Επανάσταση 21. Η τότε εθνεγερσία στη σημερινή εθνοθυσία

70 χρόνια έχουν περάσει από τότε και οι αλλαγές είναι ίσες με τα προηγούμενα δύο χιλιάδες χρόνια.

Από την Αμερικανική εθνεγερσία, την Γαλλική επανάσταση, την κατάρρευση των αυτοκρατοριών και τηςαποικιοκρατίας, τις ιδεολογικές αλλά και θρησκευτικές διαμάχες, φτάσαμε αμέσως μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, στα τελευταία 60 χρόνια , στην παγκοσμιοποιημένη κυριαρχία των ισχυρών του χρήματος και των κεφαλαίων.

Τότε ο θούριος του Ρήγα συγκλόνιζε τους λαούς όλης της Ευρώπης. Τώρα τα τύμπανα τα παίζουν δύο τρεις μεγάλοι στον κόσμο και οι άλλοι ακολουθούν.  Και αυτοί που δεν θέλουν γιατί πιστεύουν ακόμα στον Ρήγα Φεραίο (φανταστείτε μετά από 200 χρόνια καταιγιστικών αλλαγών) χύνουν το αίμα τους αφού έμαθαν ότι η ελευθερία μετριέται με της καρδιάς το πύρωμα και με αίμα και όχι με το χρήμα.

Βγαίνουν και ξαναβγαίνουν επιστήμονες αναλυτές των διεθνών εξελίξεων για να μας εξηγήσουν τον πόλεμο στην Ουκρανία , λες και τα πράγματα δεν είναι μπροστά μας, δεν είναι απλά και εύκολα να εξηγηθούν όσο η διαφορά της νύχτας με την ημέρα.

Κλαίνε και οδύρονται για την θυσία των αμάχων του Ουκρανικού λαού. Ενθουσιάζονται για το εθνικό φρόνημα και την αντίσταση του Δαυίδ απέναντι του σιδηρόφρακτου Γολιάθ, στέλνουν όπλα για να αντιμετωπιστεί η αδικία. Μιλούν για τον αγώνα της ελευθερίας και της δημοκρατίας.

Δεν λένε τίποτε για τους χαροκαμένους λαούς της Αφρικής, της Λατινικής Αμερικής, της Ασίας.  Δεν βλέπουν ότι στην Ουκρανία ζουν 40 εκατομμύρια καταναλωτές που οι μεγάλοι τους λιμπίζονται.  Κάνουν ότι δεν βλέπουν ότι τα εργοστάσια των όπλων μετά την Συρία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν πρέπει να συνεχίσουν να δουλεύουν με αμείωτο ρυθμό για τα ματωμένα κέρδη τους …. Κλείνουν τα μάτια για το χιλιοτρυπημένο  εμπάργκο στα όπλα.

Ο λαός μας σίγουρα θα αγωνιστεί για την ελευθερία της πατρίδας μας. Αυτό μας έμαθαν οι πρόγονοι μας, είναι βαθειά μέσα μας.  Το ίδιο φυσικά θα κάνει και ο λαός της Τουρκίας για την δική του πατρίδα.  Και όταν θα έλθει η ώρα, τότε και οι δύο λαοί θα χύνουν δάκρυα μέσ’ του Βοσπόρου τα στενά. Ας ελπίσουμε πως θα είναι δάκρυα χαράς και όχι αίματος.

Χρόνια πολλά με ειρήνη και αφοπλισμό.