Πριν από λίγες ημέρες γράφαμε για την προοπτική ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ στο προσεχές συνέδριο του και τις συντηρητικές δυνάμεις του που δυστυχώς δεν τον αφήνουν να ανοιχτεί στην κοινωνία και να δώσει την δυνατότητα στις τοπικές κοινωνίες να πάρουν τις τύχες της ζωής τους στα χέρια τους.

Μιλήσαμε για τους ελάχιστους σωτήρες που πάντα θα υπάρχουν, αφενός γιατί η εξουσία είναι γλυκιά και αφετέρου γιατί θεωρούν τους εαυτούς τους αναντικατάστατους.

Μάλιστα προτείναμε στην τοπική ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να ξεκινήσει έναν αγώνα ώστε στο συνέδριο να περάσουν οι απόψεις της αποκέντρωσης και της συμμετοχικής δημοκρατίας, ως το μόνο όπλο κατά του συγκεντρωτισμού των εξουσιών που είναι ευάλωτες στον πλούτο των λίγων.

Προχθές μας ξάφνιασε η πρόθεση και πρόταση του Αλέξη Τσίπρα να ανατρέψει τα ισχύοντα και να μεταφέρει την απόφαση της εκλογής του αρχηγού, αλλά και των μελών της κεντρικής επιτροπής, στην βάση!

Είναι ένα πρώτο βήμα, κατά την άποψη του αρχηγού, πρόσκλησης των πολιτών να συμμετάσχουν και να επιλέξουν. Είναι μια έκπληξη που προδιαθέτει και επιδιώκει την εξωστρέφεια, αλλά κυρίως δίδει την δυνατότητα και για άλλες καθοριστικές αλλαγές που δεν θα εξουσιοδοτούν τους εκλεγμένους να διαχειριστούν τις δημόσιες υποθέσεις για μια τετραετία, αλλά να δίνει την δυνατότητα να τις διαχειρίζεται συνεχώς η βάση και η ίδια η κοινωνία.

Σίγουρα δεν περιμέναμε από την βάση να απαιτήσει την εκλογή της κεντρικής επιτροπής από τα μέλη. Δεν υπάρχει στην κοινωνία καμία τέτοια επιθυμία και διεκδίκηση, ουδόλως τους ενδιαφέρει. Όμως σε ένα συγκεντρωτικό σύστημα εξουσίας είναι βέβαιο ότι η απόφαση του κάτι λέει και φυσικά πρυτανεύει.

Τα ίδια ακριβώς προτείνουμε και για την νέα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, άλλωστε τα παλαιότερα μέλη του αντιλαμβάνονται περισσότερο από τον καθένα μας τι σημαίνουν η λέξεις αυτοτέλεια και αυτοδυναμία των Δήμων, των τοπικών κοινωνία που ήταν οι μοναδικοί στόχοι και αιτίες τότε που την πρωτοκαθεδρία στα πολιτικά πράγματα την είχε το ΠΑΣΟΚ.