Ο πρόεδρος της μαρτυρικής Ουκρανίας μιλά στα Κοινοβούλια των Δυτικών χωρών αναφερόμενος στην δημοκρατία και την ελευθερία των λαών και στο δικαίωμα τους να υπερασπίζονται τα εθνικά δίκαια.
Εάν πράγματι πίστευε σε αυτά τότε θα έπρεπε να αποδεχτεί αυτά που του ζήτησαν οι Ρώσοι πριν από τον πόλεμο και τα οποία αρνήθηκε με υπεροψία.
Του ζήτησαν αποστρατικοποίηση και ουδετερότητα. Του ζήτησαν τον αφοπλισμό των ναζιστικών ταγμάτων που δρούσαν κυρίως στα ανατολικά εναντίων των Ρωσόφωνων πληθυσμών. Του ζήτησαν σεβασμό της αυτοτέλειας των Ρωσόφωνων πληθυσμών σύμφωνα με τις συμφωνίες του Μινσκ. Και του ζήτησαν και αναγνώριση ως επίσημης και της ρωσικής γλώσσας.
Αλήθεια ποιός δεν θέλει ειρήνη. Ποιός θέλει τους εξοπλισμούς. Ποιός θέλει να καταπιέζονται οι μειονότητες σε ένα κράτος. ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΟΦΡΩΝ ΗΓΕΤΗΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΛΑΟΣ
Έπρεπε να γίνει ο πόλεμος. Έπρεπε να καταστραφεί μια ολόκληρη χώρα. Έπρεπε να θυσιαστούν άδικα χιλιάδες άνθρωποι για να φτάσει ο ηγέτης της Ουκρανίας να αποδέχεται την ουδετερότητα, την αποστρατικοποίηση, τον σεβασμό των μειονοτήτων και της γλώσσας τους με μόνη απαίτηση τις εγγυήσεις των μεγάλων δυνάμεων για την αποτροπή μιας ενδεχόμενης επίθεσης και κατάληψης της χώρας του από τους Ρώσους.
Ο Ζελένσκι αγνόησε την μακραίωνη ιστορία της πατρίδας του. Αγνόησε τις ματωμένες ιστορίες όλων των λαών. Και περισσότερο απ’ όλα αγνόησε ότι οι αιτίες των πολέμων είναι το χρήμα.
Για έναν απλό άνθρωπο που πιστεύει ακόμα στην δημοκρατία και στην ελευθερία των λαών συγχωρούνται τα λάθη. Αλλά για ένα ηγέτη που από την απόφαση του εξαρτάται η τύχη 45 εκατομμυρίων ψυχών τα λάθη δεν συγχωρούνται γιατί μπορεί να είναι και σκόπιμα.