Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουν ή και αντιλαμβάνονται ότι η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ δεν αλλάζει ανάλογα με αυτόν που εκλέγεται πρόεδρος. Και σίγουρα δεν κάνουν λάθος αφού το παρελθόν και η εμπειρία μας λέει ότι στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ αυτό που πρυτανεύει είναι το συμφέρον, οικονομικό και πολιτικό, της ίδιας της Αμερικής αλλά και των μεγάλων πολυεθνικών.
Στην περίπτωση των φετινών εκλογών πολλοί είναι αυτοί που πίστευαν ότι και οι δύο υποψήφιοι πρόεδροι είναι μία από τα ίδια. Ότι η Αμερική θα λειτουργεί ή με τον ένα ή με τον άλλο όπως λειτουργούσε πάντα!
Και όμως προσωπική μας άποψη είναι ότι μεταξύ των δύο υποψηφίων υπάρχει τεράστια διαφορά. Μία διαφορά που δεν μετριέται στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής αλλά κυρίως στα θέματα που σχετίζονται με το ύφος και την ποιότητα της εξουσίας και της δημοκρατίας.
Το αγοραίο ύφος του Τραμπ συγκρούστηκε με την σοβαρότητα και την αξιοπρέπεια του Μπάϊντεν. Και κέρδισε ο δεύτερος!
Η Αμερική όντως είναι μια υπερδύναμη. Ο Πρόεδρος της χαρακτηρίζεται από όλους ως Πλανητάρχης. Και ο ηγέτης αυτής της υπερδύναμης δεν μπορεί να συμπεριφέρεται σε φίλους και σε αντιπάλους, σε φίλια κράτη και σε αντίπαλα κράτη, σαν να βρίσκεται σε χαμαιτυπείο!
Δεν μπορεί ο πρόεδρος της Αμερικής να χαρακτηρίζει τον αντίπαλο του “κοιμίση”.
Δεν μπορεί τα πάντα στον μεγάλο ηγέτη να μετριούνται με το χρήμα και τις οικονομικές συναλλαγές. Υπάρχει και το δίκαιο. Υπάρχουν και οι αδύνατοι που υποφέρουν.
Η νίκη του Μπάϊντεν απέδειξε ότι στον αμερικανικό λαό υπάρχει η ποιότητα, υπάρχει η σοβαρότητα, υπάρχει η ελπίδα σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας!
Σπάνιες είναι οι φορές στις αμερικανικές εκλογές που ηττάται ο πρόεδρος των ΗΠΑ στην δεύτερη τετραετία. Και οι φορές αυτές συνήθως επιβεβαίωναν την ανικανότητα του να διοικήσει. Αυτή την φορά μετρήθηκε ο σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και βρέθηκε στον Τραμπ με την ψήφο των πολιτών ελλιπής!