Πήραμε και δημοσιεύουμε γιατί μας άρεσε την επιστολή της φίλης μας που αναφέρεται στο φαινόμενο της απαράδεκτης συμπεριφοράς προς ηλικιωμένους των τραπεζών της Κω. Για το θέμα αυτό, όπως και για την ανάγκη δημιουργίας ειδικού σχολείου για τα αυτιστικά παιδιά θα επανέλθουμε αν δεν εισακουσθούμε
” Κύριοι, θα γράφω λίγα λόγια για αυτό που συμβαίνει έξω από τις Τράπεζες σχεδόν καθημερινά και ιδίως σε αυτές που το πρωί τους κτυπά ο ήλιος τις πόρτες των εισόδων τους.
Είναι όρθιοι μέσα στον ήλιο ηλικιωμένοι άνθρωποι αλλά και εργαζόμενοι για δέκα λεπτά και πολλές φορές μισή ώρα περιμένοντας την σειρά τους.
Είμαι βεβαία ότι κανένας από τους υπαλλήλους και διευθυντές δεν το σκέφτηκε. Γιατί αν έβλεπε τι υφίσταται οι γονείς μας έξω από την Τράπεζα σίγουρα θα έβγαινε και θα τους έδινε μια καρέκλα. Σίγουρα θα τους πήγαινε στην σκιά.
Δεν θα γράψω για την εξυπηρέτηση. Δεν θα γράψω για τις τράπεζες και τα κέρδη τους.
Αυτό που θα πω είναι να ασχοληθούν με τους πελάτες τους. Και αν δεν μπορούν αυτοί γιατί δεν έχουν χρήματα ας ασχοληθεί ο Δήμος μας.
Δύο παγκάκια και ένα στέγαστρο έξω από κάθε τράπεζα και ένα μηχάνημα για την σειρά της εισόδου δεν στοιχίζουν τίποτε.
Δείχνουν όμως την ευαισθησία μας σε ανθρώπους που υποφέρουν μέσα στον ήλιο και όρθιοι”.