες ίσως και εκατοντάδες παιδιά.
Διαταραχή που πολλές φορές δύσκολα εντοπίζεται με αποτέλεσμα λαθεμένες εντυπώσεις και σίγουρα λαθεμένες προσεγγίσεις στην αντιμετώπιση του.
Είναι βέβαιο ότι η διαταραχή δεν ταλαιπωρεί τα ίδια τα αγγελούδια μας που η αντιμετώπιση τους δεν είναι η επιστημονικά πρέπουσα είτε από τους δασκάλους, είτε από τους συμμαθητές, είτε και από τους ίδιους τους γονείς, αλλά και τους ίδιους τους γονείς που για την υποστήριξη τους απαιτούνται εξειδικευμένες γνώσεις και μέσα, αλλά και χρήματα.
Είναι επίσης κατανοητό ότι η συνεύρεση των παιδιών αυτών σε γενικά δημόσια σχολεία επιδεινώνουν την κατάσταση αντί να την καλυτερεύουν.
Το γράψαμε στο παρελθόν και θα το επαναλάβουμε για μια ακόμα φορά ότι η αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος με ειδικούς και εξειδικευμένα μέσα είναι πρώτιστη υποχρέωση της ίδιας της κοινωνίας αφού τα παιδιά είναι το μέλλον του νησιού μας.
Η κοινωνική συνοχή που είναι απαραίτητη για την οικονομική ανάπτυξη του τόπου μας απαιτεί την υποστήριξη γονέων και παιδιών που σηκώνουν τον δικό τους Γολγοθά. Παιδιών που με την σωστή αντιμετώπιση θα ενταχθούν στην κοινωνία μας ως παραγωγικά κύτταρα.
Ο Δήμος μας δεν μπορεί να μην ενδιαφερθεί. Η ίδια η κοινωνία θα πρέπει να συμμετάσχει σε μια προσπάθεια αντιμετώπισης ενός θέματος που αφορά την ιστορία, τον πολιτισμό και το μέλλον του νησιού μας.
Είναι μία πρωτοβουλία που απελευθερώνει τις δυνάμεις των παιδιών με ΔΑΠ, που ενώνει όλη την κοινωνία με στόχο την αποδοχή της διαφορετικότητας, την ενημέρωση, την μεγαλύτερη πρόσβαση, την ίση μεταχείριση.