Δεν θα γράφαμε αυτό το κείμενο εάν δεν μας παρακινούσε η πρόταση και η επιμονή της δημοτικής αρχής να ασχολείται παραπλανητικά με τα καυτά θέματα της δημόσιας υγείας του νησιού μας.
Παρακολουθούμε την πορεία του Δήμου μας τα τρία τελευταία χρόνια. Συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι θα υπήρχε μια τεράστια διαφορά μεταξύ της σημερινής δημοτικής αρχής και των στελεχών της από αυτή της προηγούμενης. Διαφορά στην ποιότητα των στόχων και των συμπεριφορών. Ελπίζουμε να μην διαψευστούμε.
Όμως το να αποπροσανατολίζεις την σκέψη του κόσμου από το τεράστιο πρόβλημα της τραγικής κατάστασης του νοσοκομείου μας για δεύτερη φορά είναι έλλειμμα ωριμότητας πολιτικής σκέψης και θέσης, εκτός και αν είναι υποταγή του Δήμου στην κυβερνητική πολιτική.
Την πρώτη φορά και την ώρα που το νοσοκομείο μας βουλιάζει, όπως λένε τα ίδια τα στελέχη του, ο Δήμος ζητά νέο νοσοκομείο και αποπροσανατολίζει τον κόσμο και το αγώνα για δωρεάν καλή δημόσια υγεία, για την πλήρη στελέχωση του.
Τώρα μας ήρθε, αποπροσανατολίζοντας μας και πάλι, το μνημόνιο συνεργασίας με μια ιατρική σχολή άγνωστη και στον τελευταίο πολίτη της Κω και στην άλλη άκρη της Ελλάδας.
Στην ουσία μας λένε υποκριτικά ότι αυτό το μνημόνιο θα μας σώσει. Ότι αυτό το μνημόνιο θα αναβαθμίσει το υποβαθμισμένο νοσοκομείο. Ότι, αδέλφια είδατε!, αγωνιζόμαστε για καλύτερη παροχή υπηρεσιών υγείας και αυτή είναι η λύση.
Αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι η δημοτική αρχή πίστεψε κάποιον συνεργάτη της πως με αυτό το μνημόνιο θα σωθούμε. Άλλωστε και ο τελευταίος πολίτης γνωρίζει ότι το αποκούμπι του και για την ευκολότερη ασθένεια είναι οι συμπατριώτες μας εξαίρετοι γιατροί των Αθηνών.
Αδυνατούμε επίσης να πιστέψουμε ότι τα αξιόλογα στελέχη της δημοτικής αρχής σκέπτονται και ενεργούν σύμφωνα με τις κομματικές τους τοποθετήσεις. Και ότι ο Δήμαρχος κ. Νικηταράς δεν οριοθετεί τις πολιτικές από τις κομματικές αποστάσεις.
Εμείς κτυπούμε τις καμπάνες. Αυτά τα μνημόνια και αυτές οι συμβάσεις δεν μας αρέσουν γιατί μυρίζουν μπαρούτι σε βάρος της κοινωνίας μας και της ενότητα της.