Ελάχιστοι πολίτες να διαμαρτύρονται μπροστά σε ένα νοσοκομείο που καταρρέει και που η λειτουργία του αφορά την υγεία 40 χιλιάδων ανθρώπων σίγουρα δημιουργεί πρόβλημα και θέτει σοβαρά ερωτήματα.
Τα ερωτήματα πολλαπλασιάζονται όταν την ίδια στιγμή οι τοπικές ηγεσίες καμαρώνουν για την αδελφοποίηση της Κω με την Λάρισα εξ αιτίας του πατέρα της ιατρικής Ιπποκράτη!
Διαμαρτύρονται μετρημένοι στα δάκτυλα πολίτες ευαισθητοποιημένοι για ένα θέμα που αφορά το σύνολο της κοινωνίας μας. Μιας κοινωνίας που μετά βεβαιότητας τους γυρίζει το κεφάλι και τους οικτίρει ή και τους περιγελά!!
Αυτή είναι η ωμή αλήθεια, όσο πικρή και αν είναι. Είναι η ίδια αλήθεια και με τον γραφικό Καίσερλη με την ταμπέλα για το μάρμαρο του Μανούση.
Να σταματήσει ο ένας που διαμαρτύρεται και καταγγέλλει; Να σταματήσουν οι πέντε, οι δέκα, οι εκατό; Γιατί άραγε αυτοί η αδιαφορία. Και πολύ περισσότερο γιατί τα μειδιάματα για τους εκπροσώπους του Εργατικού Κέντρου, αυτούς τους λίγους που τολμούν;
Όχι αγαπητοί μας φίλοι, δεν πρέπει να σταματήσουν και φυσικά δεν θα σταματήσουν έστω και αν μείνει ένας. Και αυτό γιατί τα αιτήματα, οι αγωνίες, η κατακραυγή για το ανύπαρκτο σύστημα υγείας είναι αληθινά.
Όπως αληθινή είναι και η αδιαφορία των πολιτών που φτάνει μέχρι του έσχατου σημείου της εκμετάλλευσης τους από αυτούς που διαχειρίζονται την υγεία. Αυτούς που εμείς οι ίδιοι εξουσιοδοτήσαμε να μας κυβερνήσουν ως σωτήρες.
Αλλά αληθινή είναι και η αντιμετώπιση των πολιτών στους ελάχιστους που διαμαρτύρονται, που τους ειρωνεύονται και πολλές φορές τους φτύνουν.
Εμείς στην συντακτική ομάδα απαντούμε στα ερωτήματα και στις αιτίες της αδιαφορίας και της ατελέσφορης διαμαρτυρίας.
Έχουμε το θάρρος να πούμε ότι ανάλογα με το κόμμα στο οποίο πιστεύουμε κρίνουμε τα πράγματα και εξουσιοδοτούμε σωτήρες να μας σώσουν. Και ενώ γνωρίζουμε ότι τα στελέχη του Εργατικού Κέντρου έχουν δίκιο δεν τα εμπιστευόμαστε γιατί θέλουμε τους σωτήρες του δικού μας κόμματος και όχι του σωτήρες του ΚΚΕ.
Βολευτήκαμε, συνηθίσαμε και αδυνατούμε να πούμε ο καθένας από την δική του σκοπιά ότι δεν θέλουμε άλλους σωτήρες των σημερινών κομμάτων, από την ΝΔ μέχρι το ΚΚΕ και των σημερινών κυβερνήσεων.
Εμείς προτείνουμε να αλλάξουν τα συστήματα διακυβέρνησης, να πάψουν να υπάρχουν σωτήρες υπουργοί και διαμεσολαβητές Βουλευτές, να μειωθούν οι βουλευτές σε 200 και την ευθύνη τις είσπραξης των τοπικών φόρων και της διοίκησης και διαχείρισης του νοσοκομείου μας και των σχολείων μας και της δημόσιας περιουσίας να την αναλάβει η τοπική κοινωνία, ο Δήμος μας.
Να ζήσει και η δική μας κοινωνία όπως ζουν σε όλα τα κράτη της Ευρώπης όπου η δημιουργικότητα, η παραγωγικότητα και ο πολλαπλασιασμός της απόδοσης του χρήματος είναι υποχρεωτικά συνδεδεμένα με την δύναμη των ανθρώπων και την συμμετοχή τους στην διαχείριση των υποθέσεων τους και όχι σε σωτήρες.
Τώρα παρακαλούμε, ζητάμε ή έστω απαιτούμε να μας σώσουν. Τότε η διοίκηση και διαχείριση των υποθέσεων της ζωής μας θα είναι ταυτισμένη με την ευθύνη της τοπικής κοινωνίας. Τότε μόνον η κοινωνία μεγαλουργεί.