Αν νομίζετε ότι είμαστε προληπτικοί κάνετε λάθος. Εμείς λέμε αυτά που ακούμε και αυτά που βλέπουμε και φαίνεται ότι δεν πέφτουμε έξω.
Αλλοίμονο αν δεν γνωρίζατε ότι ο μαγαζάτορας ξέρει από το πρωί αν θα πάει ή όχι καλά η ημέρα. Τον πρώτο πελάτη που θα δει καταλαβαίνει τι θα προκύψει!
Το ίδιο γίνεται και στις δουλειές. Ξεκινά κάποιος την επιχείρηση και όλα του πάνε δεξιά. Μέχρι και το λαχείο κερδίζει! Τυχερός σου λέει ο άνθρωπος…
Και έχει άλλους που ότι και να πιάσουν γίνεται κάρβουνο! Περνούν, και στο καφενείο φτύνουν τον κόρφο τους. Γρουσούζης σε λέει. Γκαντέμης..
Κάπως έτσι μας έκατσε και το 2020. Ποιά γρίπη. Ποια πνευμονία. ΠΑΝΔΗΜΙΑ! Ιός κορώνα!, ούτε καπέλο, ούτε καν φέσι! Κορώνα του Βασιλιά…
Και από πάνω το Λοκ ντάουν. Χειρότερη και από την πτώχευση του 2010. Ούτε Νομισματικό Ταμείο να είχαμε.
Μπαίνει μέσα στο μαγαζί ο καλός άνθρωπος και ανοίγει η καρδιά του μαγαζάτορα, γελάνε και τα μουστάκια του. Ξέρει ότι η ημέρα του θα αυγατίσει. Γνωρίζει ότι είναι ανοιχτοχέρης, ότι καλημερίζει και χαμογελά σε όλους. Και τους πλούσιους και ειδικά τους φτωχούς.
Μπαίνει ο γκαντέμης και πίσω του ο μαγαζάτορας ρίχνει αλάτι. Τον γνωρίζει. Χαιρετά και το γέλιο του είναι ψεύτικο! Βλέπει φτωχό και τα δάκρυα είναι στεγνά! Τα μάτια του γιαλουρίζουν! Αυτός και τα σπίτια του να είναι καλά και όλοι οι άλλοι, σιγά…
Το ήξερε ο μαγαζάτορας, αλλά δεν φταίει. Δυστυχώς δεν του ‘κατσε ο καλός, ο τυχερός.
Ας ελπίσουμε ότι αυτός που θα έρθει αύριο θα είναι καλύτερος γιατί απ’ ότι φαίνεται δεν μας σώζει ούτε το εμβόλιο.