Όταν έγραφε ο μεγάλος μας ποιητής Ελύτης το Άξιον εστί, η πρωτοπορία στην ταλαίπωρη χώρα ήταν η νεολαία. Οι νέοι και οι νέες οδηγούσαν με τους αγώνες τους τον λαό στις δίκαιες διεκδικήσεις για την εργασία και την ελευθερία!
Αλλά και απέναντι των στρατοκρατών της Χούντας οι νέοι ήταν που έστησαν τα στήθια τους και ζήτησαν “ψωμί, παιδεία, ελευθερία”
Αυτά λοιπόν τα νέα παιδιά που ξεσηκώθηκαν στα σχολεία με την ευκαιρία του κορονοϊού για καλύτερες συνθήκες μέσα στις τάξεις, οι μεγάλοι στην ηλικία, αυτοί που έχουν υποθηκεύσει το μέλλον των παιδιών για την δική τους καλοπέραση, τους ονόμασαν αλητάκια. Τους είπαν κοπανατζήδες. Και με αυτά τα παιδιά ονόμασαν αργόσχολους και τους δασκάλους τους.
Ο Βουλευτής της ΝΔ κ. Γιάννης Καλλιάνος έγραψε!
Αν έχεις κάποια αιτήματα για ένα ζήτημα, μπορείς ασφαλώς να συμμετέχεις σε μια διαδήλωση. Είναι δημοκρατικό δικαίωμα του καθενός και της καθεμιάς αυτό. Αν όμως πας για να σπάσεις και να κάψεις είσαι αλητάκι και θα έπρεπε να ντρέπονται πρώτοι απ’ όλους οι γονείς σου
Και ο πρόεδρος της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών Παναγιώτης Δανιάς αποκαλεί τους μαθητές που καταστρέφουν “κωλόπαιδα!
Ο νέος που πάντα θα ηγείται στους αγώνες. Που πάντα θα διαθέτει την ορμή και την ανεμελιά του για μια καλύτερη κοινωνία. Και που πάντα θα πέφτει πρώτος, θύμα της ίδια της κοινωνίας που διαμορφώνουν οι μεγάλοι.
Και ο δάσκαλος χασομέρης και καλοπερασάκιας, υποτακτικός μιας κυρίας Υπουργού του Χάρβαντ, γιατί αυτό είναι το σύστημα που έστησαν οι μεγάλοι για να υποτάξουν όχι τους νέους που πάντα είτε το θέλουμε, είτε όχι θα βρίσκονται στις επάλξεις των αγώνων, αλλά ολόκληρη την κοινωνία…
Τον δάσκαλο στα χωριά της Θεσσαλίας με τους τσιφλικάδες τον είπαν σαρδανάπαλο γιατί ξεσήκωνε τους κολίγους. Γιατί αυτοί κυρίως είναι η πραγματική δουλειά των δασκάλων. Να διδάσκουν ελευθερία, ισότητα και δημοκρατία…