Δύο τρεις αριθμοί είναι ικανοί να μας προσγειώσουν στην ωμή πραγματικότητα της Ελληνικής οικονομίας και να μας φανερώσουν το μέλλον των τουλάχιστον τριών τεσσάρων χρόνων.
Στον ένα χρόνο της Πανδημίας και των κλειστών παραγωγικών επιχειρήσεων χάθηκαν 62 δις ευρώ! Τα 42 δις χάθηκαν από την αγορά και τα 20,4 δις στα έσοδα του κράτους!
Ο δανεισμός της χώρας αυξάνει φτάνοντας στο 220% του ΑΕΠ, όταν στην Τουρκία είναι στο 60%!
Η κατάσταση συνεχίζεται και από ότι φαίνεται και ο τουρισμός ως ο μεγάλος αιμοδότης της χώρας και των επιχειρήσεων ζήτημα είναι εάν θα φτάσει στα περυσινά επίπεδα. Η κυβέρνηση υπολογίζει τα 8 δις από τα 4 που ήταν πέρυσι.
Και όλοι περιμένουν το μάνα από τον ουρανό, δηλαδή τα 32 δις της Ε.Ε. του ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας! Ενός Ταμείου που ακόμα δεν μας είπαν τι κρύβει.
Δεν θα μπούμε στον πειρασμό να μιλήσουμε για την οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης. Ούτε θα πούμε για το τεράστιο λάθος της μη έγκαιρης επένδυσης ενός δις στην υγεία με την κατασκευή και λειτουργία 500 κλινών ΜΕΘ που σίγουρα θα ελάττωναν την χασούρα των 62 δις.
Θα πούμε για την ανοησία των υποσχέσεων κατασκευής νέου νοσοκομείου, Δικαστηρίων, σχολείων και άλλων μερικών κτιρίων!
Ποιός λογικός κυβερνήτης με αυτή την τραγική κατάσταση στην οικονομία θα προχωρήσει στην κατασκευή αυτών των κτιρίων για τα οποία σήμερα δεν πληρώνει ενοίκια. Άντε να συμφωνήσει για την κατασκευή του κτιρίου της Πυροσβεστικής που τώρα το ενοικιάζουμε και μάλιστα αφού μελετήσει το κόστος με το δάνειο των ΣΔΙΤ και το όφελος!
Και ποιός σημερινός δανειστής μας που ακόμα μας ελέγχει και μας έχει στην μέγγενη θα δεχθεί να κατασκευάζουμε έργα με νέα δάνεια των ΣΔΙΤ, όταν ο παλιός δανεισμός μας έχει ξεπεράσει το ταβάνι!
Πέρα από το ότι η αναγκαιότητα της αναθέρμανσης της οικονομίας απαιτεί παραγωγικές επενδύσεις και μάλιστα όχι με δανεισμό όταν αυτός ξεπερνά στην χώρα τα λογικά πλαίσια.