Απίστευτο! Δεν το χωρά ο νους λογικού ανθρώπου! Άλλος αποδήμησε και άλλον υμνολογούν

Έφυγε από κοντά μας ό Θεόφιλος Χατζηστέργος. Ένας σεμνός και ταπεινός άνθρωπος που όπως και πολλοί άλλοι συμπατριώτες μας προσέφερε ύψιστες υπηρεσίες υγείας στην πατρίδα του! Που συμμετείχε με σωφροσύνη στα κοινά ως ενεργός πολίτης!

Είναι πολύ λογικό να γραφτούν και να ειπωθούν πολλά καλά λόγια για την ζωή του και για την προσφορά του. Λιτά και συγκινητικά.

Και όμως αυτό που διαβάσαμε σε ένα κείμενο υπερβαίνει κάθε λογική! Είναι ένα μικρό τραγικό δείγμα μιας απέλπιδος προσπάθειας που φτάνει μέχρι την κωμωδία του “επικήδειου του Κονδυλάκη” και που στην ουσία θίγει την αξιοπρέπεια, την ταπεινότητα και την σεμνότητα που χαρακτήριζε τον εκλιπόντα.

Αντί στο κείμενο που διαβάσαμε να γραφτούν λίγες λέξεις για τον άνθρωπο Θεόφιλο, διαβάσαμε ύμνους για τον Σταμάτη Μανούση και το φημισμένο οφθαλμιατρείο του στο Κολωνάκι!

Σας παραθέτουμε αυτούσιο μέρος αυτού του κειμένου, ως αδιάψευστο μάρτυρα  με την απορία ποιός το έγραψε, γνωρίζοντας ότι δεν είναι τα παιδιά του εκλιπόντος που χαρακτηρίζονται με την ίδια ταπεινότητα και τα συλλυπούμεθα και ελπίζοντας ότι δεν είναι ο διοικητής του νοσοκομείου και το Δ.Σ..  

“Βιογραφικό: Ο αείμνηστος Σταμάτιος Μανούσης, ο πρώτος οφθαλμίατρος της Κω, πολιτικός και εξαίρετος επιστήμονας είχε την ευτυχία και το προνόμιο να εκπαιδεύσει τον αμέσως μετά διάδοχο του οφθαλμίατρο κ. Θεόφιλο Χατζηστέργο, ο οποίος γεννήθηκε το 1933 στο ορεινό χωριό, στο πανέμορφο Ασφενδιού. Τελειώνοντας το Ιπποκράτειο Γενικό και μοναδικό Γυμνάσιο, φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστήμιου Αθηνών. Κατά την διάρκεια των σπουδών του, εργαζόταν ως βοηθός, κοντά στο φημισμένο οφθαλμιατρείο, του πολιτικού και οφθαλμίατρου Κώου, αείμνηστου Σταμάτη Μανούση. Αυτή η συνεργασία, τον έκανε να αγαπήσει τον ιατρικό κλάδο της οφθαλμολογίας, την οποία και υπηρέτησε πιστά και με ιδιαίτερο ζήλο. Ζούσε τον πόνο των ασθενών του και την αγωνία τους αν η εγχείρηση καταρράκτη, θα έχει επιτυχία ή αν τα ανάλογα γυαλιά θα τους βοηθούσαν στην καθημερινότητα τους.

Μετά την στρατιωτική του θητεία ως αγροτικός ιατρός, στο Αγροτικό Ιατρείο Αντιμάχειας 1962-1964, ξεκίνησε την ειδικότητα της οφθαλμολογίας στο Λαϊκό Νοσοκομείο Αθηνών. Ταυτόχρονα συνέχισε να εργάζεται, στην οφθαλμολογική κλινική του κ. Μανούση”.

Εμείς αποχαιρετούμε τον Θεόφιλο και τον ευχαριστούμε γιατί μας δίδαξε την ηθική στην πολιτική και την σεμνότητα στην ζωή μας.