Ο Σύλλογος Νεφροπαθών του νησιού μας, δημοσίευσε μία επιστολή, κραυγή αγωνίας, για τις ελλείψεις του νοσοκομείου μας στον ευαίσθητο τομέα της νεφρικής ανεπάρκειας που ταλαιπωρεί δεκάδες συμπατριώτες μας.

 

Διαβάζοντας κάποιος αυτήν την επιστολή θα σταματήσει στο αίτημα της άμεσης στελέχωσης του τμήματος της αιμοκάθαρσης και φυσικά θα κουνήσει το κεφάλι του για την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στο νοσοκομείο και την πλήρη εγκατάλειψη του.

 

Ενδεχόμενα να συμπληρώσει διαβάζοντας την επιστολή και τις δικές του σκέψεις που ξεκινούν από την ευχή να μην πάθει και εκείνος τίποτε, μέχρι και τις φράσεις: τι ξευτίλα είναι αυτή ή πάλι καλά που υπάρχει και ένας νεφρολόγος και γίνεται η δουλειά!!

 

Εμείς όμως θα πούμε κάτι που μας έκανε εντύπωση. Γιατί έπρεπε να φτάσει στο σημείο ο Σύλλογος να δημοσιεύσει αυτή την επιστολή;

 

Σίγουρα δεν υπάρχει δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ των νεφροπαθών μας και της διοίκησης του νοσοκομείου. Σίγουρα η διοίκηση δεν συνεργάζεται μαζί τους, δεν τους ακούει και φυσικά δεν ανταποκρίνεται στα δίκαια αιτήματα τους.

 

Γιατί αν υπήρχε αυτή η αναγκαία και απαραίτητη συνεργασία τότε ο Σύλλογος θα γνώριζε τις αιτίες των ελλείψεων, θα γνώριζε ποιοί ευθύνονται και φυσικά θα αναγνώριζε την προσπάθεια που ενδεχόμενα καταβάλλεται για την επίλυση των προβλημάτων και δεν θα υπήρχε η ανάγκη δημοσιοποίησης τους.

 

Και μια και λέμε για το νοσοκομείο, μάθαμε ότι ο Δήμαρχος ήταν πάλι στην Αθήνα για το νέο νοσοκομείο! Τουλάχιστον εκεί στα κτίρια του ανάλγητου κράτους των Αθηνών ας έλεγε και καμιά κουβέντα και για τους νεφροπαθείς μας..