Μερικές σκέψεις σε αυτή την γλοιώδη αρρώστια.
Έπρεπε να φτάσουμε στο αμήν για να πληροφορηθούμε αυτά που γνωρίζουν οι πάντες στο χώρο των φώτων και της πασαρέλας.
Έπρεπε να βρεθούν επτά παράνομα βίντεο που κυκλοφορούσαν χρόνια τώρα, με ισάριθμες κοπέλες για να κατανοήσουμε την ευκολία της έκθεσης στον πειρασμό
Έπρεπε να καθυστερήσει η δημοσιοποίηση της μήνυσης δύο και πάνω χρόνια ή έρευνα στο σπίτι του ηθοποιού για τα βίντεο της ντροπής.
Έπρεπε να πέσει ατομική βόμβα στην κοινωνία μας για να ανακαλύψουμε ότι τα φαινόμενα της εκμετάλλευσης των ψυχών και των σωμάτων ανυπεράσπιστων αγοριών και κοριτσιών που ψάχνουν να μπουν στο λαμπερό φως της τέχνης και του θεάτρου είναι καθημερινό φαινόμενο του λεγόμενου πάγκου που θα πρέπει να περάσουν.
Τα κορίτσια των 16 και των 20 χρόνων που θέλουν τα φώτα και ξαφνικά βρίσκονται στο σκοτάδι της γκλαμουριάς των επώνυμων.
Η υποκρισία μιας κοινωνίας που κάνει ότι δεν γνωρίζει και μάλιστα εκπλήσσεται όταν πληροφορείται την εκμετάλλευση του αδύνατου από τον ισχυρό.
Και φυσικά αυτή η κοινωνία σταματά, έστω και αργά, στο γαργαλιστικό της σωματικής εκμετάλλευσης αποκρύπτοντας και παραβλέποντας την εκμετάλλευση της ανθρώπινης ή πνευματικής εργασίας των απελπισμένων και των αδύνατων.